Прыбалавічы
| Прыбалавічы | |
| трансьліт. Prybalavičy | |
| |
| Першыя згадкі: | 1431 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Лельчыцкі |
| Сельсавет: | Мілашавіцкі |
| Вышыня: | 150 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 836 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2356 |
| СААТА: | 3228840061 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°40′27″ пн. ш. 27°48′53″ у. д. / 51.67417° пн. ш. 27.81472° у. д.Каардынаты: 51°40′27″ пн. ш. 27°48′53″ у. д. / 51.67417° пн. ш. 27.81472° у. д. |
Прыбалавічы на мапе Беларусі ±   Прыбалавічы | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Пры́балавічы[1] — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласьці, за 6 км ад шашы Р36, за 46 км на паўднёвы захад ад раённага цэнтру Лельчыцаў. Прыбалавічы ўваходзяць у склад Мілашавіцкага сельсавету, цэнтар камунальнага сельскагаспадарчага прадпрыемства «Прыбалавічы».
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Прыбалавічы вядомыя з 1431 году, калі вялікі князь літоўскі Сьвідрыгайла падарыў іх князю Міхаілу Чартарыйскаму.
У 1451 годзе згадваюцца як прыватнае сяло ў складзе Вялікага княства Літоўскага. У XV—XVIII стагодзьдзях вёска ў складзе Вялікага княства Літоўскага. З 1793 году — у складзе Расейскай імпэрыі.
У сьнежні 1942 году нямецка-фашысцкія захопнікі спалілі ўсю вёску і загубілі 52 жыхары.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XIX стагодзьдзе: 1815 год — 27 двароў; 1845 год — 23 двары, 180 жыхароў; 1886 год — 38 двароў, 203 жыхары
- XX стагодзьдзе: 1909 год — 87 двароў, каля 590 жыхароў; 1917 год — 98 двароў, 692 жыхары; 1940 год — 250 двароў, 1030 жыхароў; 1998 год — 340 двароў, 1015 жыхароў; 1999 год — 1005 жыхароў; 2000 год — 347 двароў, 985 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2010 год — 836 жыхароў
Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Сярэдняя школа, клюб, бібліятэка, дзіцячы сад, фэльчарска-акушэрскі пункт, аддзяленьне сувязі, крама.
Інфармацыя для турыстаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Помнікі архітэктуры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Царква Покрыва Прасьв. Багародзіцы, драўляная, пабудавана ў ХVІІІ стагодзьдзі
- Магіла ахвяр фашызму. У 1958 годзе на магіле пастаўлены абэліск.
Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Радзіма беларускага фальклярыста Алеся Лозкі.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 217
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл. ISBN 985-6351-13-8.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Прыбалавічы — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў