Полісындэтан

Полісындэ́тан (шматзлучнікавасьць) (па-старажытнагрэцку: πολυσύνδετον) — стылістычны прыём, сутнасьць якога — у выкарыстаньні адных і тых жа злучнікаў паміж аднароднымі словамі і сказамі. Ужываецца даволі часта ў фальклёрных творах:

Як пан звозіў да сваё жытцо

У цёмныя гумны да з сьветлага поля,

Яно ў тарпе прылежыста,

А на таку прымалоціста,

А ў арудзе прысыпіста

А ў млыне прымеліста,

А ў дзяжы падыходзіста,

А ў печы румяніста,

А на стале як сыр белы.

Шматзлучнікавасьць дапамагае зьвязаць аднародныя словы і сказы ў сынтаксічнае адзінства і разам з тым разьмежаваць іх паміж сабой. Яна запавольвае тэмп паэтычнага выказваньня, надае яму ўзьнёсласьць. Як стылістычны прыём шматзлучнікавасьць супрацьстаіць бяззлучнікавасьці.

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4