Сынэкдаха
Сынэ́кдаха (па-старажытнагрэцку: συνεκδοχή) — троп, разнавіднасьць мэтаніміі, у якой адны паняцці замяняюцца другімі на аснове іх колькасных суадносінаў. Найбольш распаўсюджаны від сынэкдахі — ужыванне часткі з'явы ці прадмета ў значэнні цэлага. Часам цэлае ўжываецца ў значэнні часткі. Сынэкдахай з'яўляецца таксама ўжыванне адзіночнага ліку ў значэньні множнага (Сьвет трымаўся на ўдаве) або множнага — у значэньні адзіночнага («Толькі мне не да казак — пачуцьці ня тыя: Зданню вязні майданэкаў ходзяць жывыя» — А. Бачыла), замена родавага паняцця відавым (вучыся шанаваць капейку), відавога — родавым (Сонца перайшло з канапы на сьцяну).
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4