Нацыянал-сацыялізм

Нацы́зм — скарочаная назва нацыянал-сацыялізму, эканамічнай і палітычнай дактрыны Трэцяга Райха. Слова «нацызм» утварылася ад скарачэньня «нацы» (Nazi, скарачэньне ад нямецкага: Nationalsozialist), якім у Нямеччыне звалі нацыянал-сацыялістаў па аналёгіі з «соцы» — сацыял-дэмакратамі. г.д.) — каля 28 мільёнаў чалавек.

Афіцыйная падзяка Сталіна Гітлеру і Рыбэнтропу: «Сяброўства народаў Нямеччыны і Савецкага Саюзу, змацаванае крывёю, мае ўсе падставы быць працяглым і трывалым»^[a]. Праўда, 25.12.1939 г.^[1]

Нацызм мае шмат агульнага з фашызмам і звычайна клясыфікуецца як адна зь яго разнавіднасьцяў; фашызм выкарыстоўваецца для пазначэньня шырокага спэктру палітычных рухаў, існаваўшых у розных краінах, у той час як тэрмін «нацызм» ужываюць толькі ў сувязі з нацысцкай партыяй і Трэцім Райхам.

У сучаснай Нямеччыне нацызм забаронены, аднак у сьвеце па-ранейшаму находзяцца прыхільнікі нацысцкай ідэалёгіі; мноства нэанацысцкіх арганізацыяў працягвае дзейнічаць як у Нямеччыне, так і па ўсім сьвеце.

Галоўныя элемэнты нацысцкай ідэалёгіі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Расізм, сацыяльны дарвінізм, яўгеніка, нардыцызм, расавая гігіена.
- Збольшага як сьледзтва гэтага — антысэмітызм.
Антымарксізм, антыкамунізм, антыбальшавізм, непрыняцьце дэмакратыі.
Таталітарызм, прынцып правадыра.
Ідэя й палітыка пашырэньня «жыцьцёвай прасторы», галоўнай чынам шляхам ваеннай экспансіі (Lebensraumpolitik).

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ рас. «Дружба народов Германии и Советского Союза, скрепленная кровью, имеет все основания быть длительной и прочной»

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Гелагаеў А. Маскоўская акупацыя праз «дамову пра дапамогу». Як нашых суседзяў захапілі ў 1940-м без адзінага стрэлу, Reformation, 17 чэрвеня 2020 г.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Overy, R. GOERING. — London: Phoenix Press, 2000. — ISBN 1-84212-048-4.
Гинцберг Л. И. Ранняя история нацизма. Борьба за власть. — Москва: Вече, 2004. — 384 с. — ISBN 5-9533-0320-3.
Дамаскин И. А. Сто великих разведчиков. — Москва: Вече, 2006. — 527 с. — ISBN 5-9533-1381-0.
Саммерс Э. «Империя» ФБР: мифы, тайны, интриги / Summers, A. The Sicret Lafe of J. Edgar Huver; Перевод с английского И. С. Соколова. — Смоленск: Русич, 2001. — 512 с. — Серия: Тайны ХХ века. — ISBN 5-8138-0265-7.
Трухановский В. Г. Уинстон Черчилль. — Третье издание. — Москва: Международные отношения, 1982. — 464 с.
Ширер У. Берлинский дневник. Европа накануне Второй мировой войны глазами американского корреспондента / Перевод с английского Л. А. Игоревского. — Москва: Центрполиграф, 2002. — 508 с. — ISBN 5-9524-0081-7.

[1] рас. «Дружба народов Германии и Советского Союза, скрепленная кровью, имеет все основания быть длительной и прочной»

[2] Гелагаеў А. Маскоўская акупацыя праз «дамову пра дапамогу». Як нашых суседзяў захапілі ў 1940-м без адзінага стрэлу, Reformation, 17 чэрвеня 2020 г.

[a]

[1]