Перайсьці да зьместу

Мікола Азараў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Мікола Азараў
лац. Mikoła Azaraŭ
па-ўкраінску: Микола Янович Азаров
14-ы прэм’ер-міністар Украіны
11 сакавіка 2010 — 28 студзеня 2014
Прэзыдэнт Віктар Януковіч
Папярэднік Юлія Цімашэнка
Наступнік Арсень Яцанюк
17-ы першы віцэ-прэм’ер-міністар Украіны, 9-ы міністар фінансаў Украіны
4 жніўня 2006 — 18 сьнежня 2007
Папярэднік Станислав Сташэўскі
Віктар Пінзенік
Наступнік Аляксандар Турчынаў
Віктар Пінзенік
в. а. прэм’ер-міністра Ўкраіны
5 студзеня 2005 — 24 студзеня 2005
Прэзыдэнт Леанід Кучма
Віктар Юшчанка
Папярэднік Віктар Януковіч
Наступнік Юлія Цімашэнка
в. а. прэм’ер-міністра Ўкраіны
7 сьнежня 2004 — 28 сьнежня 2004
Прэзыдэнт Леанід Кучма
Папярэднік Віктар Януковіч
Наступнік Віктар Януковіч
14-ы першы віцэ-прэм’ер-міністар Украіны, 7-ы міністар фінансаў Украіны
26 лістапада 2002 — 4 лютага 2005
Прэзыдэнт Леанід Кучма
Віктар Юшчанка
Папярэднік Алег Дубіна
Ігар Юшко
Наступнік Анатоль Кінах
Віктар Пінзенік
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся17 сьнежня 1947 (77 гадоў)
Калуга, РСФСР, СССР
ПартыяПартыя рэгіёнаў Украіны
АдукацыяМаскоўскі дзяржаўны ўнівэрсытэт
Сужэнец Людміла Азарава
Дзеці Аляксей
Бацька Яан Пахла
Маці Кацярына Квасьнікава
Узнагароды
Подпіс

Міко́ла Я́навіч Аза́раў (па-ўкраінску: Микола Янович Азаров), пры нараджэньні Мікала́й Яа́навіч Па́хла (17 сьнежня 1947, Калуга, Калуская вобласьць, РСФСР, СССР) — украінскі палітычны і дзяржаўны дзяяч.

Прэм’ер-міністар Украіны (2010—2014). Лідэр Партыі рэгіёнаў. Дэпутат Вярхоўнай рады Ўкраіны некалькіх скліканьняў. Доктар геоляга-мінэралягічных навук (1986), прафэсар (1991).

Раней займаў пасаду першага віцэ-прэм’ера і міністра фінансаў Украіны (двойчы — у 2002—2005 і ў 2006—2007, абодва разы ва ўрадзе Віктара Януковіча), быў кіраўніком дзяржаўнай падатковай адміністрацыі Ўкраіны (1996—2002).

28 студзеня 2014 году падаў у адстаўку з пасады старшыні ўраду Ўкраіны, бо ў той дзень Вярхоўная Рада Ўкраіны скасавала ўведзеную 16 студзеня крымінальную адказнасьць за пікетаваньне будынкаў органаў дзяржаўнай улады і ладжаньне вулічных сходаў, якія тым часам адбываліся ў ходзе Эўрамайдану[1].

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]