Леанід Гуляка
| Леанід Гуляка | |
| Упаўнаважаны па справах рэлігіяў і нацыянальнасьцяў | |
|---|---|
| 29 сьнежня 2005 — 21 сьнежня 2020 | |
| Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка |
| Прэм’ер-міністар: | Сяргей Сідорскі, Міхаіл Мясьніковіч |
| Папярэднік: | Станіслаў Бука |
| Наступнік: | Аляксандар Румак |
| Міністар культуры Рэспублікі Беларусь | |
| 21 сьнежня 2000 — 22 сьнежня 2005 | |
| Прэзыдэнт: | А. Лукашэнка |
| Прэм’ер-міністар: | Уладзімер Ярмошын, Генадзь Навіцкі, С. Сідорскі |
| Папярэднік: | Аляксандар Сасноўскі |
| Наступнік: | Уладзімер Мацьвяйчук |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
1 лістапада 1949 (72 гады) вёска Межная Слабада, Клецкі раён, Менская вобласьць, Беларуская ССР, СССР |
| Адукацыя: | Менскі дзяржаўны пэдагагічны інстытут (1971), Менская вышэйшая партыйная школа (1990), Акадэмія кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь (1997) |
| Узнагароды: | Ордэн сьвятога Ўладзімера III ступені (РПЦ) |
Леані́д Па́ўлавіч Гуля́ка (1949; в. Межная Слабада Клецкага раёну, цяпер Беларусь) — дзяржаўны дзяяч Беларусі. Быў міністрам культуры Беларусі (2000—2005). З 27 кастрычніка 2006 г. Упаўнаважаны па справах рэлігіяў і нацыянальнасьцяў (са сьнежня 2005 г. старшыня Камітэту па справах рэлігіяў і нацыянальнасьцяў).
Працоўная дзейнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1973—1977 гадох працаваў старшым інспэктарам, памочнікам міністра культуры Беларусі. У 1977—1992 гг. — у Апараце Савету міністраў. У 1992—1994 гг. — намесьнік міністра культуры Рэспублікі Беларусь. У 1994—2000 гг. працаваў у Апараце Савету міністраў Рэспублікі Беларусь: загаднік сакратарыяту намесьніка прэм’ер-міністра, начальнік управы адукацыі, навукі, культуры, аховы здароўя і сацыяльнай абароны, начальнік управы сацыяльна-культурнай палітыкі[1].
Упаўнаважаны па справах рэлігіяў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
27 лістапада 2020 году падпісаў папярэджаньне Беларускай праваслаўнай царкве (БПЦ), у якім зьвярнуў увагу на абавязак выконваць 16-ы артыкул Канстытуцыі Беларусі, паводле якога «забараняецца дзейнасьць рэлігійных арганізацыяў, іх органаў і прадстаўнікоў, накіраваная супраць сувэрэнітэту Рэспублікі Беларусь, яе канстытуцыйнага ладу». Пагатоў, упаўнаважаны па справах рэлігіяў і нацыянальнасьцяў спаслаўся на 8-ы артыкул Закону Беларусі «Аб свабодзе сумленьня і рэлігійных арганізацыях», які забараняў правядзеньне ў храмах «мерапрыемстваў палітычнага характару, а таксама выступы і заклікі, якія абражаюць прадстаўнікоў органаў дзяржаўнай улады, службовых асобаў і асобных грамадзянаў». У папярэджаньні Леанід Гуляка напісаў, што можа зьвярнуцца ў суд з заявай аб пазбаўленьні рэлігійнага аб'яднаньня яго праўнага стану і права на існаваньне, калі БПЦ паўторыць «парушэньне» цягам году[2].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Гуляка Леанід Паўлавіч // Зьвязда : газэта. — 30 сьнежня 2010. — № 255 (26863). — С. 3. — ISSN 1990-763x.
- ^ Павал Хадзінскі. Як рэжым атакуе праваслаўную царкву Беларусі // Партал «Новы час», 23 чэрвеня 2022 г. Праверана 25 чэрвеня 2022 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Леанід Гуляка // Зьвязда Праверана 18 красавіка 2014 г.
- Апарат Упаўнаважанага па справах рэлігіяў і нацыянальнасьцяў
 |
Гэта — накід артыкула пра палітыка. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |