Жан-Поль Бэльмандо

Жан-Поль Бэльмандо
Дата нараджэньня	9 красавіка 1933(1933-04-09)[…]
Месца нараджэньня	Нёі-сюр-Сэн[d], Сэна, Іль-дэ-Франс, Францыя
Дата сьмерці	6 верасьня 2021(2021-09-06) (88 гадоў)
Месца сьмерці	VII акруга Парыжа[d], Парыж, Іль-дэ-Франс
Месца пахаваньня	могілкі Манпарнас[d]
Месца вучобы	Эльзаская школа[d] Вышэйшая нацыянальная кансэрваторыя драматычнага мастацтва[d] Ліцэй Людовіка Вялікага[d]
Занятак	кінапрадусар, актор кіно, каскадэр, тэатральны актор, актор
Бацька	Paul Belmondo[d]
Дзеці	Paul Belmondo[d], Stella Belmondo[d], Patricia Belmondo[d] і Florence Belmondo[d]
Узнагароды	Q1321674? (2011) прэмія «Сэзар» для найлепшага актора[d] (1989) Prix Citron, Orange et Bourgeon[d] (1972) прэмія Брыгадыра[d] (1987) Q3404498? (2012)
IMDb	ID nm0000901
Подпіс
Жан-Поль Бэльмандо ў Вікісховішчы

Жан-Поль Бэльмандо (па-француску: Jean-Paul Belmondo; нар. 9 красавіка 1933 — 6 верасьня 2021) — францускі актор, славу якому прынесла роля амаральнага прыхільніка Хамфры Богарта ў маніфэсьце францускай «новай хвалі» — фільме «На апошнім дыханьні» (1960).

Вучыўся на курсах драматычнага мастацтва ў П.Д’юкса і Р.Жырара. Працаваў y парыскіх тэатрах. 3 1956 году ў кіно. Глыбіня драматычнага дараваньня і здольнасьць да пераўвасабленьня найбольш выявіліся ў фільмах «На апошнім дыханьні», «Лісты паслушніцы», «Чачара», «Жанчына ёсьць жанчына» (усе 1960), «Леон Марэн, сьвятар» (1961), «Шалёны П’еро» (1965), «Злодзей» (1967), «Славутыя любоўныя гісторыі», «Адрынутыя» (паводле В.Гюго) і інш. Пазьней пачаў здымацца пераважна ў прыгодніцкіх фільмах і баевіках («Сто тысяч даляраў на сонцы», 1964; «Цудоўны», 1973; «Труп майго ворага», 1976; «Хто ёсьць хто», 1979; «Прафэсійца» і «Ас з асаў», 1982; «Слава», 1984; «Вясёлы Вялікдзень», 1985). Выступае як прадусар («Ставіцкі», 1974, выканаў галоўную ролю). Уладальнік кампаніі «Сэрыта-фільм».

Узнагароды

Кінаўзнагароды

• Кінапрэмія «Сэзар» (1989) за фільм «Пястунок лёсу»

Дзяржаўныя ўзнагароды

• Камандор ордэна Ганаровага легіёна
• Камандор ордэна мастацтваў і літаратуры