Гута (Ганцавіцкі раён)
| Гута | |
| трансьліт. Huta | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Ганцавіцкі |
| Сельсавет: | Нацкі |
| Насельніцтва | |
| колькасьць: | 67 чал. (2009)[1] |
| колькасьць двароў: | 59 |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1646 |
| Паштовы індэкс: | 225453 |
| СААТА: | 1216825016 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°51′12″ пн. ш. 26°38′24″ у. д. / 52.85333° пн. ш. 26.64° у. д.Каардынаты: 52°51′12″ пн. ш. 26°38′24″ у. д. / 52.85333° пн. ш. 26.64° у. д. |
Гута на мапе Беларусі ±   Гута | |
Гу́та[2] — вёска ў Ганцавіцкім раёне Берасьцейскай вобласьці, уваходзіць у склад Нацкага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Напачатку 19 ст. невялікае сяло Слуцкага павету Менскай губэрні, належала памешчыкам Абуховічам. У 1816 годзе — 10 двароў. Паводле перапісу 1897 году вёска Круговіцкай воласьці Слуцкага павету, 31 двор, 206 жыхароў, працаваў піцейны дом. У 1909 годзе — 37 двароў 229 жыхароў.
У 1921 годзе — вёска ў Круговіцкай гміны Лунінецкага павету Палескага ваяводзтва Польшчы, 46 дамоў, 277 жыхароў.
З 15 студзеня 1940 году ў Ганцавіцкім раёне Пінскай вобласьці. З 12 кастрычніка 1940 году цэнтар Лактыскага сельсавету. У 1940 годзе ў вёсцы 73 двары, 684 жыхары.
З 8 студзеня 1954 году ў Берасьцейскай вобласьці. Паводле перапісу 1959 году 453 жыхары. З 25 сьнежня 1962 году да 30 ліпеня 1966 году ў Ляхавіцкім раёне. Паводле перапісу 1970 г. 329 жыхароў.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1999 год — 128 жыхароў
- 2009 год — 67 жыхароў, 59 двароў[1]
Інфармацыя для турыстаў
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Драўляная праваслаўная капліца
Асобы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Іван Кірэйчык (нар. 1935) — беларускі паэт, пісьменьнік, журналіст
- Уладзімер Марук (1954—2010) — беларускі паэт
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Ганцавіцкі краязнаўчы партал
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 108