Генадзь Маскаль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Гэты артыкул патрабуе ўдакладненьня артаграфіі.
Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яго (дапамога).

Генадзь Маскаль
Генадзь Маскаль 5 чэрвеня 2014 году
Генадзь Маскаль 5 чэрвеня 2014 году
Кіраўнік адміністрацыі Закарпацкае вобласьці
15 ліпеня 2015 — цяперашні час
Прэзыдэнт: Пятро Парашэнка
Прэм’ер-міністар: Арсень Яцанюк
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 11 сьнежня 1950 (73 гады)
Задубраўка, Застанаўскі раён, Чарнавіцкая вобласьць, Украінская ССР, СССР
Памёр: 17 сакавіка 2024(2024-03-17)[1] (73 гады)
Партыя:
Сужэнец: Арыса Лінская
Дзеці: Ірына (дачка)
Бацька: Генадзь Гайфулін
Маці: Сьцяпанія Маскаль[2]
Адукацыя: вышэйшая, юрыст
Узнагароды:
ордэн «За заслугі» I ступені ордэн «За заслугі» II ступені ордэн «За заслугі» III ступені
Заслужаны юрыст Украіны Ганаровая грамата Кабінэту міністраў Украіны Імянная агнястрэльная зброя

Генадзь Генадзевіч Маскаль (па-ўкраінску: Геннадій Геннадійович Москаль; нарадзіўся 11 сьнежня 1950 году, в. Задубраўка, Застаўнаўскі раён, Чарнавіцкая вобласьць, Украінская ССР) — старшыня Закарпацкай абласной дзяржаўнай адміністрацыі, украінскі палітык і юрыст, генэрал-лейтэнант міліцыі, кандыдат юрыдычных навук (2002), дацэнт (2005), Народны дэпутат Украіны ад партыі «Бацькаўшчына». У 2011—2013 гадах уваходзіў у склад палітычнай партыі «Фронт пераменаў», аднак пасьля яе зьліцьця з «Бацькаўшчынай» перайшоў зь іншымі аднапартыйцамі ў новую партыю, атрымаўшы месца ў палітычнай радзе «Бацькаўшчыны». З 2007 году Народны дэпутат Украіны VI і VII скліканьняў, зь сьнежня 2012 году першы намесьнік старшыні камітэту па пытаньнях барацьбы з арганізаванай злачыннасьцю і карупцыяй. Кіраўнік Луганскае абласное вайскова-цывільнае адміністрацыі з 5 сакавіка па 15 ліпеня 2015 году, з 15 ліпеня 2015 году — зноў старшыня Закарпацкае вобласьці. 25 жніўня 2014 году на закрытым пасяджэньні партыі «Бацькаўшчына» быў выключаны з партыі і ўсіх яе кіруючых органаў[3].

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Першыя рокі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся 11 сьнежня 1950 году ў Паўночнай Букавіне ў вёсцы Задубраўка Застаўнаўскага раёну Чарнавіцкай вобласьці ў сям’і служачых. Бацька — татарын Генадзь Хадэявіч Гайфулін[4] (Гайфулін[5]). Маці — Стэфанія Паўлаўна Маскаль. У 1970 юнак скончыў Чарнавіцкі тэхнікум чыгуначнага транспарту. У тым жа годзе, ва ўзросьце 20 гадоў, пачаў працаваць, стаўшым аглядальнікам вагонаў аддзела вагоннае гаспадаркі Цярнопальскага аддзяленьня Львоўскай чыгункі.У 1970—1972 праходзіў тэрміновую службу ў шэрагах войска СССР.

Кар’ера на дзяржаўнай службе[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасьля дэмабілізацыі Маскаль вучыўся ў Львоўскай спэцыяльнай сярэдняй школе міліцыі МУС СССР, а з 1975 году пачаў працаваць у органах унутраных справаў. За гэты час Генадзь Генадзевіч зрабіў кар’еру ад інспэктара да намесьніка міністра ўнутраных справаў Украіны, генэрал-лейтэнанта міліцыі. Так у 1973—1978 гадах працаваў інспэктарам, старшым інспэктарам аддзела ўнутраных справаў Ленінскага РА УУС Чарнаўцоў, начальнікам аддзяленьня «А», начальнікам аддзела крымінальнага вышуку УУС Чарнавіцкага аблвыканкаму, першым намесьнікам начальніка УМВД у Чарнавіцкай вобласьці — начальнікам крымінальнай міліцыі і г. д. У 1976 годзе (па іншых зьвестках у 1981 годзе) Маскаль скончыў Кіеўскую вышэйшую школу міліцыі МУС СССР імя Фэлікса Дзяржынскага (цяпер Нацыянальная акадэмія ўнутраных справаў Украіны). У 1978—1982 гадах будучы генэрал працаваў старшым інспэктарам, начальнікам аддзела крымінальнага вышуку ўпраўленьня ўнутраных справаў Чарнавіцкага абласнога выканаўчага камітэту. У 1982 годзе (па іншых зьвестках у 1984 годзе), ва ўзросьце 31 году, ён скончыў Акадэмію МУС СССР Ордэна Працоўнага Чырвонага Сьцяга (цяпер Акадэмія кіраваньня МУС Расеі). Атрымаў кваліфікацыю правазнаўства. З 1995 па кастрычнік 1997 году займаў пасаду начальніка ўпраўленьня Міністэрства ўнутраных справаў Украіны ў Закарпацкай вобласьці. А ўжо з чэрвеня 2001 году быў прызначаны старшынём Закарпацкай абласной дзяржаўнай адміністрацыі. У 2002 годзе атрымаў навуковую ступень кандыдата юрыдычных навук, абараніўшы кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Інстытут часовага генэрал-губэрнатара ва Ўкраіне ў канцы XIX — пачатку XX ст.» у Нацыянальным унівэрсытэце ўнутраных справаў Украіны. З 1 жніўня 2004 году ўзначаліў «Камісію па справах асоб, дэпартаваных па нацыянальнай прыкмеце», а таксама стаў кіраўніком «Міжведамаснай каардынацыйнае рады па пытаньнях супрацоўніцтва з украінскай дыяспарай». Зь лютага 2005 па 18 лістапада 2005 году — намесьнік міністра ўнутраных справаў Украіны і начальнік крымінальнай міліцыі. У той час Міністэрства ўнутраных справаў Украіны ўзначальваў Мікалай Белаконеў, які прапрацаваў на гэтай пасадзе да 3 лютага 2005 году. Маскаль сышоў у адстаўку ўжо пры іншым міністры, Юрыю Луцэнку. У той жа дзень ён быў прызначаны старшынём Луганскай абласной дзяржаўнай адміністрацыі, дзе ён прапрацаваў каля паўгоду.

Палітычная кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У ходзе пазачарговых выбараў у 2007 балятаваўся ў Вярхоўную Раду Украіны па сьпісах палітычнай партыі «Наша Украіна — Народная самаабарона» (№ 41 у сьпісе). На момант правядзеньня выбараў Маскаль быў беспартыйным і працаваў прэзыдэнтам юрыдычнай кампаніі «Праваабарона». Празь месяц пасьля абраньня ў Вярхоўную раду краіны Маскаль заняў пасаду першага намесьніка старшыні камітэта па пытаньнях барацьбы з арганізаванай злачыннасьцю і карупцыяй. Пасьля Парлямэнцкіх выбараў 2012 раптам трапіў у Вярхоўную Раду Ўкраіны па сьпісах партыі Ўсеўкраінскае аб’яднаньне «Бацькаўшчына» (№ 39 у сьпісе).

Асноўныя падзеі жыцьця[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • У 1983—1986 працаваў намесьнікам начальніка аддзела ўнутраных справаў Ленінскага райвыканкаму гораду Чарнаўцы.
  • У 1986—1992 начальнік аддзела крымінальнага вышуку УУС Чарнавіцкага аблвыканкама.
  • У 1992—1995 — першы намесьнік начальніка ўпраўленьня — начальнік крымінальнай міліцыі УУС ў Чарнавіцкай вобласьці.
  • У 1997—2000 прызначаны на пасаду намесьніка Міністра ўнутраных справаў Украіны — начальнік Галоўнага ўпраўленьня МУС Украіны ў Аўтаномнай Рэспубліцы Крым, горад Сімфэропаль.
  • У 2000 быў прызначаны намесьнікам Міністра ўнутраных справаў Украіны — начальнік упраўленьня МУС Украіны ў Днепрапятроўскай вобласьці.
  • З 2002 займаў пасаду старшыні Дзяржкамітэта Ўкраіны па справах нацыянальнасьцяў і міграцыі.
  • У 2006 балятаваўся ў Вярхоўную Раду па сьпісах выбарчага Блёка «Наша Украіна» пад № 327, але ў парлямянт ня трапіў (Блёк атрымаў у Вярхоўнай Радзе толькі 81 мандатаў).
  • Зь лістапада 2005 па 26 красавіку 2006[6] Генадзь Маскаль займае пасаду старшыні Луганскай абласной дзяржаўнай адміністрацыі.
  • З 17 траўня 2006 г.[7] да 9 студзеня 2007 году[8] — Пастаянны Прадстаўнік Прэзыдэнта Ўкраіны ў Аўтаномнай Рэспубліцы Крым
  • З 9 студзеня 2007[9] па 11 красавіка 2007[10] — намесьнік Старшыні Службы бясьпекі Ўкраіны.
  • Пасол Вярхоўнай Рады 6-га скліканьня з 23 лістапада 2007 году ад Блёка «Наша Ўкраіна — Народная самаабарона», № 41 у сьпісе. На час выбараў: прэзыдэнт юрыдычнай кампаніі «Праваабарона», беспартыйны. Член фракцыі Блёка «Наша Украіна — Народная самаабарона» (з 23 лістапада 2007 г.). Першы намесьнік старшыні Камітэта па пытаньнях барацьбы з арганізаванай злачыннасьцю і карупцыяй (з 26 сьнежня 2007 г.).
  • 29 сьнежня 2011 году ўступіў у партыю «Фронт Пераменаў».
  • 18 верасьня 2014 Прэзыдэнт Пятро Парашэнка прызначыў на пасаду старшыні Луганскай абласной дзяржаўнай адміністрацыі.[11]
  • З 15 ліпеня 2015 г. старшыня Закарпацкай абласной дзяржаўнай адміністрацыі[12].

У працы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На пасадзе кіраўніка Луганскай ваенна-грамадзянскай адміністрацыі Маскаль забараніў продаж сьпіртных напояў на лініі баявога сутыкненьня, каб «засьцерагчы мірных жыхароў і ваеннаслужачых ад выпадкаў траўматызму і гібелі ў стане алькагольнага ап’яненьня»[13].

Дзяржаўныя рангі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Дзяржаўны служачы трэцяга рангу (26 студзеня 2006) [14]
  • Дзяржаўны служачы першага рангу (11 ліпеня 2006 году)

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Ордэн: «За заслугі» I ступені (23 жніўня 2011 году), II ступені (2006), III ступені (2000)
  • Адзнака: «Іменная агнястрэльная зброя» (1999)
  • Вучонае званьне — дацэнт катэдры апэратыўна-вышуковай дзейнасьці.
  • Заслужаны юрыст Украіны (з 1997)
  • Ганаровая грамата Кабінэта Міністраў

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Помер Геннадій Москаль (укр.)
  2. ^ Почему бдительный Геннадий Москаль скрывает свою настоящую фамилию и национальность? // А. Шарій для «Полеміки»
  3. ^ «Батьківщина» відмовилася від Москаля // Понеділок, 25 серпня 2014, 12:37
  4. ^ Чому пильний Геннадій Москаль приховує своє справжнє прізвище і національність? (ДОКУМЕНТИ, ВІДЕО)
  5. ^ Геннадий Москаль — самый обсуждаемый политик  (рас.)
  6. ^ Указ Президента України № 329/2006 від 26 квітня 2006 «Про звільнення Г. Москаля з посади голови Луганської обласної державної адміністрації»
  7. ^ Указ Президента України № 409/2006 від 17 травня 2006 «Про призначення Г. Москаля Постійним Представником Президента України в Автономній Республіці Крим»
  8. ^ Указ Президента України № 1/2007 від 9 січня 2007 «Про звільнення Г. Москаля з посади Постійного Представника Президента України в Автономній Республіці Крим»
  9. ^ Указ Президента України № 3/2007 від 9 січня 2007 «Про призначення Г. Москаля заступником Голови Служби безпеки України»
  10. ^ Указ Президента України № 295/2007 від 11 квітня 2007 «Про звільнення Г. Москаля з посади заступника Голови Служби безпеки України»
  11. ^ Порошенко призначив луганським губернатором Москаля. ukranews.com (18 вересня 2014).
  12. ^ «Блок Порошенка»: Москаля призначили головою Закарпатської ОДА. Радіо Свобода (15 липня 2015).
  13. ^ Москаль ввів низку обмежень у Луганській області.
  14. ^ Указ Президента України № 68/2006 від 26 січня 2006 року «Про присвоєння рангу державного службовця»

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Генадзь Маскаль — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Генадзь_Маскаль&oldid=2343818»