Вільнова (хутар)
| Вільнова лац. Vilnova | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Віцебская |
| Раён: | Мёрскі |
| Сельсавет: | Мёрскі |
| Насельніцтва: | 2 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2152 |
| СААТА: | 2233821035 |
| Нумарны знак: | 2 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°39′36″ пн. ш. 27°43′28″ у. д. / 55.66° пн. ш. 27.72444° у. д.Каардынаты: 55°39′36″ пн. ш. 27°43′28″ у. д. / 55.66° пн. ш. 27.72444° у. д. |
Вільнова на мапе Беларусі ±   Вільнова | |
Вільно́ва[1] — хутар у Беларусі, на рацэ Мёрыцы. Уваходзіць у склад Мёрскага сельсавету Мёрскага раёну Віцебскай вобласьці.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Вілень
Вілін або Вілен (Willin, Wilennus) — імя германскага паходжаньня[2].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Мёры Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[3][4].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 311.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1593.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 6.
- ^ Eberhardt P. Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej // Dzieje Najnowsze. Rocznik L, 2018 (2). S. 95—100.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. VII, cz. II: Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. S. 62.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 8.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Wilnowo, wieś, powiat dzisieński, gmina Miory // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIII: Warmbrun — Worowo. — Warszawa, 1893. — S. 533