Баркулабаўскі Ўшэсьценскі манастыр
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Манастыр Ушэсьця Гасподняга
| |
Баркулабаўскі Ўшэсьценскі манастыр, 1900 г.
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Баркулабаў |
Каардынаты | 53°36′06″ пн. ш. 30°15′53″ у. д. / 53.60167° пн. ш. 30.26472° у. д.Каардынаты: 53°36′06″ пн. ш. 30°15′53″ у. д. / 53.60167° пн. ш. 30.26472° у. д. |
Дата заснаваньня | 1641 |
Манастыр Ушэсьця Гасподняга | |
Манастыр Ушэсьця Гасподняга на Вікісховішчы |
Манастыр Ушэсьця Гасподняга — помнік архітэктуры XVII — XIX стагодзьдзяў у Баркулабаве. Знаходзіўся на паўднёвай ускраіне колішняга мястэчка, на беразе Дняпра. Пры пабудове быў у юрысдыкцыі Канстантынопальскага патрыярхату. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры і эклектыкі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вялікае Княства Літоўскае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1626 годзе князь Багдан Саламярэцкі зь сястрой Аленай выдаў ліст на заснаваньне ў Баркулабаве мужчынскага манастыра Сьвятога Духа. Урэшце, аднак, гэты манастыр спадкаемцы князя заснавалі ў Буйнічах. Тым часам у 1641 годзе швагер Саламярэцкага Багдан Статкевіч заснаваў у Баркулабаве жаночы Ўшэсьценскі манастыр, якому надаў само мястэчка з замкам, ваколічныя землі і права лавіць рыбу ў Дняпры. Гэты манастыр падпарадкоўваўся Куцеінскаму Богаяўленскаму манастыру, зь якога сюды перавялі першых манашак.
У 1648 годзе збудавалі драўляную царкву Ўшэсьця Гасподняга, потым — Сьвятога Яна Прадцечы. У 1659 годзе ў манастыры зьявіўся цудоўны абраз Маці Божай.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Па першым падзеле Рэчы Паспалітай (1772 год), калі Баркулабаў апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, манастыр працягваў дзейнічаць. З прычыны таго, што манастырскія будынкі падмываў Дняпро, у 1835 годзе большую частку манашак перавялі ў Буйнічы. У 1901 годзе Баркулабаўскі манастыр аднавілі, пры ім існавала 1-клясная школа для дзяўчат.
Наноўшы час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1930 годзе савецкія ўлады зачынілі манастыр[1]. Манастырскія будынкі існавалі яшчэ за часамі Другой сусьветнай вайны.
У 2008 годзе Беларускі экзархат Маскоўскага патрыярхату заснаваў у Баркулабаве новы манастыр Ушэсьця Гасподняга. У 2010 годзе скончылася будаваньне новай царквы Сьвятога Яна Хрысьціцеля. У ліпені таго ж году сюды з Быхаўскай Траецкай царквы перанесьлі Баркулабаўскі абраз Маці Божай.
Архітэктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Цэрквы Ўшэсьця Гасподняга і Сьвятога Яна Прадцечы — помнікі традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Пазьней тут збудавалі мураваную саборную царкву Ўшэсьця Гасподняга — прыклад эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі.
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
1903 г.
-
1903 г.
-
да 1918 г.
-
ліпень 1941 г.
-
1941 г.
-
1941—1944 гг.
-
1941—1944 гг.
-
1941—1944 гг.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Паздняков В. Баркулабаўскі Узнясенскі манастыр // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 288.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4