Андрэй Станіслаў Сапега
Герб «Ліс» | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 1592 |
Памёр | 25 сакавіка 1646 |
Пахаваны | |
Род | Сапегі |
Бацькі | Ян Пётар Сапега[1] Соф’я з Вэйгераў[d][1] |
Дзеці | Леў Казімер Сапега[d][2] і Ізабела Кацярына з Сапегаў[d][2] |
Дзейнасьць | вайсковец |
Андрэй Станіслаў Сапега (1592 — 25 сакавіка 1646) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Кашталян троцкі (1641—1644) і віленскі (з 1644).
Трымаў Усьвяцкае (1612—1623) і Ваўкавыскае (з 1645) староствы.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
З чарэйска-ружанскай лініі магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Яна Пятра і Соф’і Вэйгэр. Меў братоў Яна Юзэфа і Паўла Яна.
Браў удзел у Хоцінскай бітве, (1621). Цягам 1622—1628 удзельнічаў у ваенных дзеяньнях са Швэцыяй. У 1633 далучыўся да караля і вялікага князя Уладзіслава Вазы ў ягонай выправе на дапамогу Смаленску, які трымаў аблогу Маскоўскай дзяржавы.
Праз канфлікт з уласнай радзінай даволі запозьнена атрымаў дзяржаўныя пасады, абіраўся паслом на соймы, а таксама дэпутатам Галоўнага Трыбуналу[3].
Пабраўся шлюбам з Ганнай Гайдэнштайн (у 1622), зь якой меў сына Лявона Казімера і дачку Ізабэлу Кацярыну. Пахавалі А. С. Сапегу ў касьцёле бэрнардынаў у Горадні[4].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.) — Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 59. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ^ а б Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.) — Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 63. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ^ Анатоль Грыцкевіч. Сапегі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 548.
- ^ Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 55.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8