Алеўск
| Алеўск лац. Aleŭsk | |||||
| укр. Олевськ | |||||
| |||||
| |||||
| Першыя згадкі: | 1488 | ||||
| Магдэбурскае права: | 20 верасьня 1641 | ||||
| Краіна: | Украіна | ||||
| Вобласьць: | Жытомірская | ||||
| Раён: | Алеўскі | ||||
| Плошча: | 10 км² | ||||
| Насельніцтва (2018) | |||||
| колькасьць: | 10 457 чал.[1] | ||||
| шчыльнасьць: | 1045,7 чал./км² | ||||
| Часавы пас: | UTC+2 | ||||
| летні час: | UTC+3 | ||||
| Тэлефонны код: | +380-4135 | ||||
| Паштовыя індэксы: | 11001, 11002 | ||||
| КОАТУУ: | 1824410100 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°13′40″ пн. ш. 27°38′53″ у. д. / 51.22778° пн. ш. 27.64806° у. д.Каардынаты: 51°13′40″ пн. ш. 27°38′53″ у. д. / 51.22778° пн. ш. 27.64806° у. д. | ||||
Алеўск на мапе Ўкраіны   Алеўск | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||||
| http://olevsk-gromada.gov.ua/ | |||||
Алеўск[2] (па-ўкраінску: Олевськ) — места ў Жытомірскай вобласьці Ўкраіны, на рацэ Убарці. Адміністрацыйны цэнтар Алеўскага раёну. Насельніцтва на 2018 год — 10 457 чал.
Знаходзіцца за 180 км ад Жытоміра. Чыгуначная станцыя на лініі Сарны — Корасьцень.
Этымалёгія назвы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Назву места зьвязваюць з імём Оўруцкага князя Алега Сьвятаслававіча, які жыў і княжыў у канцы X стагодзьдзя. Падчас свайго княжаньня Алег Драўлянскі заснаваў Алегава Гарадзішча, якое неўзабаве пачалі зваць Олегск, а потым для спрашчэньня вымаўленьня — Волеўск[3] або Олеўск.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1488: першы пісьмовы ўспамін пра Алеўск, у складзе Вялікага Княства Літоўскага; у месьце існаваў драўляны замак.
- 1569: згодна з умовамі Люблінскай уніі ўвайшоў у склад Каралеўства Польскага, валоданьне Нямірычаў.
- 20 верасьня 1641: атрымаў Магдэбурскае права.
- 1793: у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі.
- 1796: мястэчка ў Оўруцкім павеце Валынскай губэрні, цэнтар воласьці.
- 1831: у Алеўску працавалі 2 вінакурні, дзейнічала вучэльня пры кармэліцкім кляштары.
- 1870: у мястэчку дзейнічалі царква, касьцёл, капліца і сынагога, працавалі 2 млыны.
- 1903: праз Алеўск прайшла чыгунка Кіеў — Ковель.
- 2003: атрымаў статус места.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Колькасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| 1923 | 1926 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2018 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1920 | 4913 | 7943 | 9588 | 11 770 | 12 323 | 10 896 | 10 457 |
Мова
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| украінская мова | расейская |
|---|---|
| 96,91% | 2,80% |
Эканоміка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Прадпрыемствы харчовай прамысловасьці, завод трактарных дэталяў.
Славутасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У Алеўску захаваўся помнік архітэктуры дзяржаўнага значэньня — мураваная царква Сьвятога Міколы (1596).
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Статистичний збірник «Чисельність наявного населення України» на 1 січня 2018 року (PDF) (укр.)
- ^ Беларускія этнаграфічныя граніцы // Станкевіч Я. Этнографічныя й гісторычныя тэрыторыі й граніцы Беларусі. — Нью-Ёрк: Крывіцкае (Вялікалітоўскае) Навуковае Таварыства Пранціша Скарыны, 1953. — 24 с.
- ^ Olewsk // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat. — Warszawa, 1886. S. 480.
- ^ Cities & towns of Ukraine (анг.) (укр.)
- ^ Банк даних Державної служби статистики України (укр.)
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Olewsk // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat. — Warszawa, 1886. S. 480
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Алеўск — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
