Народычы
| Народычы | |
| укр. Народичі | |
| |
| Краіна: | Украіна |
| Вобласьць: | Жытомірская |
| Раён: | Народыцкі |
| Плошча: |
|
| Вышыня: | 144 м н. у. м. |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Паштовы індэкс: | 11401 |
| КОАТУУ: | 1823755100 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°12′8.34″ пн. ш. 29°4′53.02″ у. д. / 51.2023167° пн. ш. 29.0813944° у. д.Каардынаты: 51°12′8.34″ пн. ш. 29°4′53.02″ у. д. / 51.2023167° пн. ш. 29.0813944° у. д. |
Народычы на мапе Ўкраіны   Народычы | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Народычы (па-ўкраінску: Народичі) — колішняе места, цяпер мястэчка ў Жытомірскай вобласьці Ўкраіны, на сутоках рэчак Жэраў і Вуж. Адміністрацыйны цэнтар Народыцкага раёну. Насельніцтва 3 тыс. чал.
Знаходзяцца за 140 км на паўночны ўсход ад Жытоміра, за 25 км ад чыгуначнага вузла Оўруч.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1545: першыя згадкі ў люстрацыі Оўруцкага замка, сяло ў Вялікім Княстве Літоўскім.
- 1569: згодна з умовамі Люблінскай уніі ўвайшлі ў склад Каралеўства Польскага.
- XVII ст.: уладаньне Патоцкіх.
- 1685: места ў Кіеўскім ваяводзтве.
- XIX ст.: у Народычах дзейнічалі царква, касьцёл і сынагога, працавалі школа, фабрыка воску, 5 гарбарань, цагельня, 2 водныя млыны, праходзілі рэгулярныя кірмашы.[2]
- 1986: мястэчка пацярпела ад катастрофы на Чарнобыльскай АЭС.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Державна служба статистики України Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року (укр.) — Київ: Державна служба статистики України, 2018.
- ^ Narodycze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI: Malczyce — Netreba. — Warszawa, 1885. S. 914
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Narodycze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI: Malczyce — Netreba. — Warszawa, 1885. S. 914
| Аўтаномная рэспубліка |
|  |
|---|---|---|
| Вобласьці | ||
| Гарады дзяржаўнага значэньня | ||
