Віктар Ціханаў

	Віктар Мікалаевіч Ціханаў
	па-ўкраінску: Віктор Миколайович Тихонов
Амбасадар Украіны ў Беларусі
	22 жніўня 2011 — 26 лістапада 2012
Папярэднік:	Раман Бясьсьмертны
Наступнік:	Міхаіл Ежэль
Міністар рэгіянальнага разьвіцьця, будаўніцтва і жыльлёва-камунальнай гаспадаркі Ўкраіны
	9 сьнежня 2010 — 1 чэрвеня 2011
Прэзыдэнт:	Віктар Януковіч
Прэм’ер-міністар:	Мікалай Азараў
Наступнік:	Анатоль Блізьнюк
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	5 сакавіка 1949 (75 гадоў); УССР, СССР
Памёр:	29 жніўня 2020 (71 год); Сімфэропаль;
Партыя:	Партыя рэгіёнаў
Сужэнец:	Ларыса Аляксандраўна
Дзеці:	Зьміцер (1968); Тацяна (1973); Вікторыя (1973);
Адукацыя:	Варашылаўградзкі машынабудаўнічы інстытут; Луганскі інстытут унутраных справаў;
	Віктар Мікалаевіч Ціханаў у Вікісховішчы

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Віктар Ціханаў (неадназначнасьць).

Ві́ктар Мікала́евіч Ці́ханаў (па-ўкраінску: Віктор Миколайович Тихонов; нарадзіўся 5 сакавіка 1949 году, в. Шчотавае, Антрацытаўскі раён Варашылаўградзкай вобласьці, Украінская ССР) — украінскі палітык, віцэ-прэм’ер-міністар ва ўрадзе Мікалая Азарава з 11 сакавіка 2010 да 1 чэрвеня 2011, першы міністар рэгіянальнага разьвіцьця, будаўніцтва і жыльлёва-камунальнай гаспадаркі Ўкраіны (9 сьнежня 2010 — 1 чэрвеня 2011). Кандыдат юрыдычных навук. Дзяржаўны службовец 1-га рангу.

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся 5 сакавіка 1949 году ў вёсцы Шчотавае Антрацытаўскага раёну Варашылаўградзкай вобласьці.

Скончыў эканамічны факультэт Варашылаўградзкага машынабудаўнічага інстытуту (1973—1978) па спэцыяльнасьці «бухулік у прамысловасьці»; Луганскі інстытут унутраных справаў (1996—1998), юрыст. Кандыдат юрыдычных навук.

05.1965 — 11.1969 — сьлесар, ВА «Варашылаўградцеплавоз».
11.1969 — 11.1971 — служба ў войску, в/ч 77895 Адэскай ВА.
11. — 12.1971 — сьлесар,
12.1971 — 02.1975 — старшы інжынэр-тэхнолаг,
02.1975 — 08.1976 — старшы інжынэраёнарміроўшчык,
08.1976 — 04.1978 — начальнік плянава-эканамічнага бюро,
04.1978 — 06.1979 — начальнік бюро працы і заработнай платы,
06.1979 — 08.1980 — намесьнік начальніка аддзела працы і заработнай платы,
08.1980 — 10.1986 — начальнік упраўленьня працы і заработнай платы,
10.1986 — 10.1988 — старшыня прафкаму,
10.1988 — 11.1990 — сакратар парткаму ВА «Варашылаўградцеплавоз».
03.1990 — 04.1994 — народны дэпутат Украіны I скліканьня.
11.1990 — 11.1991 — 1-ы сакратар Луганскага МК КПУ.
11.1991 — 04.1992 — 1-ы намесьнік генэральнага дырэктара Луганскай дзяржаўнай таварна-сыравіннай кампаніі «Луганскгалоўзбыт».
04.1992 — 09.1994 — дырэктар па эканоміцы Луганскай швейнай фабрыкі «Стыль».
09.1994 — 11.1995 — генэральны дырэктар Луганскай швейнай фабрыкі «Стыль».
11.1995 — 04.1998 — 1-ы намесьнік старшыні Луганскай аблдзяржадміністрацыі.
24.04.1998 — 04.2006 — старшыня Луганскай аблрады.
05.2006 — 03.2010 — народны дэпутат Украіны V—VI скліканьняў ад Партыі рэгіёнаў.
11.03.2010 — 01.06.2011 — віцэ-прэм’ер-міністар Украіны па пытаньнях рэгіянальнай палітыкі^[2].
09.12.2010 — 01.06.2011 — міністар рэгіянальнага разьвіцьця, будаўніцтва і жыльлёва-камунальнай гаспадаркі Ўкраіны
22.08.2011 — 26.11.2012 — Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Украіны ў Рэспубліцы Беларусь.
З 12.12.2012 — дэпутат Вярхоўнай Рады ад Партыі рэгіёнаў^[3].

Сябра КПРС (1968—1991).

Навуковыя працы

Аўтар (або суаўтар) каля 20 навуковых працаў, сярод якіх кнігі:

«Методологические аспекты достижения социально-экономической самодостаточности региона» (2002, суаўтар)
«Президент України та державна, регіональна і муніципальна політика: Збірник матеріалів і документів» (2003, суаўтар)
«Идеи П. Д. Юркевича о государстве и праве в контексте современности» (2003).

Узнагароды

Акадэмік Інжынэрнай акадэміі Ўкраіны (1999), Міжнароднай акадэміі інфарматызацыі (1997), Украінскай муніцыпальнай акадэміі (1999).

Мэдаль «За працоўныя адзнакі» (1986)
Ордэны «За заслугі» ІІІ (08.1997), II (10.1999), I ст. (08.2002)
Ордэн Дружбы (12.1999, Расейская Фэдэрація)
Ганаровая грамата ВР Украіны (2001)
Ганаровая грамата КМ Украіны (01.2004)
Дзяржаўны службовец 1-га рангу (02.1999)

Крыніцы

^ ^а ^б Левы бераг (укр.) — Київський інститут проблем управління імені Горшеніна, 2010.
^ Тихонов Віктор Миколайович (укр.) Обіцяльник. Владометр. Праверана 13 красавіка 2014 г.
^ Тихонов Віктор Миколайович (укр.) Народний депутат України VII скликання. Верховна Рада України. Праверана 13 красавіка 2014 г.

Вонкавыя спасылкі

Афіцыйная Ўкраіна сягоньня (укр.)

‎‎

[_1171c384f6a6a198-1] а ^б Левы бераг (укр.) — Київський інститут проблем управління імені Горшеніна, 2010.

[2] Тихонов Віктор Миколайович (укр.) Обіцяльник. Владометр. Праверана 13 красавіка 2014 г.

[3] Тихонов Віктор Миколайович (укр.) Народний депутат України VII скликання. Верховна Рада України. Праверана 13 красавіка 2014 г.

[1]

[2]

[3]