Юры Алелькавіч (1559—1586)

Юры Алелькавіч
	Юры Алелькавіч. Гравюра А. Зубчанінава з партрэта XVII стагодзьдзя
	; Герб «Пагоня Літоўская»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	17 жніўня 1559
Памёр	6 траўня 1586 (26 гадоў)
Пахаваны	Кіева-Пячэрская ляўра;
Род	Алелькавічы
Бацькі	Юры Слуцкі[d]; Кацярына Тэнчынская[d]
Дзеці	Соф’я Слуцкая

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Юры Алелькавіч.

Юры Юр’евіч Алелькавіч (17 жніўня 1559 — 6 траўня 1586) — грамадзкі і культурны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага.

За Ю. Алелькавічам княскі двор у Слуцку зрабіўся буйным культурным цэнтрам^[1].

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ю. Алелькавіч, XVII стагодзьдзе

Прадстаўнік княскага роду Алелькавічаў, старэйшы сын Юрыя і Кацярыны з Тэньчынскіх. Меў братоў Аляксандра і Яна Сямёна, разам зь якімі падарожнічаў па эўрапейскіх унівэрсытэтах^[2].

У 1582 годзе пры падзеле спадчыны з братамі атрымаў Верхні і Ніжні замкі і Старое Места ў Слуцку, частку Слуцкага княства, Весічы і інш.

Уласнаруч напісаў Слуцкае Эвангельле (1585)^[3].

У шлюбе з Барбарай Кішка меў дачку Соф’ю, да якой па ягонай сьмерці адыйшло Слуцкае княства.

^ П. Р. Казлоўскі. Алелькавічы // ЭГБ. Т. 1. — Менск, 1993. С. 101.
^ Настасся Скеп’ян. Злыя прыгоды Алелькавічаў за мяжой // «Культура» № 47 (813), 24 лістапада 2007.
^ Валерый Пазднякоў. Алелькавічы // ВКЛ. Энцыкл. — Менск: 2005 Т. 1. С. 219.

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Менск: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2.