Чалавек з жалеза
| Чалавек з жалеза | |
| Człowiek z żelaza | |
| Рэжысэр | Анджэй Вайда |
|---|---|
| Сцэнарыст | Аляксандар Сьцібар-Рыльскі |
| У ролях |
Ежы Радзівіловіч Крысьціна Янда Марыян Апаня |
| Кампазытар | Анджэй Кажынскі |
| Апэратар | Эдвард Класінскі |
| Мантаж | Галіна Пругар |
| Вытворчасьць | Zespół Filmowy X |
| Дата выхаду | 27 ліпеня 1981 |
| Час | 147 хв. |
| Краіна | Польшча |
| Мова | польская |
| Старонка на IMDb | |
«Чалавек з жалеза» (па-польску: Człowiek z żelaza) — польскі драматычны фільм 1981 году рэжысэра Анджэя Вайды. Фільм зьяўляецца працягам «Чалавека з мармуру». Створаны ў пэрыяд паслабленьня цэнзуры паміж 1980 годам і абвяшчэньнем ваеннага становішча ў сьнежні 1981 году. Распавядае пра рух «Салідарнасьць». У эпізадычных ролях занятыя, між іншымі, Ганна Валентыновіч і Лех Валэнса. У фільме выкарыстоўваюцца фрагмэнты хранікальных здымкаў страйку на Гданьскай вэрфі. Фільм здабыў Залатую пальму на кінафэстывалі ў Канах у 1981 годзе і быў намінаваны на Оскара.
Сюжэт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Падзеі адбываюцца ў 1980 годзе ў Польшчы. Радыёжурналіст Вінкель (Марыян Апаня) атрымлівае заданьне зрабіць кампрамэтуючы рэпартаж пра лідэра страйкавага камітэту гданьскай вэрфі Мацека Томчыка (Ежы Радзівіловіч). Бацька Мацькі быў забіты падчас выступаў працоўных у сьнежні 1970 году. Падчас падрыхтоўкі рэпартажу Вінкель сустракаецца з рознымі людзьмі, якія добра ведаюць Томчыка, сярод якіх яго жонка (Крысьціна Янда), арыштаваная ўладамі. Падчас працы ляяльнасьць журналіста да рэжыму падвяргаецца выпрабаваньню.
Дадатковыя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Зьмешчаная ў фільме сцэна з пошукам магілы Мацеюша Біркута, паходзіць са створанага ў 1976 годзе фільму «Чалавек з мармуру», але тады ўлады не дазволілі зьмясьціць яе ў фільме[1].
Крыніца[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Andrzej Zawistowski: Jak rzeźbiono Człowieka z marmuru?. "Biuletyn IPN" nr 3/2010, s. 63–68.
