Перайсьці да зьместу

Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла (Гарадзішча)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік сакральнай архітэктуры
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
Петрапаўлаўская царква
Петрапаўлаўская царква
Краіна Беларусь
Вёска Гарадзішча
Каардынаты 52°26′42.94″ пн. ш. 23°44′01.1″ у. д. / 52.4452611° пн. ш. 23.733639° у. д. / 52.4452611; 23.733639Каардынаты: 52°26′42.94″ пн. ш. 23°44′01.1″ у. д. / 52.4452611° пн. ш. 23.733639° у. д. / 52.4452611; 23.733639
Канфэсія Беларускі экзархат
Эпархія Берасьцейская і Кобрынская япархія 
Архітэктурны стыль народнае дойлідзтва Беларусі[d]
Дата заснаваньня XVIII ст.
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла на мапе Беларусі ±
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла на Вікісховішчы

Царква Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла — помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя ў Гарадзішчы. Знаходзіцца на паўночнай ускраіне вёскі. Пры пабудове была ў юрысдыкцыі Сьвятога Пасаду, цяпер — у валоданьні Маскоўскага патрыярхату. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры з элемэнтамі стылю барока, мастацкае аблічча якога пацярпела ў выніку надбудовы купала-цыбуліны. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Вялікае Княства Літоўскае

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Па надбудове купала-цыбуліны

Царкву ў Гарадзішчы збудавалі ў XVIII ст. з дрэва.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Гарадзішча апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, царква працягвала дзеяць як уніяцкая. Аднак па гвалтоўнай ліквідацыі Ўніяцкай царквы ў 1839 годзе расейскія ўлады адабралі будынак царквы ў Сьвятога Пасаду і перадалі ў валоданьне Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскага патрыярхату).

У 1990-я гады купал-баню на будынкам царквы замянілі на купал-цыбуліну.

Помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры з элемэнтамі стылю барока. Мае 3-зрубную кампазыцыю: 3-ярусная званіца, працяглая малітоўная заля, 5-гранная апсыда з бакавой рызьніцай. Васьмярык званіцы завяршаецца шатром з купалам. Вэртыкальна ашаляваныя сьцены праразаюцца прастакутнымі аконнымі праёмамі, дэкаруюцца разнымі падзорамі.

У малітоўную залю выступаюць хоры на 2 слупах. Захоўваюцца абразы XIX ст. «Маці Божая», «Ісус Хрыстос», «Сьвятыя Пётар і Павал», «Таемная вячэра», «Сьвятая прарочыца Ганна».[1].

  1. ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.
  • Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  113Г000344