Царква Сьвятога Спаса (Новая Папіна)

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Царква Сьвятога Спаса.

Помнік сакральнай архітэктуры
Царква Сьвятога Спаса
Спаская царква да надбудовы купалоў-цыбулінаў
Краіна	Беларусь
Вёска	Новая Папіна
Каардынаты	52°07′38″ пн. ш. 25°07′30″ у. д. / 52.12722° пн. ш. 25.125° у. д. / 52.12722; 25.125Каардынаты: 52°07′38″ пн. ш. 25°07′30″ у. д. / 52.12722° пн. ш. 25.125° у. д. / 52.12722; 25.125
Канфэсія	Беларускі экзархат
Эпархія	Берасьцейская і Кобрынская япархія
Дата заснаваньня	1810
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Царква Сьвятога Спаса на мапе Беларусі Царква Сьвятога Спаса
Царква Сьвятога Спаса на Вікісховішчы

Царква Сьвятога Спаса^[a] — помнік архітэктуры XIX стагодзьдзя ў Новай Папіне. Знаходзіцца ў цэнтры вёскі. Пры пабудове была ў юрысдыкцыі Сьвятога Пасаду, цяпер — у валоданьні Маскоўскага патрыярхату. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры з элемэнтамі стылю клясыцызму, мастацкае аблічча якога пацярпела ад надбудовы купалоў-цыбулінаў. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя

Царкву ў Новай Папіне збудавалі ў 1810 годзе з дрэва на месцы царквы 1723 году. Па гвалтоўнай ліквідацыі Ўніяцкай царквы ў 1839 годзе расейскія ўлады адабралі будынак царквы ў Сьвятога Пасаду і перадалі ў валоданьне Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскага патрыярхату).

У 2010-я гады ў выніку рэканструкцыі замест купалоў-баняў над званіцай і асноўным аб’ёмам паставілі маскоўскія пазалочаныя купалы-цыбуліны. Яшчэ адзін купал-цыбуліну паставілі на апсыдай царквы. Апроч таго, дах царквы накрылі мэталёвай дахоўкай неўласьцівага помніку блакітнага колеру.

Архітэктура

Помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры з элемэнтамі стылю клясыцызму. Гэта працяглы прастакутны ў пляне зруб, накрытым вальмавым дахам, завершаным у цэнтры купалам-баняй. З усходу далучаецца 5-гранная апсыда з бакавой рызьніцай, з захаду — прастакутны прытвор, над якім у другой палове XX ст. узьвялі 2-ярусную 4-гранную шатровую званіцу з купалам. Гарызантальна ашаляваныя бакавыя фасады падзяляюцца лучковымі аконнымі праёмамі і брусамі-сьцяжкамі ў прасьценках, апярэзваюцца цокальным пасам з вэртыкальнай шалёўкай.

Унутраная простора перакрываецца роўнай стольлю па бэльках, апсыда вылучаецца драўляным іканастасам, выкананым у 1830-я гады^[1].

Заўвагі

^ Назва помніка архітэктуры прыводзіцца паводле беларускай гістарычнай традыцыі. Афіцыйны тытул Маскоўскага патрыярхату: «Царква Праабражэньня Гасподняга» або «Спаса-Праабражэнская царква» (рас. Церковь Преображения Господнего, Спасо-Преображенская церковь); таксама Спаская царква

Крыніцы

^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.

Літаратура

Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі

Царква Сьвятога Спаса (Новая Папіна) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Назва помніка архітэктуры прыводзіцца паводле беларускай гістарычнай традыцыі. Афіцыйны тытул Маскоўскага патрыярхату: «Царква Праабражэньня Гасподняга» або «Спаса-Праабражэнская царква» (рас. Церковь Преображения Господнего, Спасо-Преображенская церковь); таксама Спаская царква

[2] Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.

[a]

[1]