Хатаб
Хатаб, Самер Салех Сувейлем па-арабску: ابن الخطاب | |
14 красавіка 1969 — 20 сакавіка 2002 * | |
Месца нараджэньня | Саудаўская Арабія |
---|---|
Месца сьмерці | ваколіца Відэна, Чачэнія, Расея |
Прыналежнасьць | Аўганскія маджахеды (1987—1992) Аб’яднаная таджыцкая апазыцыя (1992—1995) |
Род войскаў | польныя войскі Ічкерыі |
Гады службы | 1991—2006 |
Званьне | брыгадны гэнэрал, Эмір |
Камандаваў | войскамі Ічкерыі |
Бітвы/войны |
|
Хатаб (14 красавіка 1969[a] — 20 сакавіка 2002) — арабскі тэрарыст. Паходзіў зь Ярданіі, або з Саудаўскай Арабіі. Паводле словаў Хатаба, меў продкаў з Чачэніі, якія вымушаны былі пакінуць сваю айчыну з-за заваёвы Чачэніі Расеяй у XIX стагодзьдзі. Займаў пасады ў войску Ічкерыі. Быў прыхільнікам павелічэньня значэньня ісламу ў жыцьці Ічкерыі. Асабліва выдзяляў жыцьцё першых мусульман, як узор для грамадзкага жыцьця Ічкерыі. Быў адным з кіраўнікоў мусульман Ічкерыі. Займаў пасады Ісламскай міжнароднай міратворчай брыгады й Найвышэйшай вайсковай йсламскай рады маджахэдаў Каўказу.
У Ічкерыі зьявіўся ў 1995 годзе, дзе пачаў ваяваць на баку чачэнцаў у Першай расейска-чачэнскай вайне. Меў вопыт у падрыхтоўцы выбуховых прыстасаваньняў. Адзін з заснавальнікаў вучылішча «Каўказ», дзе вучылі чачэнцаў рабіць выбуховыя снарады, рабіць засады. Хатаб прымаў удзел у баявых дзеяньнях. 16 красавіка 1996 году Хатаб кіраваў нападам на 245-ы мотастралковы поўк войскаў Расеі, які рухаўся з поўначы на поўдзень. Напад адбыўся каля вёскі Ярышмарды[1][2]. Быў забіта амаль увесь склад брыгады больш за 70 чалавек. Ваяваў ў жніўні 1996 году ў Грозным. Гэтыя баі ў сталіцы Ічкерыі прымусілі Расею падпісаць мірную дамову з Ічкерыяй і вывесьці войскі з Ічкерыі.
Міжваенны час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля заканчэньня вайны ў 1996 годзе застаўся ў Ічкерыі. Займаўся навучальнай дзейнасьцю ў вайсковых ўстановах Ічкерыі (Ісламскі інстытут Каўказ). У 1998 годзе пачаўся палітычны саюз з Шамілём Басаевым на глебе стварэньня адзінай ісламскай краіны па ўсім Каўказе — Каўкаскі Эмірат.
У жніўні 1999 году разам з Ш. Басаевым прымаў удзел у нападзе на Дагестан. Пасьля захопу Чачэніі расейскімі войскамі з 1999 году хаваўся на паўднёвым усходзе Чачэніі. У красавіку 2002 году памёр. ФСБ абвясьціла, што атруціла Хатаба, паслаўшы ліст з данясеньнем ад падпарадкаванага Хатабу чачэнскага вайскоўца, на якім знаходзілася сьмяротнае рэчыва.
Асноўныя баі, дзе ўдзельнічаў Хатаб
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 13 чэрвеня 1993 — Бой на 12-ай памежнай заставе на таджыка-аўганскай мяжы.
- Кастрычнік 1995 — напад аддзела, дзе быў Хатаб на вайсковы аддзел расейскіх войскаў каля вёскі Харачы.
- 16 красавіка 1996 году ў ваколіцах вёскі Ярышмарды на чале з Хатабам чачэскія войскі напалі на 245-ы мотастралковы поўк войскаў Расеі, што кіраваўся на поўдзень Ічкерыі.
- Захоп у палон 28 ваяроў унутраных войскаў Расеі (в. Шуані).
- Разам са сваім аддзелам удзельнічаў у баях у Грозным у жніўні 1996 году.
- Жнівень-верасень 1999 — кіраваў разам з Шамілём Басаевым нападам войска Сабору чачэнскага й дагестанскага народаў.
- У сакавіку 2000 году кіраваў прарывам чачэнскага войска з Аргунскай цясьніны. Цягам гэтага прарыву каля вёскі Ўлускэрт быў разьбіты расейскі аддзел (6-ая рота пскоўскай дэсатнай дывізіі войска Расеі).
- У сакавіку 2000 году каля 40 супрацоўнікаў пермскага АМАПу былі забітыя ў выніку нападу аддзелу на чале з Хатабам і Ш. Басаевым.
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ паводле іншых зьвестак у 1963 годзе
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Імпэрыя на каленях
- ^ Апісаньне баёў з удзелам Хатаба(недаступная спасылка)