Перайсьці да зьместу

Флявіян (Дзьмітрыюк)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Архіяпіскап Флявіян
Архиепископ Флавиан
Імя пры нараджэньні Фёдар Ігнацевіч Дзьмітрыюк
Род дзейнасьці сьвятар
Дата нараджэньня 26 траўня 1895
Месца нараджэньня Сьцяг Расеі Кіёвец, Бельскі павет, Холмская губэрня
Дата сьмерці 3 сакавіка 1977
Месца сьмерці Сьцяг РСФСР Горкі
Месца вучобы
Занятак дыякан, прэсьбітар
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Дзьмітрыюк.

Архіяпі́скап Флявія́н (у сьвеце Фёдар Ігнацевіч Дзьмітрыюк; 26 траўня [ст. ст. 14 траўня] 1895, вёска Кіёвец, Бельскі павет Холмскай губэрні, Расейская імпэрыя3 сакавіка 1977, Горкі, РСФСР, СССР) — япіскап Расейскай праваслаўнай царквы, архіяпіскап Горкаўскі й Арзамаскі.

Нарадзіўся ў сям’і псальмяра. У 1909 скончыў Холмскую духоўную вучэльню, у 1915 — Холмскую духоўную сэмінарыю.

30 чэрвеня 1915 рукапакладзены ў дыякана, а 9 жніўня — у прэсьбітэра і прызначаны настаяцелем царквы вёскі Вярэшчын(pl) Холмскай япархіі.

У сувязі з набліжэньнем фронту эвакуяваны ў Маскву. Служыў у храмах Масквы, Петраграду, Кацельнічу. З 1918 року служыў сьвятаром у вёсцы Страдзеч, пасьля — у Аляксандра-Неўскім саборы Пружаны Палескага ваяводзтва (Другая Рэч Паспалітая).

У 1938 року на патрабаваньне польскіх уладаў Дзьмітрыюк, як прыхільнік расейскай арыянтацыі, быў пазбаўлены польскага грамадзянства. Толькі пачатак Другой сусьветнай вайны зашкодзіў ягонай дэпартацыі.

На пачатку савецка-нямецкай вайны пражываў у вёсцы Чаравачыцы Кобрынскага раёну[1]. За сувязь зь беларускімі партызанамі у 1943 нацысты расстралялі жонку айца Фёдара Марыю, старэйшую дачку Галіну, ейнага мужа Васіля і яшчэ двух блізкіх родных. Цяжка параненую дачку Раісу здолелі ўратаваць[1].

З 1944 служыў у Петрапаўлаўскім саборы Кобрыня Берасьцейскай вобласьці, з 1946 — у Мікольскім саборы Бабруйску.

У 1952 року пераехаў у Таганрог. З 1953 — настаяцель катэдральнага сабору Раства Найсьвяцейшай Багародзіцы ў Растове-на-Доне.

6 красавіка 1955 ва Ўсьпенскай Пачаеўскай лаўры прыняў манаскі пострыг зь імем Флявіян. 26 траўня ўзьведзены ў сан архімандрыта. 1 верасьня 1957 пераведзены ў Троіца-Сергіеву Лаўру.

20 красавіка 1958 хіратанісаны ў япіскапа Сьвярдлоўскага і Ірбіцкага. Зь 9 сьнежня 1958 — япіскап Сьвярдлоўскі і Курганскі. З 25 сакавіка 1960 часова загадваў таксама Чалябінскай япархіяй; з 23 верасьня 1960 да 3 красавіка 1961 часова загадваў Пермскай япархіяй. З 7 ліпеня 1966 — япіскап Горкаўскі й Арзамаскі.

25 лютага 1968 узьведзены ў сан архіяпіскапа.

Сканаў 3 сакавіка 1977 року ў Горкім. Пахаваны ў агароджы Сьвята-Траецкай царквы Горкага.

У кастрычніку 1966 року рашэньнем выканкаму райсавету Ленінскага раёну места Горкі узнагароджаны юбілейным мэдалём 20-годзьдзя Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 рокаў «за актыўную падамогу чальцам падпольнага камітэту па барацьбе з фашызмам»[2].

У 1969 року ўзнагароджаны Ганаровай граматай Савецкага камітэту фонду міру[1].

Крыніцы і заўвагі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в Флавиан, епископ, временно управляющий Пермской Епархией (рас.) Культурное наследние Прикамья — Heritage of Perm Праверана 1 сьнежня 2012 г.
  2. ^ 14 мая родился архиепископ Горьковский и Арзамасский Флавиан (Дмитриюк) (рас.). Русская православная церковь. Нижегородская митрополия (14 траўня 2009). Праверана 1 сьнежня 2012 г.
Папярэднік
Мьсьціслаў (Валансевіч)
Япіскап Сьвярдлоўскі
19581966
Наступнік
Клімэнт (Перасьцюк)
Папярэднік
Мьсьціслаў (Валансевіч)
Япіскап Горкаўскі
19661977
Наступнік
Мікалай (Куцепаў)

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]