Сіваграк

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сіваграк
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы
ТыпХордавыя
КлясаПтушкі
АтрадРакшападобныя
СямействаСівагракавыя
ВідСіваграк
Бінамінальная намэнклятура
Coracias garrulus
Арэал
Арэал

Сівагра́к, сівы́ сівагра́к (лац. Coracias garrulus) — буйны птах атраду ракшападобных памерам з голуба.

Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Памерам з голуба. Даўжыня цела 32—35 см, маса 140—160 г. Склад цела шчыльны, дзюба моцная. Агульная афарбоўка зеленавата-блакітная зь яркім адлівам. На крылах і хвасьце ёсьць цёмна-сінія ўчасткі. Сьпіна глініста-карычневая. Полавы дымарфізм слаба выяўлены. Афарбоўка маладых птушак бледнаватая.

Пашырэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эўразія й Паўночна-Заходняя Афрыка. Тэрыторыя Беларусі знаходзіцца ў межах пашырэньня віду. Параўнальна нядаўна ў невялікай колькасьці гнездавалася на поўначы краіны. Найбольш пашырана на Палесьсі.

Месцы пражываньня[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аддае перавагу старым рэдкім лясам паблізу рачных абалонаў, каля вазёраў, высечак, лугоў, палёў, выганаў. Часта селіцца паблізу высакавольтавых лініяў, у старых занядбаных парках, прысадах, гаях. Неабходныя ўмовы — наяўнасьць дуплаватых дрэваў.

Асаблівасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Яйкі сіваграка

Прылятае паміж 15 красавіка і 15 траўня. Дакладныя тэрміны прылёту і гнездаваньня залежаць ад ходу вясны і геаграфічнага месцазнаходжаньня мясцовасьці. Займае дуплы асін, дубоў, вольхаў, сосен, вербаў, радзей старых ігруш, яблынь, таполяў, ліп. Дуплы выкарыстоўвае некалькі гадоў запар. Нярэдка засяляе й штучныя гняздоўі (галачнікі).

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай зьнікненьня віды жывёлаў і расьлінаў. Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сіваграксховішча мультымэдыйных матэрыялаў