Сёрэн Абю К’еркегор

Сёрэн Абю К’еркегор
Søren Aabye Kierkegård
Імя пры нараджэньні	па-дацку: Søren Aabye Kierkegaard‎
Дата нараджэньня	5 траўня 1813
Месца нараджэньня	Капэнгаген
Дата сьмерці	11 лістапада 1855
Месца сьмерці	Капэнгаген
Прычына сьмерці	сухоты і паралюш
Месца пахаваньня	Асыстэнс[d]
Месца вучобы	Капэнгагенскі ўнівэрсытэт[d] Østre Borgerdyd school[d]
Занятак	філёзаф, тэоляг, паэт, пісьменьнік, навэліст, літаратурны крытык
Навуковая сфэра	філязофія
Псэўданімы	Victor Eremita, A, Judge William, Johannes de silentio, Constantine Constantius, Young Man, Vigilius Haufniensis, Nicolaus Notabene, Hilarius Bookbinder, Johannes Climacus, Inter et Inter, H.H., Anti-Climacus, B, Johannes de Silentio, Constantin Constantius і P. CH. Kierkegaard
Папярэднік	Арыстотэль, Аўгустын, Іаган Георг Гаман[d], Готгальд Эфраім Лесінг[d], Мартын Лютэр, Фрыдрых Вільгельм Ёзэф фон Шэлінг, Георг Вільгельм Фрыдрых Гэгель, Jacob Peter Mynster[d], Хрысціян Вольф[d] і Імануіл Кант
Жанры	памфлет, дэбаты[d], дзёньнік[d] і эсэ
Школа/традыцыя	Кантынэнтальная філязофія, папярэднік экзыстэнцыялізму, постмадэрнізму, постструктуралізму, экзыстэнцыйнай псыхалёгіі і інш.
Кірунак	экзыстэнцыялізм
Значныя ідэі	Альбо-альбо[d], Fear and Trembling[d], The Concept of Anxiety[d], The Book on Adler[d], Christian Discourses[d], Works of Love[d], Sygdommen til døden[d], On the Concept of Irony with Continual Reference to Socrates[d], Stages on Life's Way[d] і Concluding Unscientific Postscript to Philosophical Fragments[d]
Бацька	Міхаэль Педэрсэн К’еркегор[d]
Подпіс
Сёрэн Абю К’еркегор у Вікісховішчы

Сёрэн Абю К’еркегор, таксама Кіркегор (па-дацку: Søren Aabye Kierkegaard‎, 5 траўня 1813, Капэнгаген — 11 лістапада 1855, Капэнгаген) — дацкі філёзаф, пратэстанцкі тэоляг і пісьменьнік.

У супрацьвагу нямецкаму клясычнаму ідэалізму (а дакладней, разьвіцьцю, якое надаў яму Гэгель) настойваў на другаснасьці рацыянальнасьці і першаснасьці чыстага існаваньня (экзыстэнцыі), якое пасьля пэўнага дыялектычнага шляху разьвіцьця асобы павінна знайсьці свой сэнс у веры.

Ірацыяналістычнае разуменьне К'еркегорам ісьціны як высьвечваньня запаветных таямніцаў адзінкавага быцьця самога мысьлячага зьяўлялася адным з складнікаў, якія перадвызначылі зьяўленьне экзыстэнцыялізму.