Царква Сьвятога Спаса (Мамаі)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
| |
Былы касьцёл да надбудовы купала-цыбуліны
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Мамаі |
Каардынаты | 55°11′35″ пн. ш. 27°45′06″ у. д. / 55.19306° пн. ш. 27.75167° у. д.Каардынаты: 55°11′35″ пн. ш. 27°45′06″ у. д. / 55.19306° пн. ш. 27.75167° у. д. |
Канфэсія | Беларускі экзархат |
Эпархія | Полацкая япархія |
Архітэктурны стыль | клясыцызм |
Дата заснаваньня | 1826 |
Статус | Ахоўная зона |
Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла | |
Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла на Вікісховішчы |
Касьцёл Сьвяты́х Апо́сталаў Пятра́ і Па́ўла — помнік архітэктуры XIX ст. у Мамаях. Знаходзіцца ў цэнтры вёскі. У 2-й палове XIX ст. улады Расейскай імпэрыі гвалтоўна перарабілі касьцёл пад царкву Маскоўскага патрыярхату. Твор архітэктуры клясыцызму, мастацкае аблічча якога пацярпела ў выніку надбудовы купала-цыбуліны. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Утварае адзіны ансамбль з брамай-званіцай. У наш час у будынку касьцёла месьціцца царква Сьвятога Спаса[a] Беларускага экзархату Маскоўскага патрыярхату.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мураваны касьцёл у Мамаях збудавалі ў 1826—1829 гадох з фундацыі Язэпа Корсака. Па здушэньні нацыянальна-вызвольнага паўстаньня (1863—1864) у 1864 годзе расейскія ўлады гвалтоўна адабралі касьцёл у каталікоў і перарабілі яго пад царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскага патрыярхату).
У 1960-я гады савецкія ўлады зачыніні царкву. У 1990-я гады будынак перадалі Беларускаму экзархату Маскоўскага патрыярхату. Тады ж у выніку рэканструкцыі над дахам будынка паставілі вялізны бляшаны купал-цыбуліну залацістага колеру.
Архітэктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Помнік архітэктуры клясыцызму. Гэта 1-нэфавы, прастакутны ў пляне будынак з нартэксам і закрысьціямі, накрыты 2-схільным дахам з трыкутнымі франтонамі з тарцоў і купалам у цэнтры. Галоўны фасад падзяляецца паўцыркульнымі і прастакутнымі нішамі ў прасьценках накладнога 4-калённага портыка дарычнага ордэра. Бакавыя і алтарны фасады падзяляюцца высока ўзьнятымі прастакутнымі аконнымі праёмамі і пілястрамі ў прасьценках.
У інтэр’еры сьцены завяршаюцца карнізным пасам, упрыгожваюцца размалёўкай, на столі імітацыя дэкараваных цыліндрычных скляпеньняў. Над нартэксам разьмяшчаюцца хоры.
Перад касьцёлам на восі галоўнага фасаду стаіць 3-ярусная брама-званіца ў вольна трактаваным клясычным ордэры. Верхнія ярусы падзяляюцца маленькімі кутнымі паўкалёнамі і карнізнымі пасамі, праразаюцца паўцыркульным прасьветам, завяршаюцца трыкутным франтонам[1].
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назва царквы прыводзіцца паводле беларускай гістарычнай традыцыі. Афіцыйны тытул Маскоўскага патрыярхату: «Царква Праабражэньня Гасподняга» або «Спаса-Праабражэнская царква» (рас. Церковь Преображения Господнего, Спасо-Преображенская церковь); таксама Спаская царква
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 213Г000394 |