Поўнач у Парыжы

	Поўнач у Парыжы
	па-ангельску: Midnight in Paris
Жанр	рамантычная камэдыя[d], фэнтэзійны фільм[d][…], навукова-фантастычны фільм[d], магічны рэалізм[d] і фільм пра падарожжы ў часе[d]
Рэжысэр	Ўудзі Ален[…];
Сцэнарыст	Ўудзі Ален;
Заснаваны на	Рухомае свята[d]
Прадусар	Лэці Арансан[d]; Стывэн Тэнэнбаўм[d];
У ролях	Оўэн Ўілсан[…]; Рэйчэл Макадамз[…]; Курт Фулер[d][…]; Майкл Шын[d][…]; Карля Бруні[d][…]; Марыён Катыяр[…]; Лея Сэйду[d]; Кэці Бэйтс[…]; Эдрыен Броўдзі[d][…]; Том Гідэлстан[d][…]; Элісан Піл[d][…]; Коры Стол[d][…]; Адрыян дэ Ван[d]; Соня Ралян[d]; Аліўе Рабурдэн[d]; Гад Эльмале[d]; Атман Келіф[d]; Адры Флеро[d]; Катрын Бэнгігі[d]; Даніель Люнд[d]; Дэйвід Лоў[d]; Франсуа Растэн[d]; Гіём Гуі[d]; Ляран Шпільфогель[d]; Марсьяль Дзі Фонса Бо[d]; Марыян Басьле[d]; Мары-Сана Кандэ[d]; Мішэль Вюермоз[d]; Мімі Кенэдзі[d][…]; Ніна Арыянда[d]; Сава Лялёў[d]; Т’еры Анкіс[d]; Карын Ванас[d]; Ляран Клярэ[d];
Кампазытар	Стэфан Рэмбэль[d];
Апэратар	Дарыюс Канджы[d];
Мантаж	Аліса Лэпсэлтэр[d]
Вытворчасьць	Mediapro[d] і Каталёнская тэлевізія[d]
Распаўсюд	Sony Pictures Classics[d] і Netflix
Дата выхаду	18 жніўня 2011 і 2011
Працягласьць	94 хвіліна
Краіна	ЗША; Гішпанія; Францыя;
Мова	француская мова і ангельская мова
Бюджэт	17 000 000 $
Прыбытак	151 100 000 $
	Старонка на IMDb
	Афіцыйны сайт

«Поўнач у Парыжы» (па-ангельску: Midnight in Paris) — фантастычная камэдыя 2011 году, якую напісаў і зладзіў Ўудзі Ален. Прадусарам выступілі гішпанская група Mediapro і амэрыканская кампанія Gravier Productions. Галоўныя ролі выканалі Оўэн Ўілсан, Рэйчэл Макадамз, Кэці Бэйтс, Эдрыен Броўдзі, Карля Бруні, Том Гідэлстан, Марыён Катыяр і Майкл Шын. Прэм’ера кінастужкі адбылася на Канскім кінафэстывалі 2011 году, а ў ЗША фільм выйшаў 20 траўня 2011 году^[14]^[15]. «Поўнач у Парыжы» атрымала высокую ацэнку крытыкаў і лічыцца адным з найлепшых фільмаў Алена за апошнія гады. У 2012 годзе фільм атрымаў прэмію Оскар за найлепшы арыгінальны сцэнар і Залаты Глёбус за найлепшы сцэнар. Твор быў намінаваны яшчэ на тры ўзнагароды кінаакадэміі, як то як найлепшы фільм, найлепшы рэжысэр і найлепшая мастацкая рэжысура^[16].

Сюжэт

У 2010 годзе Гіл Пэндэр (Оўэн Ўілсан), пасьпяховы, але расчараваны галіўудзкі сцэнарыст, і ягоная нявеста Інэс (Рэйчэл Макадамз) знаходзяцца ў Парыжы на адпачынку зь ейнымі заможнымі бацькамі рэспубліканцамі. Гіл зь цяжкасьцю заканчвае свой дэбютны раман, засяродзіўшы ўвагу на чалавеку, які працуе ў краме настальгіяў. Інэс адкідае ягоныя амбіцыі, мяркуючы што гэта ўсяго толькі зманлівая мара, і заклікае яго прытрымлівацца ягонай бягучай працы. Выпадкова яны сустракаюць сябра Інэс Пола (Майкл Шын), якога часам апісваюць як пэдантычнага псэўдаінтэлектуала, і ягоную жонку Кэрал (Ніна Арыянда). Пол зь вялікім аўтарытэтам, але з сумнеўнай дакладнасьцю гаворыць пра асноўныя моманты гісторыі Парыжу, нават супярэчыць экскурсаводу (Карля Бруні) ў Музэі Радэна, дзе ён настойвае, што ягоная вэрсія асабістага жыцьця Родэна больш дакладная, чым у гіда. Гіл лічыць яго раздражняльным, але Інэс ён падабаецца.

На адной зь вечарынаў, дзе прысутнічалі Гіл і Інэс, а таксама іх сябры і бацькі, галоўны герой дэгустуе зашмат вінаў, і ён вырашае прайсьціся па вуліцах Парыжу. Інэс жа едзе з Полам і Кэрал на таксі, каб патанчыць у клюбе. Гіл шпацыруе па вуліцах і губляецца, прысеўшы на прыступкі, каб разабрацца дзе ён знаходзіцца. Апоўначы побач зь ім праязджае аўтамабіль 1920-х гадоў. Пасажыры, апранутыя ў строі 1920-х гадоў, заклікаюць яго далучыцца да іх. Яны выправіліся на вечарыну, зладжаную дзеля Жана Както, на якую прыехалі вядомыя людзі Парыжу 1920-х гадоў, як то Коўл Портэр, ягоная жонка Лінда Лі Портэр, а таксама Зэльда (Элісан Піл) і Скот Фіцджэральды (Том Гідэлстан). Зэльдзе надакучае вечарына і яна прапануе Скоту і Гілу сысьці зь яе. Спачатку яны накіроўваюцца ў Брыктапс, дзе бачаць танцы Жазэфіны Бэйкер, а потым завітваюць у кавярню, дзе натыкаюцца на Эрнэста Гэмінгўэя (Коры Стол) і Хуана Бэльмонтэ (Даніель Люнд). Зэльда засмучаецца, калі Гэмінгўэй кажа, што ейны раман ёсьць вельмі слабым, таму яна накіроўваецца з Бэльмонтэ ў Сэн-Жэрмэн. У часе размовы Гэмінгўэй прапануе Гілу паказаць ягоны раман Гертрудзе Стайн (Кэці Бэйтс), каб такая ацаніла яго. Пісьменьнік вельмі ўсхваляваны і задавольнены, ён выходзіць з кавярні, каб забраць з гатэлю свае рукапісы, але вяртаецца ў 2010 год. Замест кавярні 1920-х ён бачыць сучасную пральню. Наступнай ноччу Гіл хоча падзяліцца з Інэс сваім досьведам падарожжаў у часе. Аднак, яна кідае жаніха да таго, як гадзіньнік праб’е поўнач. Калі гэта адбываецца, за Гілам вяртаецца той жа самаход, дзе яго сустракае Гэмінгўэя. Наступныя дні Гіл сустракаецца з выбітнымі людзьмі Парыжу 1920-х гадоў. Гертруда Стайн высока ацэньвае ягоны раман, пасьля таго, як Гіл крыху зьмяняе яго пад уплывам апошніх дзён. Акрамя таго, Гіл сустракае Адрыяну, да якой у яго прачынаюцца пачуцьці, што вельмі бянтэжыць героя, бо ён ужо мае нявесту ў 2010 годзе. У сучаснасьці бацька Інэс вельмі заклапочаны зьнікненьнямі жаніха сваёй дачкі, таму наймае дэтэктыва, каб той выявіў, чым займаецца Гіл у Парыжы.

У адзін зь дзён Гіл, Інэс і ейныя бацькі выпраўляюцца на Мон-Сэн-Мішэль, дзе пісьменьнік сустракае Габрыель (Лея Сэйду), гандлярку антыкварыятам і прыхільніцу страчанага пакаленьня. Ён купляе ў яе грамафонную плястынку Коўла Портэра, а потым знаходзіць у кніжным кіёску дзёньнік Адрыяны з 1920-х гадоў, дзк прачытвае, што яна была закаханая ў яго. Прачытаўшы, што яна марыла атрымаць у падарунак завушніцы, а потым заняцца зь ім каханьнем, Гіл спрабуе выкрасьці пару завушніцаў Інэс, каб аддаць іх Адрыяне, але яму замінае раньняе вяртаньне Інэс у нумар гатэлю. Гіл купляе новыя завушніцы Адрыяне ў краме. Вяртаючыся ў мінулае, ён знаходзіць яе на вечарыне і дорыць ёй падарунак. Пакуль яна іх апранае, па вуліцы праходзіць конная брычка, і багата апранутая пара ў экіпажы запрашае Гіла і Адрыяну пакатацца. Карэта перавозіць пасажыраў у Пекную эпоху, эпоху, якую Адрыяна лічыць залатым векам Парыжу. Гіл і Адрыяна выпраўляюцца спачатку ў рэстарацыю Максім, а потым у Мулен Руж, дзе сустракаюцца з Анры дэ Тулюз-Лятрэкам (Вэнсан Мэнжу Картэ), Полем Гагенам (Аліўе Рабурдэн) і Эдгарам Дэга (Франсуа Растэн). Гіл пытаецца ў іх, што яны лічаць найлепшай эпохай, і ўсе трое згодныя, што гэта была эпоха Адраджэньня. Адрыяна прапануе сябру застацца ў Пекнай эпосе, аднак ён заўважае, што розныя людзі прагнуць рознага залатога веку, і разумее, што, не зважаючы на прывабнасьць настальгіі, толькі сучаснасьць чалавека ёсьць самым прывабным часам. Адрыяна, аднак, вырашае застацца ў 1890-х гадох, і яны расстаюцца.

Гіл вяртаецца ў 2010 год і расстаецца з сваёй нявестай Інэс, бо яна ня хоча заставацца ў Парыжы назаўсёды. Ідучы каля Сэны апоўначы, Гіл натыкаецца на Габрыель, ён прапануе правесьці яе дадому. Пачынаецца дождж і высьвятляецца, што яны абодва любяць шпацыраваць па Парыжы ў дождж.

Крытыка

На Rotten Tomatoes фільм мае рэйтынг ухваленьня 93%, заснаваны на 224 рэцэнзіях, зь сярэднім рэйтынгам 7,81/10. На думку крытыкаў, фільм ня можа пахваліцца глыбінёй клясычных фільмаў Ўудзі Алена, але мілагучная сэнтымэнтальная «Поўнач у Парыжы» ёсьць досыць сьмешнай і чароўнай, каб задаволіць прыхільнікаў рэжысэра^[17]. На Metacritic фільм мае 81 пункт з 100 магчымых, заснаваны на 40 рэцэнзіях, што сьведчыць аб усеагульным прызнаньні^[18].

Крыніцы

^ http://www.nytimes.com/2011/05/20/movies/midnight-in-paris-by-woody-allen-with-owen-wilson-review.html
^ http://www.nytimes.com/2011/05/20/movies/midnight-in-paris-by-woody-allen-with-owen-wilson-review.html?ref=movies
^ ^а ^б http://www.imdb.com/title/tt1605783/
^ http://www.tasteofcinema.com/2015/20-great-magical-realism-movies-that-are-worth-your-time/2/
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м http://www.bbfc.co.uk/releases/midnight-paris-2011-2
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у http://www.filmaffinity.com/es/film567174.html
^ ^а ^б http://www.sinemalar.com/film/83283/pariste-gece-yarisi
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у ^ф ^х ^ц ^ч ^ш ^э ^ю ^я ^аа ^аб ^ав ^аг http://www.imdb.com/title/tt1605783/fullcredits
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т Чэхаславацкая кінабаза (чэс.) — 2001.
^ IMDb (анг.) — 1990.
^ ^а ^б каталёг кінафільмаў АКІ
^ ^а ^б BFI Film & TV Database
^ ^а ^б Lexicon of international films (ням.) — Zweitausendeins.
^ «Kathy Bates, Michael Sheen join 'Paris'». The Hollywood Reporter.
^ «Adrien Brody Enjoys Midnight In Paris». Empire
^ «Nominees and Winners for the 84th Academy Awards». Academy of Motion Picture Arts and Sciences.
^ «Midnight in Paris (2011)». Rotten Tomatoes.
^ «Midnight in Paris». Metacritic.

Вонкавыя спасылкі

Поўнач у Парыжы (анг.) на сайце IMDb
Поўнач у Парыжы на сайце «Rotten Tomatoes» (анг.)
Поўнач у Парыжы на Metacritic

[_4943116d52ea45e3-1] ttp://www.nytimes.com/2011/05/20/movies/midnight-in-paris-by-woody-allen-with-owen-wilson-review.html

[_0a0af75bb3516393-2] ttp://www.nytimes.com/2011/05/20/movies/midnight-in-paris-by-woody-allen-with-owen-wilson-review.html?ref=movies

[_68f711568264b93d-3] а ^б http://www.imdb.com/title/tt1605783/

[_9b6ae0b6284523b3-4] ttp://www.tasteofcinema.com/2015/20-great-magical-realism-movies-that-are-worth-your-time/2/

[_0e84e3aa76dc7afb-5] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м http://www.bbfc.co.uk/releases/midnight-paris-2011-2

[_0721a426a5921331-6] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у http://www.filmaffinity.com/es/film567174.html

[_b5f2e9ef345ae9d7-7] а ^б http://www.sinemalar.com/film/83283/pariste-gece-yarisi

[_c72cb95eaf8eff63-8] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у ^ф ^х ^ц ^ч ^ш ^э ^ю ^я ^аа ^аб ^ав ^аг http://www.imdb.com/title/tt1605783/fullcredits

[_6f8a64c271cc6867-9] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т Чэхаславацкая кінабаза (чэс.) — 2001.

[_ba2ce65df2c77c07-10] IMDb (анг.) — 1990.

[_ec2f20a2ab341f9b-11] а ^б каталёг кінафільмаў АКІ

[_1f149c36335d244c-12] а ^б BFI Film & TV Database

[_2b69beac342689af-13] а ^б Lexicon of international films (ням.) — Zweitausendeins.

[14] «Kathy Bates, Michael Sheen join 'Paris'». The Hollywood Reporter.

[15] «Adrien Brody Enjoys Midnight In Paris». Empire

[16] «Nominees and Winners for the 84th Academy Awards». Academy of Motion Picture Arts and Sciences.

[17] «Midnight in Paris (2011)». Rotten Tomatoes.

[18] «Midnight in Paris». Metacritic.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]