Патоп (раман)
Патоп | |
Potop | |
Вокладка першага выданьня Патопу | |
Жанр: | гістарычны раман |
---|---|
Аўтар: | Генрык Сянкевіч |
Мова арыгіналу: | польская |
Публікацыя: | 1886 |
Папярэдні твор: | Агнём і мячом |
Наступны твор: | Пан Валадыёўскі |
Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору |
«Пато́п» (па-польску: Potop) — другі раман з трылёгіі Генрыка Сянкевіча, апублікаваныя у 1886 годзе, падзеі якога рагортваюцца падчас Швэдзкага патопу 1655—1660 гг.
Галоўны герой раману — малады харунжы аршанскі Анджэй Кміціц, які па запавету Гераклія Білевіча прыязджае ў Лаўду (сучасная Летува), каб ажаніцца з унучкай Гераклія Аляксандрай (Воленькай) Білевіч. Гісторыя пачынаецца са знаёмства Анджэя Кміціца й Аляксандрай Білевіч і ахоплівае пэрыяд 1655—1657 гг. Раман першапачаткова публікаваўся часткамі ў 1884—1886 гадах у кракаўскай штодзённай газеце «Час» і ў варшаўскіх «Слова» і «Кур’ер Пазнаньскі». Першае выданьне кнігі адбылося ў 1886 г. у Варшаве. Частка рукапісу рамана захоўваецца ў Асалінэюме ва Ўроцлаве.
Падставай для напісаньня твору стала вера пісьменьніка ў важнасьць традыцыі для ўмацаваньня нацыянальнай сьвядомасьці. Гэты цыкль паўстаў, калі ў часы, калі Польшча пасьля падзелаў Рэчы Паспалітай знаходзілася пад уладай іншых дзяржаў, ўсё больш узмацнялі працэсы дэнацыяналізацыі. Аўтар хацеў вярнуць годнасьць нацыі, а таксама напісаць, як ён казаў, «для суцяшэньня сэрцаў», пра часы, калі патрыятызм палякаў ратаваў іх радзіму, якая апынулася пад пагрозай.
Галоўныя героі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Анджэй Кміціц (прататып — Самуэль Кміціч)
- Аляксандра Білевіч
- Ежы Міхал Валадыёўскі
- Ян Ануфрый Заглоба
- Гетман Януш Радзівіл
- Багуслаў Радзівіл
Другасныя героі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Выдуманыя:
- Ануся Барзабагата-Красенская
- Юзва Бутрым
- Кемліч і яго сыны: Косма і Даміян
- Рох Кавальскі
- Палкоўнік Кукліноўскі
- Вахмістр Сарока
- Ян Саковіч, Староста ашмянскі
- Ян Скшэтускі
- Станіслаў Скшэтускі
- Францішка Кульвяцоўна
- Томаш Білевіч
- Ярамір Какосіньскі
- Раніцкія гербу Сучэкамнаты
- Рэкуць-Леліва гербу Леліва
- Ухлік
- Кульвец-Гіпацэнтаўр
- Зэнд
- Гарасімовіч
- Хаслінг-Кетлінг з Элгіна
- Ржэдзян
- Міхал Станкевіч
- Аскерка, радзівілаўскі палкоўнік
Гістарычныя:
- Януш Радзівіл
- Багуслаў Радзівіл
- Ян Казімер
- Княгіня Грызэльда Вішнявецкая
- Карл X Густаў
- Аўгустын Кардэцкі
- Ежы Сэбасцьян Любамірскі
- Ян Сабепан Замойскі
- Анджэй Караль Грудзіньскі
- Кшыштаф Апалінскі
- Ераніма Радзеёўскага
- Арвід Вітэнберг
- Вжэшчавічы
- Стэфан Чарнецкі
- Генэрал Бэрчард Мілер
- Павел Ян Сапега
- Ян Фэрдынанд Сапега
- Міхаіл Казімер Радзівіл
- шляхта з ваколіцаў Упіты на Жамойці: Бутрыны, Гасьцевічы, Дамашэвічы
Сюжэт
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Харунжы (у экранізацыі — палкоўнік) Анджэй Кміціц, заручаны з Аленкай Білевічаўнай, але ў сілу абставінаў апынуўся на баку Радзівілаў — магутнага магнацкага роду, які падтрымліваў шведаў (Кейданская ўнія). Прызнаны шляхтай і сваёй абраньніцай здраднікам, ён вырашае рэабілітавацца. Пад выдуманым імем — Бабініч — ён удзельнічае ў абароне Чанстаховы, абараняе караля Яна Казіміра ад ворагаў і гераічна змагаецца з ворагам да канца вайны. Першапачаткова «патоп» павінен быў азначаць усеагульнае ўзброенае паўстаньне польскага насельніцтва, якое абрынула з усіх бакоў варожае швэдзкае войска і тым самым вызваліла радзіму.
Бачаньне Сянкевіча й рэчаіснасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Грунтуючыся на апісаньні аблогі Чанстаховы ксяндзом Аўгустынам Кардэцкім (’’Nowa Gіgantomachіa,’’ 1658), Сянкевіч наўмысна прапусьціў некаторыя факты, супярэчныя яго бачаньню твора, каб суцешыць сэрца, а іншыя падкрэсьліў, надаючы ім сэнс, які не меў нічога агульнага з рэальны ход падзеяў. Аднак трэба памятаць, што ён пісаў раман, а не гістарыяграфічную працу. Бясспрэчным гістарычным фактам зьяўляецца тое, што Чанстахоўскі манастыр быў адным з найбольш моцна ўмацаваных аб’ектаў Рэчы Паспалітай. Яго разьмяшчэньне таксама было стратэгічным — ён флянкаваў Польшчу з боку імпэрскай Сылезыі, адкуль павінна была прыйсьці дапамога войскам Яна Казімера. Сапраўды, шведы беспасьпяхова рабілі спробы штурму. Калі швэдзкая армія спыніла аблогу, у гісторыі швэдзкага патопу адбыўся паварот — войскі, верныя Яну Казіміру, пачуўшы аб пасьпяховай абароне Чанстаховы, стварылі Тышавецкую канфэдэрацыю, а польскія войскі пачалі наступ зь Сілезыі. Гістарычныя факты падпарадкаваны галоўнай ідэі, паказанай у ’’Патопе’’, якая зьяўляецца «асьвяжэньнем сэрцаў». Выхад з крызысу й перамога адбываюцца перш за ўсё на полі бою. Адаптацыя фактаў да мэты рамана патрабавала завастрыць адны й паменшыць іншыя. Напрыклад, перабольшваецца вобраз разгрому й разбурэньня краіны напярэдадні швэдзкага нападу на краіну. Гаворка ішла пра мастацкі эфэкт — падкрэсьленьне безвыходнасьці, у якой апынулася Польшча. Гэтак жа завастраўся вобраз здрады палякаў і ўсеагульнага падпарадкаваньня шведам. У выпадку капітуляцыі Літвы не было дакладных гістарычных крыніц, таму гэта апісаньне ў значнай ступені прыдумана й створана Сянкевічам. У рамане Гасеўскі не падпісваў Кедайнскага пагадненьня, хаця насамрэч пад актам стаіць яго подпіс. Прыняцьце Кедайнскага акта было прадметам перамоваў, таму яно не магло быць такой вялікай нечаканасьцю, як апісана ў рамане. Вядома, што войска паўстала супраць Радзівіла не падчас сьвята, а значна пазьней — у сярэдзіне верасьня. Каб падкрэсьліць сэнс твора, былі скажоны й матывы, якімі кіраваўся Януш Радзівіл пры падпісаньні пагадненьня. У рамане ім рухае перш за ўсё гонар і жаданьне стаць каралём. Фактычна на гэтае рашэньне паўплывалі й зьнешнія абставіны, якія прымусілі яго шукаць выйсьце са складанай сытуацы — пагрозы з боку Расеі (захоп Вільні маскоўскімі войскамі) і Швэцыі (захоп Швэцыяй прыбалтыйскіх тэрыторый Рэчы Паспалітай). На момант падпісаньня пагадненьня ў Кейданах (20 кастрычніка 1655 г.), Варшава (8 верасьня 1655 г.) і Кракаў (17 кастрычніка 1655 г.) ужо знаходзіліся ў руках швэдаў.
Экранізацыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1913: Абарона Чэнстаховы — польскі нямы фільм (рэж. Эдвард Пухальскі). Фільм не завершаны.
- 1915: Патоп — расейскі нямы фільм (рэж. Пётр Чардынін). Фільм не захаваўся да нашага часу.
- 1974: Патоп — польска-савецкі фільм (рэж. Ежы Гофман). Цікавы факт: пры працы над фільмам, польскі бок узаемадзейнічаў са студыяй «Беларусьфільм» (БССР)
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Potop у бібліятэцы Wolne Lektury
- Sienkiewicz Henryk, Potop : powieść historyczna. T. 1, wyd. 1886, polona.pl.
- Sienkiewicz Henryk, Potop : powieść historyczna. T. 2, wyd. 1886, polona.pl.
- Sienkiewicz Henryk, Potop : powieść historyczna. T. 3, wyd. 1886, polona.pl.
- Sienkiewicz Henryk, Potop : powieść historyczna. T. 4, wyd. 1886, polona.pl.
- Sienkiewicz Henryk, Potop : powieść historyczna. T. 5, wyd. 1886, polona.pl.
- Sienkiewicz Henryk, Potop : powieść historyczna. T. 6, wyd. 1886, polona.pl.
- Potop vol. I, vol. II (eng., wyd. 1891, London) w serwisie Polona.pl
- Potop (wyd. 1901, Paris) w serwisie Polona.pl
- Potop (wyd. 1885, S. Petersburg) w serwisie Polona.pl
- Gmyz Cezary, Cudowne zmyślenie, Wprost.pl.
- Wroński Paweł, Cud jasnogórski, Wyborcza.pl.