Перайсьці да зьместу

Павал Кірыльчык

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Павал Кірыльчык
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 4 студзеня 1981(1981-01-04)[1][2][3] (44 гады)
Рост 187 см
Вага 82 кг
Пазыцыя абаронца
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
1999—2002 Тарпэда Менск 38 (2)
2003 Нафтахімік Ніжнякамск[d] 31 (1)
2004—2006 Крыўбас 42 (0)
2006—2007 Чарнаморац Адэса 18 (1)
2007—2008 Карпаты 25 (2)
2008—2010 Марыюпаль 41 (1)
2010 Менск 13 (1)
2011 Кайрат 27 (0)
2012—2014 Гомель 75 (2)
2015—2016 Мікашэвічы 38 (2)
2016—2018 Іслач 34 (0)
2018 Дняпро Магілёў 7 (0)
2019—2020 Арсэнал Койданаў 42 (2)
Зборныя
2002—2004 Беларусь (да 21) 12 (1)
2005—2006 Беларусь 4 (0)
Трэнэрскія клюбы
2020—2022 Арсэнал Койданаў

Па́вал Кіры́льчык (нар. 4 студзеня 1981 году, Менск, БССР) — колішні беларускі футбаліст і трэнэр. Гуляў на пазыцыі абаронцы.

Кар’ера

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У матчы эўракубкаў супраць «Лівэрпулу».

Кар’еру пачаў у сталічным клюбе «Тарпэда-МАЗ». У 2003 годзе гуляў за «Нафтахімік». У тым жа годзе перайшоў у «Крыўбас», адыграў за каманду 2 сэзоны. У пачатку лістапада 2005 году скасаваў кантракт па ўзаемнай згодзе з клюбам[4], які сканчаўся 31 сьнежня 2005 году. У 2006 годзе перайшоў у «Чарнаморац», у сэзоне 2005—2006 гадоў стаў бронзавым прызэрам чэмпіянату Ўкраіны. У ліпені 2007 году перайшоў у «Карпаты». Улетку 2008 году перабраўся ў склад пачаткоўца Прэм’ер-лігі, «Ільлічовец».

У 2010 годзе перайшоў у клюб «Менск», зь якім выйграў бронзу чэмпіянату 2010 году. У студзені 2011 году падпісаў кантракт з казахстанскім «Кайратам». Правёў у Казахстане адзін сэзон. У канцы студзеня 2012 году падпісаў пагадненьне з клюбам «Гомель»[5]. У сэзоне 2012 году зьяўляўся на полі нерэгулярна, але стаў адзіным гульцом асноўнага складу, які застаўся ў клюбе на наступны сэзон. Сэзон 2013 году распачынаў як цэнтральны абаронца, але потым пачаў выкарыстоўвацца як апорны паўабаронца. У ліпені 2013 году, пасьля зыходу з «Гомля» Сяргея Канцавога, быў прызначаны капітанам каманды. У пачатку сэзону 2014 году быў пазбаўлены капітанства, а ў канцы красавіка 2014 году галоўны трэнэр Аляксей Мяркулаў увогуле перавёў Кірыльчыка ў дублюючы склад. Пасьля прызначэньня ў траўні 2014 году галоўным трэнэрам Уладзімера Гольмака вярнуўся ў аснову і замацаваўся на пазыцыі апорнага паўабаронцы. У сьнежні 2014 году пакінуў гомельскі клюб па заканчэньні кантракту[6].

У лютым 2015 году перайшоў у мікашэвіцкі «Граніт»[7]. У складзе «Граніта» стаў асноўным апорным паўабаронцам. У ліпені 2016 году празь фінансавыя цяжкасьці мікашэвіцкага клюбу скасаваў кантракт і неўзабаве прыяднаўся да «Іслачы»[8]. Спачатку гуляў у асноўным складзе «Іслачы», але ў верасьні атрымаў траўму і выбыў да канца сэзону. У студзені 2017 году падоўжыў кантракт з клюбам[9]. У красавіку і траўні 2017 году адсутнічаў празы траўму, пазьней замацаваўся на пазыцыі цэнтральнага абаронцы.

У ліпені 2018 году перайшоў у магілёўскі «Дняпро»[10]. Спачатку трывала гуляў у асноўным складзе магіляўчанаў, пазьней праз траўму страціў месца ў складзе. У сьнежні 2018 году пакінуў магілёўскі клюб[11]. З 2019 году пачаў выступаць за койданаўскі «Арсэнал»[12], у складзе якога стаў капітанам каманды і гульнёвым трэнэрам.

Міжнародная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Згуляў у некалькіх матчах за моладзевую і нацыянальную зборныя цягам 2002—2006 гадоў.

Трэнэрская праца

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У верасьні 2020 году, пасьля адстаўкі Сяргея Ясковіча, быў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнэра «Арсэналу» да канца сэзону[13]. Тады ж спыніў выступы ў якасьці футбаліста. У сэзоне 2021 году ўжо стаў паўнамоцным галоўным трэнэрам каманды і вывеў яе ў Найвышэйшую лігу, аднак паводле вынікаў сэзону 2022 году «Арсэнал» вярнуўся ў Першую лігу. У сьнежні 2022 году паводле пагадненьня бакоў пакінуў койданаўскі клюб[14].

Зь лета 2023 году стаў працаваць трэнэрам у расейскай юнацкай школе «Майстар-Сатурн» з Маскоўскай вобласьці[15]. У жніўні атрымаў трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі PRO[16]. У сьнежні звольніўся з школы. У студзені 2024 году ўвайшоў у трэнэрскі штаб расейскага сталічнага «Тарпэда»[17].

Дасягненьні

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Статыстыка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Граніт 2015 Найвышэйшая ліга 24 2
2016 Найвышэйшая ліга 14 0
Іслач 6 0
2017 Найвышэйшая ліга 19 0
2018 Найвышэйшая ліга 9 0
Дняпро 7 0

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в Pavel Kirilchik // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в Pavel Kirylchyk // FBref (мн.)
  3. ^ а б в PAVEL KIRILCHIK // Argentine Soccer Database (гішп.)
  4. ^ Павел Кирильчик покинул «Кривбасс». ua-football.com
  5. ^ Павел Кирильчик подписал контракт с «Гомелем». pressball.by
  6. ^ Футбол. Николай Романюк и Павел Кирильчик покидают "Гомель" (рас.) Архіўная копія ад 2015-06-27 г.
  7. ^ Дмитрий Климович и Павел Кирильчик стали игроками «Гранита» (рас.)
  8. ^ Кирильчик стал игроком «Ислочи» (рас.)
  9. ^ Павел Кирильчик еще на сезон продлил контракт с "Ислочью" (рас.) Праверана 2024-01-26 г.
  10. ^ Павел Кирильчик продолжит карьеру в «Днепре» (рас.)
  11. ^ 11 футболистов покинули "Днепр" (рас.) Праверана 2024-01-26 г.
  12. ^ «Арсенал» (Дзержинск). Информация о команде — 29-й чемпионат Беларуси (2019) (рас.)
  13. ^ Яскович покинул пост главного тренера "Арсенала" (рас.) Праверана 2024-01-26 г.
  14. ^ Футбол. Павел Кирильчик покинул пост главного тренера дзержинского "Арсенала" (рас.) Архіўная копія ад 2022-12-02 г.
  15. ^ В "Сатурне" пополнение белорусской тренерской диаспоры (рас.) Праверана 2024-01-26 г.
  16. ^ Радьков, Челядинский, Горовцов и еще 16 тренеров стали обладателями лицензий PRO (рас.)
  17. ^ Павел Кирильчик вошел в тренерский штаб московского "Торпедо" (рас.) Праверана 2024-01-26 г.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Павал_Кірыльчык&oldid=2590403»