Міра Лукша

	Міра Лукша
	Міраслава Янаўна Лукша
	Міра Лукша ў 2000-ыя гады
Асабістыя зьвесткі
Псэўданімы	Міра Лукша
Нарадзілася	9 лістапада 1958 (66 гадоў); ПНР, Беластоцкае ваяводзтва, м. Гайнаўка
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	перакладнік, пісьменьніца, паэтка
Гады творчасьці	1973 па бягучы час
Жанр	жаночыя запісы, побыт простых людзей
Мова	беларуская, польская
Дэбют	1973 год газэта Ніва
	Міра Лукша ў Вікісховішчы

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Лукша.

Міра (Міраслава Янаўна) Лу́кша (нар. нар. 9 лістапада 1958, Гайнаўка, Польшча) — беларуская пісьменьніца з Польшчы.

Жыцьцяпіс

Нарадзілася 9 лістапада 1958 году ў Гайнаўцы (Польшча). Скончыла філію Варшаўскага ўнівэрсытэту ў Беластоку ў 1985 годзе. 3 1985 году працуе ў беларускім тыднёвіку «Ніва». Сябра Беларускага літаратурнага аб’яднаньня «Белавежа» і Саюзу беларускіх пісьменьнікаў з 1997 году. Жыве ў Беластоку альбо пад Белавескай пушчай у вёсцы Баравое Гайнаўскага павету^[1].

Творчасьць

Дэбютавала на старонках газэты «Ніва» ў 1973 годзе. Піша па-беларуску і па-польску. Яе апавяданьне «Жанчына з хвораю рукою» выйшла па-чэску ў «Анталёгіі беларускага апавяданьня» (выдавецтва «Větrné mlýny», 2006) і ў часопісы «Host».

Выдала 18 кніг, сярод якіх кнігі паэзіі «Замова» (1993), «Ёсць» (1994), «Wiersze tutejsze» (2003), «Жывінкі з глыбінкі» (2009), «Пад знакам Скарпіёна» (2011), «Biały stok» (2012), «Падарункі» (2014), «Радаслоў» (2017), «Спеў дрэў» (2017), «Żubr na zebrze» (2018), «Wiersze spod lasu» (2019), а таксама кнігі прозы: «Дзікі птах верабей» (1992), «Выспа» (1994), «Бабскія гіаторыі» (2001), «Дзяўчынка і хмарка» (2006), «Гісторыі з белага свету» (2008), «Życie pozagrobowe i inne» (2013), «Гражынка і Грак» (2016)^[2].

Бібліяграфія

1992 — «Дзікі птах верабей», проза
1993 — «Замова», паэзія
1994 — «Выспа», проза
1994 — «Ёсьць», паэзія
2001 — «Бабскія гісторыі», проза
2003 — «Wiersze tutejsze», паэзія
2006 — «Дзяўчынка і хмарка», проза
2008 — «Гісторыі з белага сьвету», проза
2009 — «Жывінкі з глыбінкі», паэзія
2011 — «Пад знакам Скарпіёна», паэзія
2013 — «Życie pozagrobowe i inne», проза
2012 — «Biały stok», паэзія
2014 — «Падарункі», паэзія

Крыніцы

^ Лукша Міраслава Янаўна на сайце СБП
^ Міра Лукша

Літаратура

Чыгрын С. Лукша // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9: Кулібін — Малаіта. — 560 с. — ISBN 985-11-0155-9

[1] Лукша Міраслава Янаўна на сайце СБП

[2] Міра Лукша

[1]

[2]