Перайсьці да зьместу

Мікіта Букаткін

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Мікіта Букаткін
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 7 сакавіка 1988(1988-03-07)[1] (36 гадоў)
Рост 174 см
Вага 75 кг[2]
Пазыцыя паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб СДЮШАР-3 БФСТ «Дынама»[d]
Нумар 88
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2007—2009 Шахцёр Салігорск 41 (2)
2009—2012 Нафтан 94 (7)
2013 Менск 23 (1)
2014 Белшына 26 (1)
2015 Машал[d] 27 (2)
2016 Белшына 12 (0)
2016—2017 Дынама Берасьце 26 (1)
2017—2018 Іслач 33 (0)
2019 Рух Берасьце 26 (1)
2020 Алтай[d] 9 (0)
2021 Астравец 21 (2)
2022—4 СДЮШАР-3 БФСТ «Дынама»[d] 16 (1)
Зборныя
2008—2011 Беларусь (да 21) 19 (0)
2011 Беларусь (да 23)[d] 4 (0)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
9 верасьня 2023.

Мікіта Букаткін (нар. 7 сакавіка 1988 году, Менск, БССР) — беларускі футбаліст, паўабаронца і гуляючы трэнэр сталічнага клюбу СДЮШАР-3 БФСТ «Дынама».

Кар’ера

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец СДЮШАР менскага «Дынама». З 2005 году выступаў за дубль салігорскага «Шахцёра». З 2007 году пачаў трапляць у асноўны склад, у 2008 годзе замацаваўся ў ім. У траўні 2009 году разам з Аляксеем Сучковым быў адлічаны з салігорскага «Шахцёру» за «парушэньне спартовага рэжыму»[3]. Сам Мікіта гэты факт адмаўляў, вінавацячы ва ўсім трэнэра і доктара[4].

Пасьля гэтых падзеяў перайшоў у наваполацкі «Нафтан». У сэзоне 2012 году быў капітанам наваполацкай каманды. Разам з клюбам здабыў Кубак Беларусі 2012 году. У сьнежні 2012 году перайшоў у клюб «Менск»[5]. У менскім клюбе зноў здабыў Кубак Беларусі. Выступаў пераважна на пазыцыі апорнага паўабаронцы. Па заканчэньні сэзону спрабаваў працаўладкавацца ў Расеі, але ня даў рады ў гэтай справе.

У студзені 2014 году падпісаў кантракт зь «Белшынай»[6]. У складзе бабруйскага клюбу звычайна гуляў на пазыцыі атакуючага паўабаронцы. У чэрвені 2014 году адсутнічаў праз траўму, пазьней вярнуўся ў асноўны склад. У сьнежні 2014 году кантракт зь «Белшынай» быў скасаваны[7]. Яшчэ ўвосень 2014 году цікавасьць да Букаткіна мела кракаўская «Вісла»[8], аднак у лютым 2015 году беларус падпісаў кантракт на адзін год з узбэцкім клюбам «Машал»[9].

У лютым 2016 году вярнуўся ў бабруйскую «Белшыну»[10]. У ліпені таго ж году перайшоў у берасьцейскае «Дынама»»[11], дзе замацаваўся ў якасьці асноўнага апорнага паўабаронцы. У першай палове 2017 году заставаўся гульцом асновы ды часам выконваў функцыі капітана каманды. У ліпені 2017 году кантракт паўабаронцы з «Дынама» быў скасаваны[12]. У жніўні 2017 году падпісаў кантракт з клюбам «Іслач»[13]. Замацаваўся ў асноўным складзе каманды і дапамог ёй паводле вынікаў сэзону 2017 захаваць месца ў Найвышэйшай лізе. У студзені 2018 году меў намер працягнуць кар’еру за мяжой, аднак у выніку падоўжыў пагадненьне зь «Іслаччу»[14]. У сэзоне 2018 году ўсьцяж быў гульцом пачатковага складу. У сьнежні 2018 году па заканчэньні кантракту пакінуў «Іслач»[15].

У студзені 2019 году перайшоў у берасьцейскі «Рух»»[16]. Быў адным з асноўных гульцоў каманды, паводле вынікаў сэзону 2019 году дапамог ёй прабіцца ў Найвышэйшую лігу. У студзені 2020 году па заканчэньні кантракту пакінуў «Рух»[17]. У сакавіку 2020 году прыбыў у стан казаскага клюбу «Алтай»[18], у красавіку быў унесены ў заяўку клюбу на сэзон[19]. У сакавіку 2021 году вярнуўся ў Беларусь, дзе прыяднаўся да «Астраўцу»[20]. Дапамог клюбу паводле вынікаў сэзону 2021 году перамагчы ў Другой лізе.

У лютым 2022 году пакінуў «Астравец» і стаў гуляючым трэнэрам каманды СДЮШАР-3 БФСТ «Дынама»[21].

Міжнародная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Разам з моладзевай зборнай Беларусі станавіўся бронзавым прызэрам чэмпіянату Эўропы па футболе ў 2011 годзе. Пасьля гуляў таксама за алімпійскую зборную.

Дасягненьні

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбныя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Шахцёр»:

«Менск»:

«Дынама» Берасьце:

Міжнародныя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беларусь (да 21):

  • Бронзавы прызэр моладзевага чэмпіянату Эўропы: 2011

Статыстыка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Белшына 2016 Найвышэйшая ліга 12 0
Дынама Берасьце 13 0
2017 Найвышэйшая ліга 13 1
Іслач 12 0
2018 Найвышэйшая ліга 21 0

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в Nikita Bukatkin // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б https://www.pressball.by/footballstat/nikita_bukatkin/
  3. ^ Алексей Сучков и Никита Букаткин отчислены из «Шахтёра». Football Manager у Беларусі
  4. ^ Никита Букаткин: «Нас с Лешей Сучковым выставили крайними, в чем поучаствовал тренер и доктор»(недаступная спасылка). telegraf.by
  5. ^ Никита Букаткин заключил контракт с «Минском» (рас.)
  6. ^ Букаткин и Козлов перешли в «Белшину» (рас.)
  7. ^ Никита Букаткин расстался с "Белшиной"
  8. ^ Букаткин может перейти в краковскую "Вислу"
  9. ^ Никита Букаткин официально перешел в узбекский «Машал» (рас.)
  10. ^ Никита Букаткин стал игроком «Белшины» (рас.)
  11. ^ Торрес, Букаткин, Фамейе, Гаврилович и еще пять игроков подписали контракты с брестским «Динамо» (рас.)
  12. ^ Брестское «Динамо» подтвердило расторжение контракта с Букаткиным (рас.)
  13. ^ «Ислочь» подписала контракт с Букаткиным (рас.)
  14. ^ Букаткин пролонгировал соглашение с "Ислочью"
  15. ^ Букаткин, Туранок и еще пять игроков покинули "Ислочь"
  16. ^ Букаткин стал игроком «Руха» (рас.)
  17. ^ "Рух" объявил о расставании с Германом и Букаткиным
  18. ^ Букаткин прибыл в расположение клуба из второго дивизиона Казахстана
  19. ^ Опубликована заявка «Алтая» на сезон Первой лиги 2020 года
  20. ^ Букаткин, Кашевский и Ходневич продолжат свои карьеры в "Островце"
  21. ^ "Островец" объявил об уходе Букаткина. Сообщалось, что он возглавит "Динамо"-СДЮШОР

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Мікіта_Букаткін&oldid=2583989»