Муцуа Такагашы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Муцуа Такагашы
лац. Mutsuo Takahashi
高橋 睦郎
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 15 сьнежня 1937
прэфэктура Фукуока, Японія
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці Паэт, эсэіст, пісьменьнік
Мова Японская
Дэбют 1959
Значныя творы Rose Tree, Fake Lovers (薔薇の木・にせの恋人たち), 1964; A Legend of a Holy Place (聖所伝説), 1972; Zen's Pilgrimage of Virtue (善の遍歴), 1974
Узнагароды

Муцýа Такагáшы (па-японску: 高橋 睦郎, Mutsuo Takahashi; нар. 15 сьнежня 1937, Фукуока, Японія) ― японскі паэт, эсэіст, пісьменьнік. Ён добра вядомы сваімі адкрытымі творамі на гомаэратычныя тэмы[1].

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Муцуа Такагашы нарадзіўся ў 1937 годзе ў сельскай мясцовасьці на высьпе Кюсю. Правёў свае першыя гады, жывучы ў вёсцы. У дзяцінстве падчас вайны зьведаў нястачу. Хварэў на сухоты.

Скончыў Пэдагагічны ўнівэрсытэт у Фукуока і ў 1962 годзе пераехаў у Токіё. Доўгія гады працаваў у рэклямнай кампаніі, але між тым пісаў шмат вершаў[2].

Ён быў ляўрэатам шэрагу важных літаратурных прэміяў у Японіі, а ў 2000 годзе атрымаў прэстыжную прэмію Кунсё за ўнёсак у сучасную японскую літаратуру.

У цяперашні час ён жыве ў прыморскім месьце Зушы, у некалькіх кілямэтрах на поўдзень ад Якагамы[3].

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У сваіх мэмуарах і інтэрвію Такагашы згадвае, што ў той час, які ён праводзіў з сваімі школьнымі таварышамі, ён усё больш усьведамляў уласную сэксуальную цяга да мужчынаў. Гэта стала звычайнай тэмай у першай кнізе паэзіі, якую ён апублікаваў у 1959 годзе[4].

Яго першай кнігай, якая прыцягнула ўсенародную ўвагу, стала «Ружовае дрэва, фальшывыя палюбоўнікі» (薔薇の木・にせの恋人たち, Bara no ki, nise no koibito-tachi), зборнік, апублікаваны ў 1964 годзе, які сьмела і проста апісвае эратычнае каханьне паміж мужчынамі[5].

Прыкладна ў той жа час Такагашы адправіў свой паэтычны зборнік празаіку Юкіё Місыму, які зьвязаўся зь ім і прапанаваў выкарыстоўваць сваё імя для прасоўваньня творчасьці Такагашы. Абодвух зьвязвалі цесныя сяброўскія адносіны, якія працягваліся да самагубства Місымы ў 1970 годзе[6].

Гомаэратызм заставаўся важнай тэмай у ягонай паэзіі, напісанай вольным вершам на працягу 1970-х гадоў, у тым ліку ў доўгай паэме «Ода» (頌, Homeuta)[7].

Прыкладна ў той жа час Такагашы пачаў пісаць прозу. У 1970 годзе ён апублікаваў «Дванаццаць поглядаў здалёк» пра сваё раньняе жыцьцё і аповесьць «Сьвяты мыс» (聖なる岬, Sei naru misaki) пра сваё ўласнае эратычнае абуджэньне. У 1972 годзе ён напісаў «Легенду пра сьвятое месца» (聖所伝説, Seisho densetsu), сюррэалістычную навэлу, натхнёную яго ўласным досьведам падчас саракадзённай паездкі ў Нью-Ёрк[8].

У 1974 годзе ён выдаў «Дзэнскае паломніцтва цноты» (善の遍歴, Zen no henreki), гомаэратычную і часта надзвычай гумарыстычную перапрацоўку легенды пра Судхану, якая зьмяшчаецца ў клясычнай будысцкай сутры Аватамсака[9].

Прыблізна ў 1975 г. Такагашы пачаў дасьледаваць больш шырокі спэктар тэмаў, такіх як лёс чалавецтва, падарожжы па многіх краінах сьвету і адносіны ў сучасным сьвеце. Менавіта з такім пашырэньнем тэмаў паэзія Такагашы пачала заваёўваць усё больш шырокую аўдыторыю[10].

Творы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

• Poems of a Penisist, trad. Hiroaki Sato, Chicago, Chicago Review Press, 1975. (ISBN 978-0-914090-08-3).

• A Bunch of Keys: Selected Poems, trad. Hiroaki Sato, Trumansburg (NY), Crossing Press, 1984. (ISBN 978-0-89594-144-2).

• Sleeping, Sinning, Falling, trad. Hiroaki Sato, San Francisco, City Lights Books, 1992. (ISBN 978-0-87286-268-5).

• On Two Shores: New and Selected Poems, trad. Mitsuko Ohno et Frank Sewell, Dublin, Dedalus Press, 2006. (ISBN 978-1-904556-49-7).

• We of Zipangu: Selected Poems, trad. James Kirkup et Tamaki Makoto, Todmorden (UK), Arc Publications, 2006. (ISBN 978-1-904614-04-3).

• Printemps florentin, choix de poèmes, trad. Bruno Smolarz, Presses de la Sorbonne Nouvelle, "Cahiers de poésie bilingue", n°8, 2020 (ISBN 978-2-37906-042-7).

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Winston Leyland, Blurb on the back cover of Partings at Dawn: An Anthology of Japanese Gay Literature, ed. Stephen D. Miller, San Francisco: Gay Sunshine Press, 1996.
  2. ^ Printemps florentin, choix de poèmes, trad. Bruno Smolarz, Presses de la Sorbonne Nouvelle, "Cahiers de poésie bilingue", n°8, 2020.
  3. ^ Winston Leyland, Blurb on the back cover of Partings at Dawn: An Anthology of Japanese Gay Literature, ed. Stephen D. Miller, San Francisco: Gay Sunshine Press, 1996.
  4. ^ Mutsuo Takahashi, A Bunch of Keys: Selected Poems, trans. Hiroaki Sato, Trumansburg, NY: Crossing Press, 1984.
  5. ^ Jeffrey Angles, "On the Limits of Liberation: Takahashi Mutsuo's Critique of Queer America," Travel in Japanese Representational Culture: Proceedings of the Association for Japanese Literary Studies, ed. Eiji Sekine, West Lafayette, IN: Association for Japanese Literary Studies, 2007, pp. 245-54.
  6. ^ Angles, Jeffrey (2001), "Discovering and Textualizing Memory: The Tsuioku Shōsetsu of Naka Kansuke and Takahashi Mutsuo," Issues of Canonicity and Canon Formation in Japanese Literary Studies: Proceedings of the Association for Japanese Literary Studies, ed. Stephen D. Miller, West Lafayette, IN: Association for Japanese Literary Studies, pp. 389–404.
  7. ^ Angles, Jeffrey (2001), "Discovering and Textualizing Memory: The Tsuioku Shōsetsu of Naka Kansuke and Takahashi Mutsuo," Issues of Canonicity and Canon Formation in Japanese Literary Studies: Proceedings of the Association for Japanese Literary Studies, ed. Stephen D. Miller, West Lafayette, IN: Association for Japanese Literary Studies, pp. 389–404.
  8. ^ Angles, Jeffrey (2007), "On the Limits of Liberation: Takahashi Mutsuo's Critique of Queer America," Travel in Japanese Representational Culture: Proceedings of the Association for Japanese Literary Studies, ed. Eiji Sekine, West Lafayette, IN: Association for Japanese Literary Studies, pp. 245–54.
  9. ^ Takahashi Mutsuo (2000), "Zen's Pilgrimage: Introduction," trans. Jeffrey Angles, Harrington Gay Men's Fiction Quarterly, vol. 2, no. 3: 53-76. ISSN 1522-3140.
  10. ^ Printemps florentin, choix de poèmes, trad. Bruno Smolarz, Presses de la Sorbonne Nouvelle, "Cahiers de poésie bilingue", n°8, 2020.