Махамад Хатамі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Махамад Хатамі
5-ы прэзыдэнт Ірану
2 жніўня 1997 — 3 жніўня 2005
Папярэднік: Алі Акбар Хашэмі Рафсанджані
Наступнік: Махмуд Ахмадзінэжад
Міністар культуры і ісламскага настаўленьня Ірану(en)
12 верасьня 1982 — 24 траўня 1992
Прэзыдэнт: Алі Хамэнэі, Алі Акбар Хашэмі Рафсанджані
Прэм’ер-міністар: Мір-Гусэйн Мусафі(en)
Папярэднік: Маджыд Муадыха
Наступнік: Алі Ларыджані(en)
Сябар Сходу ісламскай рады Ірану
3 траўня 1980 — 24 жніўня 1982
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 9 верасьня 1943 (80 гадоў)
Ардакан, астан Язд, Іран
Партыя: Сход змагарнага духавества(en)
Сужэнец: Зохра Задэгі (з 1974 г.)
Дзеці: Дочкі: Лейла (нар. 1975 г.), Наргес (нар. 1980 г.); сын Эмат (нар. 1988 г.)
Бацька: Рухола Хатамі(en) (1903—1988)
Маці: Сакінэ Зіяі
Адукацыя: Ісфаганскі ўнівэрсытэт
Узнагароды:

Махамад Хатамі (пэрс. سید محمد خاتمی‎ — Сэед Мохэмэд Хатэмі; 1943, Ардакан, Пэрсія) — іранскі палітык і шыіцкі сьвятар. 5-ы прэзыдэнт Ірану (1997—2005). На выбарах 1997 г. сабраў амаль 70 % галасоў. Быў міністрам культуры Ірану ў 1980—1990 гадох. Адзін зь вядомых удзельнікаў прыродаахоўнага руху ў Іране. Пасьля прэзыдэнцтва знаходзіўся ў апазыцыі да ўраду Ахмадзінэжада. 8 лютага 2009 году абвясьціў аб сваім удзеле ў выбарах 2009 году на пасаду прэзыдэнта Ірану.

Валодае роднай пэрсыдзкай мовай, арабскай, нямецкай і ангельскай мовамі.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў сям’і шыіцкага аяталы Рухолы Хатамі. У 1974 г. пабраўся шлюбам з дачкой выкладніка ісламскага права, ад якой меў 2 дачкі Лейлу (нар. 1975 г.), Наргес (нар. 1980 г.) і сына Эмата (нар. 1988 г.).

Сустрэча з расейскім прэзыдэнтам Уладзімерам Пуціным (Масква, 2001 г.)

З 1980 па 1982 годы Хатамі быў паслом у Сход ісламскай рады, апекуном Кайханскага інстытуту. З 1982 па травень 1992 году быў міністрам культуры й ісламскага шляху. Затым падаў у адстаўку. З 1992 па 1997 годы ўзначальваў Народную бібліятэку Ірану. Зьяўляўся старшынём Галоўнай рады партыі Сход змагарнага духавества.

Хатамі на гаспадарчым сойме (Давос, 2004 год
Урад
Пасада Імя Гады
Прэзыдэнт Махамад Хатамі 1997–2005
Першы падпрэзыдэнт Хасан Хабібі 1997–2001
Махамад Раза Арэф 2001–2005
Міністар замежных справаў Камаль Каразі 1997–2005
Міністар земляробства Іса Калантары 1997–2000
Махмуд Хаджаці 2000–2005
Міністар гаспадаркі Махамад Шарыятмадар 1997–2005
Міністар сувязі Махамад Раза Арэф 1997–2000
Ахмат Матамэдзі 2000–2005
Міністар дробнай гаспадаркі Мартазі Хаджы 1997–2001
Алі Суфі 2001–2005
Міністар культуры й ісламскага шляху аятала Махаджэрані 1997–2000
Ахмат Мазджэджамэй 2000–2005
Міністар абароны Алі Шамхані 1997–2005
Міністар скарбу Хасэйн Намазі 1997–2001
Тахмазб Мазахэры 2001–2004
Сафдар Хасэйні 2004–2005
Міністар навучаньня Хасэйн Мазафар 1997–2001
Мартаза Хаджы 2001–2005
Міністар энэргетыкі Хабібала Бітараф 1997–2005
Міністар аховы здароўя Махамад Фархадзі 1997–2001
Масут Пэзэшкян 2001–2005
Міністар будаўніцтва Алі Абдалалізадэ 1997–2005
Міністар радовішчаў Галямраза Шафэй 1997–2001
Эшак Джахагіры 2001–2005
Міністар выведкі Горбаналі Доры Наджафабадзі 1997–1998
Алі Юнэсі 1998–2005
Міністар унутраных справаў Абдала Нуры 1997–1998
Абдулвахіт Мусаві Лары 1998–2005
Міністар справядлівасьці Махамад Ісмаіл Шуштары 1997–2005
Міністар працы Хасэйн Камалі 1997–2001
Сафдар Хасэйні 2001–2004
Насэр Халэгі 2004–2005
Міністар нафтаздабычы Біджан Намдар Зангэдэ 1997–2005
Міністар шляхоў зносінаў Махуд Хаджаці 1997–2000
Рахман Дадман 2000
Ахмат Харам 2000–2004
Махамад Рахмаці 2004–2005
Міністар навукі Мастафа Маен 1997–2003
Джафар Таўфігі 2003–2005
Міністар апекі й абароны сірот Махамад Хасэйн Шарыфзадаган 2004–2005

Сям’я[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Брат Махамад Раза Хатамі быў выбраным паслом у Сход ісламскай рады 6-га скліканьня ад места Тэгеран, дзе быў прызначаны намесьнікам старшыні. Ён займаў пасаду галоўнага пісара партыі Ісламскі фронт. Махамад Раза жанаты на Захры Эшрагі, праўнучцы Хамэйні.

Другі брат Алі Хатамі зьяўляецца купцом. Старэйшая сястра Фатэмэх Хатамі была выбранай паслом у Сход ісламскай рады ад места Ардакан у 1999 годзе.