Лівонскі крыжовы паход

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гісторыя Латвіі

Лівонскі крыжовы паход — адзін з паўночных крыжовых паходаў, які прывёў да заваяваньня немцамі і датчанамі тэрыторыяў сучасных Эстоніі і Латвіі напрыканцы XII — пачатку XIII стагодзьдзяў. 2 лютага 1207 году на заваяваных тэрыторыях было ўтворана тэакратычнае княства Terra Mariana, якое ўваходзіла ў склад Сьвятой Рымскай імпэрыі, але ў 1215 годзе папа Інакенцій III абвясьціў гэтыя землі ўласнасьцю Сьвятога стальцу.

У 1226 годзе Вільгэльм Мадэнскі падзяліў захопленыя немцамі і датчанамі землі на шэсьць фэўдальных уладаньняў, што паслужыла падставай да стварэньня ў будучыні Лівонскай канфэдэрацыі.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]