Канашоўка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Канашоўка
лац. Kanašoŭka
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Шаркоўшчынскі
Сельсавет: Більдзюскі
Насельніцтва: 2 чал. (1999)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2154
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°26′32.7″ пн. ш. 27°23′23.5″ у. д. / 55.442417° пн. ш. 27.389861° у. д. / 55.442417; 27.389861Каардынаты: 55°26′32.7″ пн. ш. 27°23′23.5″ у. д. / 55.442417° пн. ш. 27.389861° у. д. / 55.442417; 27.389861
Канашоўка на мапе Беларусі ±
Канашоўка
Канашоўка
Канашоўка
Канашоўка
Канашоўка
Канашоўка

Канашо́ўка[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Кулажкі. Уваходзіць у склад Більдзюскага сельсавету Шаркоўшчынскага раёну Віцебскай вобласьці.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Кунаш

Кунш (Kühnsch) — імя германскага паходжаньня[2]. Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, фармант -кон- (-кун-) паходзіць ад гоцкага koni- 'адважны'[3]. Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Konosz (Kunosz, Kuniesz, Kunisz, Kunsz)[4].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1921—1939 гадох вёска ў складзе гміны Ёды, пазьней ў складзе гміны Новы Пагост Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[5] (Заходняя Беларусь). У 1939 годзе далучаная да Беларускай ССР (Узьяднаньне Беларусі).

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1921 год — 59 чалавек[6]
  • 1931 год — 28 чалавек[5]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 490.
  2. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 44.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 151.
  5. ^ а б Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 6.
  6. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. VII, cz. II: Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. S. 52.