Каралінскі замак

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
(Перанакіравана з «Замак Вішнявецкіх (Пінск)»)
Помнік абарончай архітэктуры
Каралінскі замак
Руіны Каралінскага замка. Н. Орда, 1875 г.
Руіны Каралінскага замка. Н. Орда, 1875 г.
Краіна Беларусь
Места Пінск
Заснавальнік Ян Дольскі[d]
Дата заснаваньня XIV ст.
Каралінскі замак на Вікісховішчы

Каралі́нскі за́мак — помнік гісторыі і абарончай архітэктуры ў Пінску. Знаходзіўся ў прадмесьці Караліне, на беразе ракі Піны. Існаваў у XVII—XVIII стагодзьдзях. Да нашага часу захаваўся падземны ход, якім можна выйсьці на бастыёны.


Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Плян замка, 1846 г.

Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мураваны замак, які меў як ваенную, так і рэпрэзэнтацыйную функцыю, збудаваў маршалак Ян Караль Дольскі, які ў 1690 годзе атрымаў ад Сойма зямлю каля Пінску, дзе неўзабаве паўстала прадмесьце Каралін.

Па сьмерці Яна Караля Дольскага замак перайшоў паводле спадчыны да князёў Вішнявецкіх. За часамі Вялікай Паўночнай вайны ў 1706 годзе замак зруйнавалі войскі швэдзкага караля Карла XII.

Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Па другім падзеле Рэчы Паспалітай (1793 год), калі Пінск апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, працягвалася руйнаваньне замка. У 1868 годзе некалькі замалёвак руінаў замка зрабіў мастак Напалеон Орда.

Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1936 годзе сэрыю здымкаў руінаў замкаў зрабіў польскі фатограф Генрык Паддэмбскі.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Збудаваны ў новаітальянскай фартыфікацыйнай сыстэме, быў прастакутным у пляне і меў памеры 76 на 38 на 46 на 76 мэтраў. Два паўднёвыя бастыёны выходзілі на раку Прыпяць і мелі невялікія памеры. Перад замкам ішоў роў шырынёй да 9 мэтраў з пад’ёмным мостам. На дзядзінцы стаяў палац уладальніка замка[1].

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычная графіка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 47.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]