Гронінген (горад)
Гронінген | |||||
нід. Groningen | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1040 | ||||
Краіна: | Нідэрлянды | ||||
Кіраўнік: | Koen Schuiling[d][1] | ||||
Плошча: | 83,72 км² | ||||
Вышыня: | 7 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2018) | |||||
колькасьць: | 202 810 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 2422,48 чал./км² | ||||
Тэлефонны код: | 050 | ||||
Паштовыя індэксы: | 9700—9749 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 53°13′8″ пн. ш. 6°34′3″ у. д. / 53.21889° пн. ш. 6.5675° у. д.Каардынаты: 53°13′8″ пн. ш. 6°34′3″ у. д. / 53.21889° пн. ш. 6.5675° у. д. | ||||
Гронінген | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://portal.groningen.nl/ |
Гронінген (па-нідэрляндзку: Groningen, МФА: [ˈɣroːnɪŋə(n)], на гронінскім дыялекце — Grunnen, па-фрыску — Grins) — места на поўначы Нідэрляндаў, якое зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам аднайменнай правінцыі. Насельніцтва на 31 траўня 2018 году — 202 810 чалавек[2]). Гронінген — найбуйшейшае места на поўначы краіны. Таксама лічыцца студэнцкім местам (у ім жыве болей за 50 тысячаў студэнтаў), у першую чаргу — ўнівэрсытэту Гронінгену.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першыя летапісныя згадкі пра места адносяцца да 1040 году. На тэрыторыі места знаходзяцца культурныя слоі, якія сьведчаць пра прысутнасьць людзей у 3 950—3 720 гг. да нашае эры. Паводле дадзеных археолягаў, першае буйное паселішча на месцы Гронінгену зьявілася ў III стагодзьдзі н. э.
У сярэднія вякі места становіцца буйным гандлёвым цэнтрам, быў збудаваны гарадзкі мур. Найвялікшага роськвіту места дасягнула ў XV стагодзьдзі, калі суседняя правінцыя Фрысьляндыя кіравалася з Гронінгену. Незалежнасьць места скончылася, калі жыхары вырашылі далучыцца да гішпанцаў у 1594 годзе падчас Васьмідзесяцігадовай вайны. Пасьля гэтых падзеяў Гронінген стаў часткай Рэспублікі Злучаных правінцыяў.
У 1614 годзе быў заснаваны Унівэрсытэт Гронінгену. У гэты пэрыяд места інтэнсыўна разьвівалася, быў адбудаваны новы гарадзкі мур. Ён спатрэбіўся неўзабаве, у 1672 годзе падчас Трэцяй англа-галяндзкай вайны, калі места асадзіў біскуп Мюнстэру Бэрнгард фон Гален. Мур вытрымаў асаду, і гэтая гістарычная падзея штогод сьвяткуецца гронінгенцамі 28 жніўня.
У час Другой сусьветнай вайны места значна не пацярпела. Тым ня менш, цэнтральны пляц Гронінгену (па-галяндзку — Grote Markt) быў значна зруйнаваны ў красавіку 1945 году падчас Бітвы за Гронінген. Бітва цягнулася колькі дзён, але найкаштоўнейшыя помнікі гісторыі, такія як вежа сьв. Мартына (Martinitoren), яе царква, мескі будынак па збору падаткаў (Goudkantoor) і мескі мур не пацярпелі.
Клімат
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У Гронінгене лагодны ўстойлівы клімат з адносна халаднаватым, але працяглым, летам і зімамі. Паўночнае мора ў значнае ступені ўплывае на надвор’е места, прыносячы з паўночнага захаду моцныя ветры, часам штормы.
Месты-сябры
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Грац, Аўстрыя
- Ньюкасл-эпон-Тайн, Вялікабрытанія
- Одэнсэ, Данія
- Цяньцзынь, Кітай
- Альдэнбург, Нямеччына
- Сан-Карляс(en), Нікарагуа
- Калінінград, Расея
- Мурманск, Расея
- Джэбалія, Палестынская аўтаномія
- Катавіцы, Польшча
- Зьлін, Чэхія
- Талін, Эстонія
Крыніцы і заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гронінген (горад) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў