Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Высача́нскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка Беларускай ССР. Існаваў у 1924—1930 гадах. Плошча 776 км², насельніцтва 32,3 тыс. чал., 420 населеных пунктаў (1925). Адміністрацыйны цэнтар — вёска Высачаны.
Утварыўся 17 ліпеня 1924 году ў складзе Віцебскай акругі. З 20 жніўня 1924 году падзяляўся на 10 сельсаветаў: Асінаўскі, Бабінавіцкі, Выдрэйскі, Высачанскі, Кабыльнікаўскі, Каралёўскі, Касьцяёўскі, Крынкаўскі, Старабабыльскі, Стасеўскі. Па скасаваньні (8 ліпеня 1931 году) тэрыторыя ўвайшла ў склад Лёзьненскага раёну[1].
- ^ ЭГБ. — Менск: 1994 Т. 2.
|
---|
Цэнтар | |
---|
Адзінкі базавага ўзроўню | |
---|