Андрэй Клімаў
| Андрэй Клімаў | |
| Дэпутат 13-скліканьня ВС РБ | |
|---|---|
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
17 студзеня 1965 (59 гадоў) Менск, БССР |
| Партыя: | |
| Адукацыя: | |
Андрэй Клімаў (нарадзіўся 17 верасьня 1965) — беларускі палітык, бізнэсовец, літаратар. Дэпутат Вярхоўнага Савета 13-га скліканьня, аўтар некалькіх кніжак. Тройчы адбываў пакараньне ў выглядзе пазбаўленьня волі, прызнаваўся міжнароднай супольнасьцю палітычным зьняволеным.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся 17 студзеня 1965 году ў Менску. Скончыў юрыдычны факультэт БДУ.
Сябра беларускага ПЭН-цэнтру[2]. Жанаты, пражывае ў Менску.
Палітычная дзейнасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Як дэпутат ВС 13-скліканьня быў адным з ініцыятараў імпічмэнту Лукашэнкі, які не адбыўся. Узначальваў «Рух Андрэя Клімава»[3], выказваў прэзыдэнцкія амбіцыі перад выбарамі 2006 году. Арганізатар «Рэвалюцыі Андрэя Клімава» 25 сакавіка 2005 году, пасьля якой быў асуджаны. У 2005 годзе стаў ляўрэатам Нацыянальнай прэміі ў вобласьці абароны правоў чалавека, утворанай Аргкамітэтам Хартыі’97, у намінацыі «За асабістую мужнасць пры абароне правоў чалавека».[4] Зараз падтрымлівае Аляксандра Мілінкевіча, лідэра руху «За Свабоду». У студзені 2010 году зьявіліся чуткі, што Клімаў будзе прэтэндаваць на старшынства ў АГП, аднак яны не пацьвердзіліся[5].
Бізнэс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Валодаў групай кампаніяў «Андрэй Клімаў і КО» (будаўніцтва, банк, газэта Андрэя Клімава). Займаў вядучыя пазыцыі ў беларускіх бізнэс-рэйтынгах[6].
Крымінальныя справы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Арыштаваны 3 красавіка 2007 году за апублікаваныя ў Інтэрнэце публіцыстычныя артыкулы. Супраць палітыка ўзбуджаная крымінальная справа па артыкуле 361 ч. 3 КК РБ «Заклікі да звяржэньня або зьмяненьня канстытуцыйнага ладу, ажыцьцёўленыя з дапамогай СМІ». Вызвалены пад ціскам міжнароднай супольнасьці[7].
У ізалятары ў палітыка здарыўся сардэчны прыступ[8]. 1 жніўня Андрэй Клімаў на практычна закрытым судзе быў прысуджаны да 2 гадоў калёніі строгага рэжыму.[9] Раней Клімаў, актыўны апанэнт Аляксандра Лукашэнкі, правёў 4 гады ў турме па абвінавачваньнях у эканамічных злачынствах, а таксама быў прысуджаны да 15 месяцаў абмежаваньня свабоды за арганізацыю вулічных акцыяў пратэсту на Дзень Волі ў 2005 годзе[10]
«Міжнародная амністыя» прызнала Андрэя Клімава вязьнем сумленьня.[11]
Раней адбываў пакараньне ў выглядзе чатырох год пазбаўленьня волі за эканамічныя злачынствы.
Бібліяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аўтар кнігаў «Той самы Клімаў» (2003), «Прогулки с вампиром» (2004), «Пакаяньне рэвалюцыянэра» (2005), «Минск-2016», «Тени», «Я сделал свой выбор», «Очевидные истины», «Восстание 2005».
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Кто есть кто в Республике Беларусь (пол.) / пер. B. Siegień — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — С. 130. — 313 с. — ISBN 978-83-913780-0-7
- ^ Андрэя Клімава прынялі ў ПЭН-цэнтар на ганку спэцкамэндатуры Наша Ніва Праверана 22 студзеня 2011 г.
- ^ Рухі Андрэя Клімава
- ^ Алесь Бяляцкі: «Справа Андрэя Клімава заказная»(недаступная спасылка)
- ^ http://www.nv-online.info/by/42/300/7318/
- ^ Николай НЕКРАШЕВИЧ (15 лістапада 2010) Что стало с теми, кто пытался наладить бизнес в Беларуси (рас.). Заўтра тваёй краіны. Праверана 22 студзеня 2011 г.
- ^ Андрэй Клімаў:"Першае – мне трэба адчуць сябе свабодным" Праверана 22 студзеня 2011 г.
- ^ http://spring96.org/ru/news/17460/
- ^ Прысуд Клімаву пакінулі без зменаў
- ^ 25 сакавіка ў Менску – сьвята на Дзень волі або рэвалюцыя Клімава?
- ^ «Міжнародная амністыя» прызнала Андрэя Клімава Вязьнем сумленьня
- Нарадзіліся 17 студзеня
- Нарадзіліся ў 1965 годзе
- Сябры Аб’яднанай грамадзянскай партыі
- Нарадзіліся ў Менску
- Беларускія прадпрымальнікі
- Беларускія літаратары
- Дэпутаты Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 13-га скліканьня
- Выпускнікі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту
- Сябры беларускага ПЭН-цэнтру
- Вязьні сумленьня