Аляксандар Шагойка
| Аляксандар Шагойка | ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 27 ліпеня 1980[1][2] (44 гады) | |
| Рост | 180 см | |
| Вага | 75 кг[3] | |
| Пазыцыя | абаронца | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 1999—2002 | Белшына | 88 (4) |
| 2003—2007 | Гомель | 130 (2) |
| 2008—2009 | Крыўбас | 29 (0) |
| 2009—2010 | Гомель | 11 (0) |
| 2010 | → Белшына | 6 (0) |
| 2011—2015 | Белшына | 143 (2) |
| 2016—2019 | Іслач | 98 (6) |
| Зборныя | ||
| 1999—2001 | Беларусь (да 21) | 13 (0) |
| 2006 | Беларусь | 2 (0) |
Аляксандар Шагойка (нарадзіўся 27 ліпеня 1980 году, Менск, БССР) — колішні беларускі футбаліст, абаронца. У 2006 годзе правёў два матчы за нацыянальную зборную Беларусі. Шагойка зьяўляецца двухразовым чэмпіёнам Беларусі, атрымаўшы гэтае званьне разам зь «Белшынай» і «Гомлем». Уваходзіць у Клюб Сяргея Алейнікава для беларускіх футбалістаў, якія згулялі 500 і болей афіцыйных матчаў[4].
Кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Клюбная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аляксандар зьяўляецца выхаванцам дзіцяча-юнацкай школы СДЮШАР-5 гораду Менску. Выступаў непрацяглы час за менскі «Рэал». У 1999 годзе перайшоў у бабруйскую «Белшыну», якая на той момант уваходзіла ў лік моцных клюбаў краіны. Разам з бабруйскім калектывам у 2001 годзе стаў чэмпіёнам Беларусі, таксама разам з камандай браў удзел у розыгрышу эўракубкаў. З 2003 году зьяўляўся гульцом футбольнага клюбу «Гомель», зь якім адразу стаў чэмпіёнам краіны. У лютым 2008 году перайшоў ва ўкраінскі «Крыўбас»[5], у складзе якога дэбютаваў 2 сакавіка 2008 году ў матчы супраць сімфэропальскай «Таўрыі» (1:1). З жніўня 2009 году зноўку вярнуўся ў «Гомель», падпісаўшы кантракт па схеме 1,5 + 0,5. Улетку 2010 году быў адданы ў арэнду свайму былому клюбу «Белшыне», у якім правёў шэсьць сустрэчаў і двойчы быў наказаны жоўтымі карткамі. Пасьля заканчэньня сэзону вярнуўся ў «Гомель», аднак ня здолеў дамовіцца з клюбам аб умовах новага кантракту, з-за чаго атрымаў статус вольнага агента[6]. Сэзон 2011 году пачаў у складзе бабруйскай каманды[7], акрамя таго гулец стаў капітанам каманды ў новым сэзоне.
У лютым 2016 году перайшоў у клюб «Іслач»[8]. У складзе прысталічнай каманды быў асноўным апорным паўабаронцам, паводле вынікаў сэзону быў прызнаны найлепшым гульцом каманды[9]. У студзені 2017 году цікавасьць да Шагойкі выказваў «Слуцак», аднак абаронца падоўжыў кантракт зь «Іслаччу»[10]. У сэзоне 2017 году заставаўся гульцом першай каманды, спачатку ў якасьці апорнага паўабаронцы, а пазьней пачаў гуляць у абароне. У студзені 2018 году падоўжыў пагадненьне з клюбам яшчэ на год[11]. Сэзон 2019 году пачынаў у стартавым складзе, але з жніўня часьцей пачаў заставацца на лаўцы запасных. У сьнежні 2019 году па заканчэньні кантракта пакінуў «Іслач»[12].
Міжнародная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 2006 годзе зьяўляючыся гульцом футбольнага клюбу «Гомель» правёў два матчы ў складзе нацыянальнай зборную Беларусі.
У якасьці трэнэра
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У лютым 2020 году завяршыў кар’еру і стаў трэнэрам у юнацкай (U-14) зборнай Беларусі[13]. Пазьней ачольваў таксама каманду 2005 году нарадэжньня ў Акадэміі АБФФ. У ліпені 2022 году ўвайшоў у трэнэрскі штаб асноўнай каманды «Іслачы»[14], дзе працаваў да сьнежня 2022 году[15].
У студзені 2023 году стаў трэнэрам у койданаўскім «Арсэнале». У ліпені 2023 году разам з усім трэнэрскім штабам пакінуў клюб[16]. У кастрычніку 2023 году пачаў працаваць у «Энэргетыку-БДУ»[17]. У студзені 2024 году разглядаўся як кандыдат на пасаду галоўнага трэнэра «Смаргоні»[18], аднак не дамовіўся з клюбам[19] і вярнуўся ў «Энэргетык-БДУ».
У лістападзе 2023 году атрымаў трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі A[20].
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Чэмпіён Беларусі: 2001, 2003
- Срэбраны прызэр чэмпіянату Беларусі: 2007
- Уладальнік Кубка Беларусі: 2001
- У сьпісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2013, 2015
Статыстыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Клюб | Сэзон | Чэмпіянат | ||
|---|---|---|---|---|
| Дывізіён | Матчы | Галы | ||
| Белшына | 2015 | Найвышэйшая ліга | 26 | 1 |
| Іслач | 2016 | Найвышэйшая ліга | 25 | 6 |
| 2017 | Найвышэйшая ліга | 27 | 0 | |
| 2018 | Найвышэйшая ліга | 27 | 0 | |
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в Aleksandr Shagojko // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б в Alyaksandr Shahoyka // FBref (мн.)
- ^ а б https://teams.by/alexandr-shagoyko/player-355/
- ^ Клуб Сергея Алейникова. Александр Первый (рас.)
- ^ Шагойко подписал контракт с «Кривбассом». football.by
- ^ «Гомель» предоставил Шагойко статус свободного агента. goals.by
- ^ «Белшина» подписала контракт с Шагойко(недаступная спасылка). goals.by
- ^ Александр Шагойко стал игроком «Ислочи» (рас.)
- ^ "Ислочь" назвала Шагойко лучшим игроком сезона (рас.)
- ^ Александр Шагойко продлил контракт с "Ислочью" (рас.)
- ^ Шагойко продлил контракт с "Ислочью" (рас.)
- ^ Шагойко покинул "Ислочь" (рас.)
- ^ Шагойко завершил карьеру (рас.)
- ^ Александр Шагойко стал ассистентом Артема Радькова в "Ислочи" (рас.)
- ^ Горбунов, Павлюкович и Шагойко больше не будут работать в тренерском штабе "Ислочи" (рас.)
- ^ Сергей Павлюкович и его помощники покидают "Арсенал". Команда лидирует в первой лиге (рас.)
- ^ "Исчезновения" БАТЭ, болезни "Белшины", травмы "Энергетика" (рас.)
- ^ "Сморгонь" провела тренировку под руководством Александра Шагойко (рас.)
- ^ Александр Шагойко покинул "Сморгонь", ожидалось, что он возглавит клуб (рас.)
- ^ Дипломы УЕФА категории "А" вручены 24 специалистам (рас.)
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Профіль на сайце «Белшыны» (рас.)
- Статыстыка «ПБ-Инфо» (рас.)