Перайсьці да зьместу

Адамаўцы (Віцебская вобласьць)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Адамаўцы
трансьліт. Adamaŭcy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Глыбоцкі
Сельсавет: Удзелаўскі
Насельніцтва: 3 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2156
Паштовы індэкс: 211823
СААТА: 2215882001
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°10′53″ пн. ш. 27°26′32″ у. д. / 55.18139° пн. ш. 27.44222° у. д. / 55.18139; 27.44222Каардынаты: 55°10′53″ пн. ш. 27°26′32″ у. д. / 55.18139° пн. ш. 27.44222° у. д. / 55.18139; 27.44222
Адамаўцы на мапе Беларусі ±
Адамаўцы
Адамаўцы
Адамаўцы
Адамаўцы
Адамаўцы
Адамаўцы

Ада́маўцы[1]вёска ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласьці. Адамаўцы ўваходзяць у склад Удзелаўскага сельсавету.

У міжваенны час вёска знаходзілася вёска ў складзе гміны Верхняе, пазней у (1929) складзе гміны гміны Казлоўшчына, Дзісенскага павету, Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].

  • 2010 год — 3 чалавекі
  • 1999 год — 6 чалавек
  • 1931 год — 92 чалавекi[6]
  • 1921 год — 100 чалавек[7]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 233
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 44.
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 75.
  • Adamowce, wieś, powiat dzisieński, gmina Wierzchnie //  — S. 9