Абрука
| Абрука | |
 | |
 | |
| Месца | Балтыйскае мора Маанзундзкі архіпэляг |
|---|---|
| Плошча | 8,78 км² |
| Краіна | Эстонія |
| Вобласьць | Саарэмаа[d] |
| Насельніцтва (2014) | 30 |
| Каардынаты | 58°8′55″ пн. ш. 20°30′27″ у. д. / 58.14861° пн. ш. 20.5075° у. д.Каардынаты: 58°8′55″ пн. ш. 20°30′27″ у. д. / 58.14861° пн. ш. 20.5075° у. д. |
| Абрука на мапе Эстоніі   Абрука | |
Абрука (па-эстонску: Abruka) — адзін з астравоў Маанзундзкага архіпэлягу. Агульная плошча — 8,78 км². Насельніцтва (2014 г.) — 30 чал.
Геаграфія і прырода
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Востраў Абрука меьціцца ў паўночна-заходняй частцы Рыскай затокі ў 3,9 км ад востраву Саарэмаа. Даўжыня з поўначы на поўдзень — 6,4 км. Найбольшая шырыня — 3,1 км.
Цэнтральную частку востраву займае шырокалісьцевы лес (92 га) з такімі рэдкімі для Эстоніі пародамі дрэў, як дуб, ліпа, ціс, плюшч, ляшчына. Востраў Абрука насяляюць каля 2000 птушак, ёсьць дзікі і алені. Для аховы прыроды на востраве створаны нацыянальны парк.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У позьнім сярэднявеччы востраў Абрука належаў Эзэль-Вікскаму біскупству. Тут трымалі канёў, колькасьць якіх даходзіла да 150. Першыя сяляне зьявіліся толькі ў швэдзкі пэрыяд панаваньня (другая палова XVII ст. — першая чвэрць XVIII ст.). Яны займаліся пераважна рыбалоўствам. У XIX ст. на востраве быў адчынены першы маяк. У 1883 годзе адчынена школа (працавала да 1972 г.). Пасьля II Сусьветнай вайны насельніцтва вострава Абрука пачало стала зьніжацца, што было выклікана абмежаваньнямі ў жыцьці на малым востраве.
Інфраструктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На востраве Абрука стала пражывае каля 10 — 12 чалавек, аднак улетку насельніцтва павялічваецца да 30. Асноўныя заняткі мясцовых жыхароў — сельская гаспадарка і абслугоўваньне турыстаў. На востраве маецца 2 маякі, мэмарыял ахвярам парому «Эстонія» (1994 г.).