Æ

Вытворныя літары «E»
	È É Ê Ë Ē Ĕ Ė Ė̄ Ę Ě Ǝ Ɛ Ə Ȅ Ȇ Ȩ Ɇ Ḕ Ḗ Ḙ Ḛ Ḝ Ẹ Ẻ Ẽ Ế Ề Ể Ễ Ệ

Вытворныя літары «A»
	À Á Â Ã Ä Å Ā Ă Ą Ǎ Ǟ Ǡ Ȁ Ȧ Ⱥ Ḁ Ạ Ả Ấ Ầ Ấ Ẩ Ẫ Ậ Ắ Ằ Ẳ Ẵ Ặ Æ Ǽ Ǣ Ɑ Ɐ Ɒ A̱ A̮ Aͤ

	Літара лацінкі Æ
	Ææ
	Выява
	◄ Â Ã Ä Å Æ Ç È É Ê ►
Зьвесткі
Тып	пашыраная лацінская літара, альфабэтны; лігатура
Гук	[æ] [a] [i] [e]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе	latin capital ligature ae; latin small ligature ae
Юнікод	Æ: U+00C6; æ: U+00E6
HTML	Æ‎: &#198, Æ æ‎: &#230, &#xe6
UTF-16	Æ‎: 0xC6; æ‎: 0xE6
URL-код	Æ: %C3%86; æ: %C3%A6
Разьвіцьцё
	AE ae Æ æ ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;
Іншае
Кірунак пісьма	зьлева направа
	усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Æ, æ (эш; курсіў: Æ æ) — літара пашыранай лацінкі; графэма, якая складаецца зь літар A і E. Пачаткова лігатура, якая пазначае лацінскі дыфтонг, пазьней стала поўнай літарай альфабэту некаторых моваў, такіх як дацкая, фарэрская, нарвэская й ісьляндзкая.

Выкарыстаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выкарыстоўваецца ўва ангельскай мове, лацінскай, францускай, ува германскіх мовах; ува асэтынскай мове.

Сымбаль [æ] выкарыстоўваецца ў МФА для абазначэньня ненапружанага неагубленага галоснага пярэдняга шэрагу нізкага ўзвышэньня, як у ангельскам слове cat (па-беларуску: кот), хутчэй за ўсё, гэты гук у старажытнаангельскай і пазначаўся адпаведнай літарай^[1].