Чайчыцы: розьніца паміж вэрсіямі
д кірылічная «і» |
дНяма апісаньня зьменаў |
||
Радок 7: | Радок 7: | ||
|Сьцяг = |
|Сьцяг = |
||
|Гімн = |
|Гімн = |
||
|Дата заснаваньня = |
|Дата заснаваньня = 1897 |
||
|Першыя згадкі = |
|Першыя згадкі = |
||
|Статус з = |
|Статус з = |
||
Радок 24: | Радок 24: | ||
|Вышыня = |
|Вышыня = |
||
|Унутраны падзел = |
|Унутраны падзел = |
||
|Колькасьць насельніцтва = |
|Колькасьць насельніцтва = 2 |
||
|Год падліку колькасьці = |
|Год падліку колькасьці = 2012<ref name=harady>Т.У. Бялова. Гарады і вёскі Беларусі. Том 8. Мінская вобласць. Кн. 4, c. 412</ref> |
||
|Крыніца колькасьці насельніцтва = |
|Крыніца колькасьці насельніцтва = Т.У. Бялова. Гарады і вёскі Беларусі. Том 8. Мінская вобласць. Кн. 4, c. 412 |
||
|Тэндэнцыя колькасьці насельніцтва = |
|Тэндэнцыя колькасьці насельніцтва = |
||
|Этнічны склад насельніцтва = |
|Этнічны склад насельніцтва = |
||
Радок 54: | Радок 54: | ||
Належыць да [[Рачкавіцкі сельсавет|Рачкавіцкага сельсавету]]. |
Належыць да [[Рачкавіцкі сельсавет|Рачкавіцкага сельсавету]]. |
||
У XIX стагодзьдзі — [[засьценак]].<ref>[http://nasledie-sluck.by/ru/sluchina/2976/6846/ З гісторыі населеных пунктаў] — Наследие слуцкого края, 30.08.2017</ref> |
У XIX стагодзьдзі — [[засьценак]] [[Чапліцы|Чапліцкай]] воласьці.<ref>[http://nasledie-sluck.by/ru/sluchina/2976/6846/ З гісторыі населеных пунктаў] — Наследие слуцкого края, 30.08.2017</ref> Зь лютага па сьнежань 1918 г. засьценак быў заняты польскім корпусам [[Юзэф Доўбар-Мусьніцкі|Доўбар-Мусьніцкага]] і нямецкімі войскамі. |
||
У 1919 г. Чайчыцы ўключаныя ў склад ССРБ.<ref name=harady/> Падчас [[Польска-савецкая вайна|польска-савецкай вайны]] засьценак некалькі разоў пераходзіў з рук у рукі, у выніку застаўшыся на акупаванай саветамі частцы Беларусі. |
|||
З 1924 г. засьценак належаў да Чырвонаслабодзкага раёну Слуцкае акругі, з жніўня 1924 г. - да Малышэвіцкага сельсавету. З 1927 па 1930 гг. Чайчыцы былі ў складзе Бабруйскае акругі. |
|||
Падчас [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]] Чайчыцы акупаваныя нямецкімі войскамі з чэрвеня 1941 г. па чэрвень 1944 г. З 1944 да 1954 гг. - у складзе [[Бабруйская вобласьць|Бабруйскае вобласьці]] БССР.<ref name=harady/> |
|||
У цяперашні час амаль ня мае сталых жыхароў і ўключае шэраг лецішчаў жыхароў [[Слуцк]]а.<ref>[https://kurjer.info/2005/12/30/za-noch-vzlomanyi-chetyire-dachi/ За ночь взломаны четыре дачи] — «Інфа-Кур’ер», 30 сьнежня 2005</ref> |
|||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
Вэрсія ад 09:13, 27 лютага 2019
Чайчыцы | |
трансьліт. Čajčycy | |
Дата заснаваньня: | 1897 |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Слуцкі |
Сельсавет: | Рачкавіцкі |
Насельніцтва: | 2 чал. ([[2012[1]]])Т.У. Бялова. Гарады і вёскі Беларусі. Том 8. Мінская вобласць. Кн. 4, c. 412 |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1795 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°59′17″ пн. ш. 27°18′14″ у. д. / 52.98806° пн. ш. 27.30389° у. д.Каардынаты: 52°59′17″ пн. ш. 27°18′14″ у. д. / 52.98806° пн. ш. 27.30389° у. д. |
± Чайчыцы |
Чайчыцы — пасёлак у Слуцкім раёне Беларусі.
Належыць да Рачкавіцкага сельсавету.
У XIX стагодзьдзі — засьценак Чапліцкай воласьці.[2] Зь лютага па сьнежань 1918 г. засьценак быў заняты польскім корпусам Доўбар-Мусьніцкага і нямецкімі войскамі.
У 1919 г. Чайчыцы ўключаныя ў склад ССРБ.[1] Падчас польска-савецкай вайны засьценак некалькі разоў пераходзіў з рук у рукі, у выніку застаўшыся на акупаванай саветамі частцы Беларусі.
З 1924 г. засьценак належаў да Чырвонаслабодзкага раёну Слуцкае акругі, з жніўня 1924 г. - да Малышэвіцкага сельсавету. З 1927 па 1930 гг. Чайчыцы былі ў складзе Бабруйскае акругі.
Падчас Другой Сусьветнай вайны Чайчыцы акупаваныя нямецкімі войскамі з чэрвеня 1941 г. па чэрвень 1944 г. З 1944 да 1954 гг. - у складзе Бабруйскае вобласьці БССР.[1]
У цяперашні час амаль ня мае сталых жыхароў і ўключае шэраг лецішчаў жыхароў Слуцка.[3]
Крыніцы
- ^ а б в Т.У. Бялова. Гарады і вёскі Беларусі. Том 8. Мінская вобласць. Кн. 4, c. 412
- ^ З гісторыі населеных пунктаў — Наследие слуцкого края, 30.08.2017
- ^ За ночь взломаны четыре дачи — «Інфа-Кур’ер», 30 сьнежня 2005