Антанас Жмуйдзінавічус: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Glovacki (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
афармленьне
Радок 10: Радок 10:
|Плынь =
|Плынь =
|Працы =
|Працы =
|Узнагароды ={{Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу}}
|Узнагароды = {{Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу}}
}}
}}
'''Анта́нас Жмуйдзіна́вічус''' ({{Мова-lt|Antanas Žmuidzinavičius}}; {{дата ў старым стылі|[[31 кастрычніка]]|[[1876]]|19 кастрычніка}}, в. Сейрыяй, [[Лазьдзейскі раён]], [[Летува]] — [[9 жніўня]] [[1996]], [[Коўна]]) — летувіскі мастак, жывапісец; народны мастак СССР, чалец-карэспандэнт [[Акадэмія мастацтваў СССР|Акадэміі мастацтваў СССР]] ([[1958]]).
'''Анта́нас Жмуйдзіна́вічус''' ({{Мова-lt|Antanas Žmuidzinavičius}}; {{дата ў старым стылі|[[31 кастрычніка]]|[[1876]]|19 кастрычніка}}, в. Сейрыяй, [[Лазьдзейскі раён]], [[Летува]] — [[9 жніўня]] [[1996]], [[Коўна]]) — летувіскі мастак, жывапісец; народны мастак СССР, чалец-карэспандэнт [[Акадэмія мастацтваў СССР|Акадэміі мастацтваў СССР]] (1958).


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Навучаўся ў настаўніцкай сэмінарыі ([[1890]]—[[1894]]), скончыўшы якую працаваў настаўнікам у школах [[Польшча|Польшчы]]. Жывапісу навучаўся ў камэрцыйных школах у [[Варшава|Варшаве]] ([[1898]]—[[1901]]) і ў [[Парыж]]ы ([[1905]]—[[1906]]). З [[1902]] году ўдзельнічаў у выставах. З [[1906]] году жыў у [[Вільня|Вільні]], у 1907 годзе стаўся, разам з [[Мікалоюс Чурлёніс|Мікалоюсам Чурлёнісам]], [[Пятрас Калпокас|Пятрасам Калпокасам]], [[Пятрас Рымша|Пятрасам Рымшам]] і [[Каетонасам Склерусам]], адным з арганізатараў першай выставы летувіскага мастацтва і адным з заснавальнікаў Летувіскай мастацкай суполкі. Быў яе старшынём.
Навучаўся ў настаўніцкай сэмінарыі (1890—1894), скончыўшы якую працаваў настаўнікам у школах [[Польшча|Польшчы]]. Жывапісу навучаўся ў камэрцыйных школах у [[Варшава|Варшаве]] (1898—1901) і ў [[Парыж]]ы (1905—1906). З 1902 году ўдзельнічаў у выставах. З 1906 году жыў у [[Вільня|Вільні]], у 1907 годзе стаў, разам зь [[Мікалоюс Чурлёніс|Мікалоюсам Чурлёнісам]], [[Пятрас Калпокас|Пятрасам Калпокасам]], [[Пятрас Рымша|Пятрасам Рымшам]] і [[Каетонасам Склерусам]], адным з арганізатараў першай выставы летувіскага мастацтва і адным з заснавальнікаў Летувіскай мастацкай суполкі. Быў яе старшынём.


У [[1908]]—[[1912]] гадох і пазьней у краінах [[Заходняя Эўропа|Заходняй Эўропы]] і [[ЗША]] маляваў карціны, ладзіў свае выставы, чытаў лекцыі пра летувіскае мастацтва.
У 1908—1912 гадох і пазьней у краінах [[Заходняя Эўропа|Заходняй Эўропы]] і [[ЗША]] маляваў карціны, ладзіў свае выставы, чытаў лекцыі пра летувіскае мастацтва.


У [[1919]] абжыўся ў [[Коўна|Коўне]]. Выкладаў у Мастацкай школе ([[1926]]—[[1940]]), пасьля вайны — у Інстытуце прыкладнога і дэкаратыўнага мастацтва ([[1944]]—[[1951]]; прафэсар ад [[1947]]), Палітэхнічным інстытуце ([[1953]]—[[1957]]). Адначасова ў [[1951]]—[[1953]] гадох выкладаў у Мастацкім інстытуце Летувіскай ССР (цяпер [[Віленская мастацкая акадэмія]]) у [[Вільня|Вільні]]. Узнагароджаны [[Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР|ордэнам Працоўнага Чырвонага Сьцяга]] і мэдалямі. Напісаў кнігу ўспамінаў «Палітра і жыцьцё» („Paletė ir gyvenimas“, [[1961]]).
У 1919 годзе абжыўся ў [[Коўна|Коўне]]. Выкладаў у Мастацкай школе (1926—1940), пасьля вайны — у Інстытуце прыкладнога і дэкаратыўнага мастацтва (1944—1951; прафэсар ад 1947), Політэхнічным інстытуце (1953—1957). Адначасова ў 1951—1953 гадох выкладаў у Мастацкім інстытуце Летувіскай ССР (цяпер [[Віленская мастацкая акадэмія]]) у [[Вільня|Вільні]]. Узнагароджаны [[Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР|ордэнам Працоўнага Чырвонага Сьцяга]] і мэдалямі. Напісаў кнігу ўспамінаў «Палітра і жыцьцё» («Paletė ir gyvenimas», 1961).


== Творчасьць ==
== Творчасьць ==
[[Файл:Antanas Žmuidzinavičius. “Portrait of a Wife.” 1910.jpg|значак|Партрэт жонкі (1910)]]
[[Файл:Antanas Žmuidzinavičius. “Portrait of a Wife.” 1910.jpg|значак|Партрэт жонкі (1910)]]
Маляваў пераважна пэйзажы, прайманыя лірызмам з доляй алегарычнасьці і ідэалізацыяй прыроды «[[Нёман]] перад навальніцай» ([[1912]]), «Выхаванцы Нёмана» ([[1927]]), «Дзьве хвоі» ([[1930]]), «Лес — дзяржаве» ([[1948]]) (усе ў [[Ковенскі мастацкі музэй імя Мікалоюса Чурлёніса|Ковенскім мастацкім музэі імя М. Чурлёніса]]); цыкаль карцін «Тут будзе Ковенскае мора» ([[1953]]—[[1965]]). Маляваў таксама партрэты (напрыклад, [[Тадас Даўгірдас|Тадаса Даўгірдаса]]), фігурныя кампазыцыі, аздабляў кнігі, ствараў плякаты.
Маляваў пераважна пэйзажы, прайманыя лірызмам з доляй алегарычнасьці і ідэалізацыяй прыроды «[[Нёман]] перад навальніцай» (1912), «Выхаванцы Нёмана» (1927), «Дзьве хвоі» (1930), «Лес — дзяржаве» (1948) (усе ў [[Ковенскі мастацкі музэй імя Мікалоюса Чурлёніса|Ковенскім мастацкім музэі імя М. Чурлёніса]]); цыкль карцін «Тут будзе Ковенскае мора» (1953—1965). Маляваў таксама партрэты (напрыклад, [[Тадас Даўгірдас|Тадаса Даўгірдаса]]), фігурныя кампазыцыі, аздабляў кнігі, ствараў плякаты.


Уваходзіў разам зь [[Ёнас Басанавічус|Ёнасам Басанавічусам]] і [[Тадас Даўгірдас|Тадасам Даўгірдасам]] у камісію, якая выпрацавала праект летувіскага сьцяга, які быў зацьверджаны Саветам Летувы [[19 красавіка]] [[1918]] году. Найбольш істотныя рысы праекту закладзеныя ў аснове цяперашняга [[Дзяржаўны сьцяг Летувы|Дзяржаўнага сьцяга Летувы]]. Удзельнічаў таксама ў распрацоўцы [[Дзяржаўны герб Летувы|Дзяржаўнага герба Летувы]].
Уваходзіў разам зь [[Ёнас Басанавічус|Ёнасам Басанавічусам]] і [[Тадас Даўгірдас|Тадасам Даўгірдасам]] у камісію, якая выпрацавала праект летувіскага сьцяга, які быў зацьверджаны Саветам Летувы 19 красавіка 1918 году. Найбольш істотныя рысы праекту закладзеныя ў аснове цяперашняга [[Дзяржаўны сьцяг Летувы|Дзяржаўнага сьцяга Летувы]]. Удзельнічаў таксама ў распрацоўцы [[Дзяржаўны герб Летувы|Дзяржаўнага герба Летувы]].


Агульная колькасьць яго працаў сягае 2000.
Агульная колькасьць яго працаў сягае 2000.
Радок 37: Радок 37:


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Жмуйдзінавічус, Антанас}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Жмуйдзінавічус, Антанас}}
[[Катэгорыя:Памерлі ў Коўне]]
[[Катэгорыя:Летувіскія мастакі і мастачкі]]
[[Катэгорыя:Летувіскія мастакі і мастачкі]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Лазьдзейскім раёне]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў Коўне]]

Вэрсія ад 12:18, 7 жніўня 2017

Антанас Жмуйдзінавічус
Імя пры нараджэньні Antanas Žmuidzinavičius
Дата нараджэньня 19 (31) кастрычніка 1876
Месца нараджэньня в. Сейрыяй (цяпер Лазьдзейскі раён)
Дата сьмерці 9 жніўня 1966(1966-08-09)[1][2] (89 гадоў)
Месца сьмерці Коўна, Летувіская ССР, СССР
Месца пахаваньня
Адукацыя камэрцыйныя школы у Варшаве і ў Парыжы
Занятак жывапіс
Жанры партрэт
Узнагароды
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу

Анта́нас Жмуйдзіна́вічус (па-летувіску: Antanas Žmuidzinavičius; 31 кастрычніка [ст. ст. 19 кастрычніка] 1876, в. Сейрыяй, Лазьдзейскі раён, Летува9 жніўня 1996, Коўна) — летувіскі мастак, жывапісец; народны мастак СССР, чалец-карэспандэнт Акадэміі мастацтваў СССР (1958).

Біяграфія

Навучаўся ў настаўніцкай сэмінарыі (1890—1894), скончыўшы якую працаваў настаўнікам у школах Польшчы. Жывапісу навучаўся ў камэрцыйных школах у Варшаве (1898—1901) і ў Парыжы (1905—1906). З 1902 году ўдзельнічаў у выставах. З 1906 году жыў у Вільні, у 1907 годзе стаў, разам зь Мікалоюсам Чурлёнісам, Пятрасам Калпокасам, Пятрасам Рымшам і Каетонасам Склерусам, адным з арганізатараў першай выставы летувіскага мастацтва і адным з заснавальнікаў Летувіскай мастацкай суполкі. Быў яе старшынём.

У 1908—1912 гадох і пазьней у краінах Заходняй Эўропы і ЗША маляваў карціны, ладзіў свае выставы, чытаў лекцыі пра летувіскае мастацтва.

У 1919 годзе абжыўся ў Коўне. Выкладаў у Мастацкай школе (1926—1940), пасьля вайны — у Інстытуце прыкладнога і дэкаратыўнага мастацтва (1944—1951; прафэсар ад 1947), Політэхнічным інстытуце (1953—1957). Адначасова ў 1951—1953 гадох выкладаў у Мастацкім інстытуце Летувіскай ССР (цяпер Віленская мастацкая акадэмія) у Вільні. Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сьцяга і мэдалямі. Напісаў кнігу ўспамінаў «Палітра і жыцьцё» («Paletė ir gyvenimas», 1961).

Творчасьць

Партрэт жонкі (1910)

Маляваў пераважна пэйзажы, прайманыя лірызмам з доляй алегарычнасьці і ідэалізацыяй прыроды «Нёман перад навальніцай» (1912), «Выхаванцы Нёмана» (1927), «Дзьве хвоі» (1930), «Лес — дзяржаве» (1948) (усе ў Ковенскім мастацкім музэі імя М. Чурлёніса); цыкль карцін «Тут будзе Ковенскае мора» (1953—1965). Маляваў таксама партрэты (напрыклад, Тадаса Даўгірдаса), фігурныя кампазыцыі, аздабляў кнігі, ствараў плякаты.

Уваходзіў разам зь Ёнасам Басанавічусам і Тадасам Даўгірдасам у камісію, якая выпрацавала праект летувіскага сьцяга, які быў зацьверджаны Саветам Летувы 19 красавіка 1918 году. Найбольш істотныя рысы праекту закладзеныя ў аснове цяперашняга Дзяржаўнага сьцяга Летувы. Удзельнічаў таксама ў распрацоўцы Дзяржаўнага герба Летувы.

Агульная колькасьць яго працаў сягае 2000.

Глядзіце таксама

Вонкавыя спасылкі

Антанас Жмуйдзінавічуссховішча мультымэдыйных матэрыялаў

  1. ^ RKDartists (нід.)
  2. ^ Antanas Žmuidzinavičius // Grove Art Online (анг.) / J. Turner[Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 1998. — ISBN 978-1-884446-05-4