Народная Воля: розьніца паміж вэрсіямі

Народная Воля
	Народная Воля
Тып	штодзённая
Выдавец	УП «Народная Воля»
Галоўны рэдактар	Ёсіф Сярэдзіч
Рэдактар	Ёсіф Сярэдзіч
Заснаваная	ліпень 1995
Мова	беларуская, расейская
Штаб-кватэра	220030, Менск, вул. Энгельса, 34а
Наклад	26,5 тыс. (2011 г.)
Афіцыйны сайт	nv-online.info

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 19:10, 27 ліпеня 2011

Народная Воля — беларуская грамадзка-палітычная газэта, выдаецца зь ліпеня 1995 году на беларускай і расейскай мовах.

Галоўны рэдактар з моманту заснаваньня — Ёсіф Сярэдзіч.

Гісторыя стварэньня

Да 1995 г. Ёсіф Сярэдзіч працаваў галоўным рэдактарам «Народнай Газэты» – афіцыйнай газэты Вярхоўнага савета Рэспублікі Беларусь (законнага на той час парляманту). Газэта займала ўмераную цэнтрысцкую пазыцыю, імкнучыся адлюстраваць палітычныя погляды большасьці грамадзян. 17 сакавіка 1995 г. Указам №113 Аляксандра Лукашэнкі прызначыў галоўным рэдактарам Народнай газэты Мікалая Галко, не зважаючы на тое, што правам прызначаць галоўнага рэдактара сваёй уласнай газэты валодаў толькі Вярхоўны савет. Каб выканаць свой грамадзкі абавязак перад чытачамі, Ёсіф Сярэдзіч быў вымушаны стварыць новую газэту «Народная Воля», першы нумар якой выйшаў 11 ліпеня 1995 г. Тымчасам «Народная газэта», перайшоўшы на аднабаковае асьвятленьне грамадзкіх паздеяў, згубіла больш за палову сваіх чытачоў (наклад паменьшыўся ад 558,4 тыс. асобнікаў у III.1995 да 258,1 тыс. у IX.2005), значная частка якіх перайшлі на чытаньне «Народнай Волі».

Супрацьстаяньне з рэжымам Лукашэнкі

Пасьля прыходу да ўлады Аляксандра Лукашэнкі і рэфэрэндуму 1996 году дзяржава узмацніла няўхільны ціск на апазыцыйную і беларускамоўную прэсу^{[Крыніца?]}. Шмат выданьняў было закрыта (напрыклад, газэта «Свабода»), наклад астатніх зьменшыўся.

У канцы лістапада 2008 году зьявілася інфармацыя аб тым, што, магчыма, у хуткім часе газэта «Народная Воля» вернецца ў дзяржаўную сетку распаўсюджваньня і падпісныя каталёгі «Белпошты», а таксама зможа друкавацца ў Беларускім доме друку. І ўжо 25 лістапада газэта заключыла дамовы зь «Белсаюздрукам» і «Белпоштай» на распаўсюд выданьня праз розьнічную сетку кіёскаў і па падпісцы. Таксама заключана дамова на друкаваньне газэты ў сталічным Беларускім доме друку.^[1] Раней выданьне друкавалася ў Смаленску.

Спроба пашырыць продаж

25 студзеня дырэктару РУП "Белсаюздрук" І.В.Дудзічу быў накіраваны ліст у якім рэдакцыя з-за просьбаў чытачоў аб немагчымасьці набыць газэту ў рознічным продажы, заклікала кіраўніцтва Белсаюздрука павялічыць колькасьць прадаваемых выданьняў да 7500 экзэмпляраў. Але кіраўніцтва РУП "Белсаюздрук" у сваім лісьце заявіла што павялічэньне тыражу выданьня газэты.^[2]

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Афіцыйны сайт
Водгукі на газэту «Народная Воля» (рас.) на сайце Otzyvy.by

Гэта — накід артыкула пра пэрыядычныя выданьні. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] БелаПАН, «Народная воля», магчыма, зьявіцца ў шапіках ужо пасьлязаўтра

[2] Народная воля, «Дапамажыце набыць свежы нумар “Народнай Волі”!»

[1]

[2]

@@ Радок 26: / Радок 26: @@
 Да 1995 г. Ёсіф Сярэдзіч працаваў галоўным рэдактарам «[[Народная Газэта|Народнай Газэты]]» – афіцыйнай газэты Вярхоўнага савета Рэспублікі Беларусь (законнага на той час парляманту). Газэта займала ўмераную цэнтрысцкую пазыцыю, імкнучыся адлюстраваць палітычныя погляды большасьці грамадзян. 17 сакавіка 1995 г. Указам №113 [[Аляксандар Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнкі]] прызначыў галоўным рэдактарам Народнай газэты Мікалая Галко, не зважаючы на тое, што правам прызначаць галоўнага рэдактара сваёй уласнай газэты валодаў толькі Вярхоўны савет. Каб выканаць свой грамадзкі абавязак перад чытачамі, Ёсіф Сярэдзіч быў вымушаны стварыць новую газэту «Народная Воля», першы нумар якой выйшаў 11 ліпеня 1995 г. Тымчасам «Народная газэта», перайшоўшы на аднабаковае асьвятленьне грамадзкіх паздеяў, згубіла больш за палову сваіх чытачоў (наклад паменьшыўся ад 558,4 тыс. асобнікаў у III.1995 да 258,1 тыс. у IX.2005), значная частка якіх перайшлі на чытаньне «Народнай Волі».
 ==Супрацьстаяньне з рэжымам Лукашэнкі==
-Пасьля прыходу да ўлады [[Аляксандар Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнкі]] і [[Рэфэрэндум у Беларусі 1996 году|рэфэрэндуму 1996 году]] дзяржава узмацніла няўхільны ціск на апазыцыйную і беларускамоўную прэсу{{Няма крыніцы}}. Шмат выданьняў было закрыта (напрыклад, газэта «[[Свабода]]»), наклад астатніх зьменшыўся.
+Пасьля прыходу да ўлады [[Аляксандар Лукашэнка|Аляксандра Лукашэнкі]] і [[Рэфэрэндум у Беларусі 1996 году|рэфэрэндуму 1996 году]] дзяржава узмацніла няўхільны ціск на апазыцыйную і беларускамоўную прэсу{{Няма крыніцы}}. Шмат выданьняў было закрыта (напрыклад, газэта «[[Свабода (газэта, 1990)|Свабода]]»), наклад астатніх зьменшыўся.
 У канцы лістапада [[2008]] году зьявілася інфармацыя аб тым, што, магчыма, у хуткім часе газэта «Народная Воля» вернецца ў дзяржаўную сетку распаўсюджваньня і падпісныя каталёгі «[[Белпошта|Белпошты]]», а таксама зможа друкавацца ў Беларускім доме друку. І ўжо [[25 лістапада]] газэта заключыла дамовы зь «[[Белсаюздрук]]ам» і «Белпоштай» на распаўсюд выданьня праз розьнічную сетку кіёскаў і па падпісцы. Таксама заключана дамова на друкаваньне газэты ў сталічным Беларускім доме друку.<ref>[[БелаПАН]], [http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=21810 «Народная воля», магчыма, зьявіцца ў шапіках ужо пасьлязаўтра]</ref> Раней выданьне друкавалася ў [[Смаленск]]у.