Руген
| Руген | |
 Ругенскае ўзмор'е | |
 | |
| Месца | Балтыйскае мора |
|---|---|
| Плошча | 926 км² |
| Найвышэйшы пункт | 161 м |
| Краіна | Нямеччына |
| Вобласьць | Мэкленбург — Пярэдняя Памяранія |
| Насельніцтва | 74 000чалавек |
| Каардынаты | 54° пн. ш. 13° у. д. / 54° пн. ш. 13° у. д.Каардынаты: 54° пн. ш. 13° у. д. / 54° пн. ш. 13° у. д. |
| Руген на мапе Нямеччыны   Руген | |
Руген (ням. Rügen, лац. Rugia, дол.-сорб. Rujany, Rjana, горн.-сорб. Rujany, польск. Rugia) — востраў у Балтыйскім моры, на ўсходзе ад Гідэнзэ. Найбуйнейшы востраў у межах Нямеччыны (агульная плошча 926 км ²). Уваходзіць у склад фэдэральнай зямлі Мэкленбург — Пярэдняя Памяранія. Насельніцтва складае прыкладна 74 тыс. чалавек.
Геаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Агульная форма вострава досыць мудрагелістая, берагі моцна парэзаныя, іх выгіны ўтвараюць мноства затокаў, бухт, паўастравоў і мысаў. Паўднёвае ўзьбярэжжа Ругену распасьціраецца ўздоўж берагоў Памяраніі. Шырыня вострава на поўдні дасягае 41 км, максымальная працягласьць з поўначы на поўдзень — 52 км.
На паўвостраве Ясмунд (Jasmund, назва паходзіць ад германскага імя Ásmundr[1]) на паўночным усходзе Ругену разьмяшчаецца аднайменны нацыянальны парк плошчай ў 3000 гектараў, заснаваны ў 1990 годзе. Шырока вядомым сымбалем Ясмунда лічацца крэйдавыя скалы, у прыватнасьці, Каралеўскі трон (Königsstuhl — 118 мэтраў). Найвышэйшы пункт Ругену — Пікбэрг (Piekberg — 161 м).
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]З пачатку X стагодзьдзя ў некалькіх арабскіх краніцах паўтараўся сюжэт пра знаходжаньне Русі на нейкім востраве, яе напады на славянаў і гандаль рабамі з Баўгарыяй і Хазарыяй. Гішпанскі географ Ібрагім бэн-Якубі каля 966 паведамляў пра дзьве Русі, зь якіх адна мяжуе з Польшчай з усходу, а іншая на караблях нападае з захаду на прусаў. З другой X стагодзьдзя заходнія крыніцы часам называлі Русь «Ругіяй» або, наадварот, зьвязвалі яе з востравам Руген і прылеглымі славянскімі землямі на паўднёвым узьбярэжжы Балтыйскага мора[2].
Навукоўца з Ростаку Давід Хітрэй (David Chytraeus) у 1585 годзе адзначыў умураваны ў адзін з касьцёлаў вострава Ругену камень Сьвятавіта (Swantevit), якога «жыхары Ругену цяпер называюць Вітальдам»[a][3].