Пэнтамэтар

Пэнта́мэтар — вершаваны памер антычнай (мэтрычнай) сыстэмы вершаваньня, які ўяўляе сабой два дактылічныя паўрадкоўі, аддзеленыя адно ад другога цэзурай. Кожнае паўрадкоўе зьмяшчае два дактылі і адзін доўгі склад. Паколькі час вымаўленьня двух доўгіх складоў займае чатыры моры, г. зн. столькі, колькі і асобная стапа дактыля, то ў пэнтамэтры было па сутнасьці пяць дактыляў (адсюль і назва). У першай палове радка, напісанага пэнтамэтрам, дапускалася замена дактыляў спандэямі.

Пэнтамэтар ужываўся толькі ў чаргаваньні з гекзамэтрам, утвараючы элегічны двуверш. Назву і структуру гэтага памеру пазьней пераняла сілаба-танічная сыстэма вершаваньня. Тут пэнтамэтар — шасьцістопны дактыль з цэзурай пасьля трэцяй стапы, у якім на два склады ўсечаны трэцяя і шостая стопы. Выкарыстоўваецца ён, як і ў антычным вершы, звычайна разам з гекзамэтрам (у элегічным двувершы).

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4