Алергія

Алергія (стар.-грэц. ἄλλος + ἔργον — іншы + узьдзеяньне) — звышадчувальнасьць імуннай сыстэмы арганізма пры паўторных узьдзеяньнях алергена на раней сэнсыбілізаваны гэтым алергенам арганізм. Сымптомы: рэзь у вачах, ацёкі, рыніт (насмарк), крапіўніца, чханьне і кашаль. Вызначаецца пры дапамозе біяхімічнага аналізу крыві і скурнай пробы, калі вылучаюць адмысловыя антыцелы імунаглябулінаў Е. Адрозьніваюць наступныя віды алергіі: грыбковую, побытавую, пылковую і эпідэрмальную^[1]. Ускладненьне немачы выклікае брахіяльную астму. Уяўляе сьмяротную пагрозу ў выглядзе анафіляктычнага шоку. На 2012 г. да 60% насельніцтва Зямлі хварэлі на алергію^[2].

Папярэджаньне

Прадухіленьню хваробы спрыяе грудное выкормліваньне ва ўзросьце да году з прытрымліваньнем маці нізкаалергеннага харчаваньня і ўвядзеньне прыкорму немаўля пасьля 5 месяцаў жыцьця. Таксама карысна забясьпечваць гігіенічны побыт, загартоўвацца, штодня знаходзіцца на сьвежым паветры, разьмінацца і прытрымлівацца ўстойлівага раскладу сну^[2].

Чыньнікі

Узьнікненьню алергіі спрыяе тытунепаленьне, ужываньне алькаголю і наркотыкаў, спробы самалячэньня лекамі (антыбіётыкі) без прызначэньня лекарам, залежнасьць ад кавы, хуткае харчаваньне і выкарыстаньне ў побыце выпраменьвальных электрапрыладаў. Таксама шкодзіць нястача ў харчаваньні вітамінаў і мікраэлемэнтаў, харчаваньне ва ўзросьце да году сумесямі на аснове каровінага малака, увядзеньне прыкорму ва ўзросьце да 5 месяцаў, бруд у доме, пасіўнае паленьне, адсутнасьць штодзённага праветрываньня (вэнтыляцыі), празьмернае выкарыстаньне сродкаў побытавай хіміі і дзіцячай касмэтыкі, кішачны дысьбіёз^[2].

Гісторыя

У 1906 годзе аўстрыйскі пэдыятар Клемэнс Пірке ўвёў панятак для абазначэньня ў пацыентаў сымптомаў ад рэчываў з навакольнага асяродзьдзя (пыл, пылок расьлінаў і шэраг відаў ежы). Філіп Джэл (1914-2001) і Робін Кумбс (1921—2006) вылучылі 4 віды рэакцыяў звышадчувальнасьці праз імунаглябулін E.

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Сьвятлана Барысенка, Вольга Шаўко. Хварэе страўнік — рэагуе скура (частка 1) // Краіна здароўя. — 6 красавіка 2011. — № 17 (253). — С. 3.
^ ^а ^б ^в Сьвятлана Барысенка. Вайна на клетачным узроўні // Зьвязда : газэта. — 19 красавіка 2012. — № 76-77 (27191-27192). — С. 10. — ISSN 1990-763x.

Вонкавыя спасылкі

Сьвятлана Барысенка, Вольга Шаўко. Алергічную рэакцыю трэба спыніць (часткі: 1, 2, 3, 4) // Зьвязда : газэта. — 4-7 траўня 2010. — ISSN 1990-763x.
Сьвятлана Барысенка, Вольга Шаўко. Хварэе страўнік — рэагуе скура (часткі: 2 і 3) // Зьвязда : газэта. — 7-8 красавіка 2011. — ISSN 1990-763x.

Гэта — накід артыкула па мэдыцыне. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] Сьвятлана Барысенка, Вольга Шаўко. Хварэе страўнік — рэагуе скура (частка 1) // Краіна здароўя. — 6 красавіка 2011. — № 17 (253). — С. 3.

[к-2] а ^б ^в Сьвятлана Барысенка. Вайна на клетачным узроўні // Зьвязда : газэта. — 19 красавіка 2012. — № 76-77 (27191-27192). — С. 10. — ISSN 1990-763x.

[1]

[2]