Ян Мікалай Аскерка

Ян Мікалай Аскерка
	Ян Мікалай Аскерка
	; Герб «Мурдэліё»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	22 сьнежня 1735
Памёр	1796; Табольск, Расейская імпэрыя;
Род	Аскеркі
Бацькі	Рафал Алёйза Аскерка; Станіслава Тэрэза з Агінскіх
Жонка	Барбара з Ракіцкіх
Дзеці	Рафал Міхал, Дамінік

Ян Мікалай Аскерка (па-польску: Jan Mikołaj Oskierka; 22 сьнежня 1735 — 1796) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Падстолі (з 1769) і войскі мазырскі (1771—1781), стражнік палявы літоўскі (1782—1789)^[2]. Пасол Чатырохгадовага Сойму, удзельнік паўстаньня 1794 году.

Ян Мікалай Аскерка быў адным з найбагацейшых землеўладальнікаў ВКЛ. Валодаў Нароўляй і вёскамі вакол яе. Кавалер Ордэна Сьв. Станіслава (1781) і Ордэна Белага Арла.

Жыцьцяпіс

Прадстаўнік шляхецкага роду Аскеркаў гербу «Мурдэліё», сын Рафала Алёйзы і Станіславы Тэрэзы з Агінскіх. Меў брата Антонія Яўхіма, разам зь якім навучаўся ў Варшаве.

1756—1763 гады — удзельнічаў у Сямігадовай вайне.
1764 год — разам з усёй сям’ёй падтрымаў Станіслава Панятоўскага на выбарах караля, быў паслом на элекцыйным сойме ад Мазырскага павету; атрымаў пасаду мазырскага судзьдзі каптуровага.
1771 год — пісар мазырскі.
1781 год — дэпутат Трыбуналу Вялікага Княства Літоўскага.
1782 год — атрымаў пасаду палявога стражніка літоўскага.
1784 год — удзельнічаў у арганізацыі сустрэчы караля ў Нясьвіжы.
1788 год — абіраўся паслом ад Мазырскага павету на Чатырохгадовы Сойм.
1793 год — адзін з арганізатараў падрыхтоўкі шляхты Мазырскага павету да паўстаньня; удзельнічаў у ейным зьезьдзе ў Хвойніках.
1795 год — расейскія ўлады арыштавалі Я. М. Аскерку і саслалі яго ў Сыбір, маёнтак канфіскавалі.
1796 год — памёр у Табольску, ягоная сям’я здолела вярнуць невялікую частку ўладаньняў — в. Канатопы.

У шлюбе з Барбарай Ракіцкай меў двух сыноў Рафала Міхала і Дамініка.

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
Małgorzata Złomska. Oskierka Jan Mikołaj // PSB T. XXIV/3. — Warszawa — Kraków 1979. S. 361.