Шчэпіцкі сельсавет
Шчэ́піцкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Клецкага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Даматканавічы. Знаходзіцца ў паўночна-заходняй частцы Клецкага раёну. Мяжуе з Кухчыцкім, Зубкаўскім сельсаветамі, Нясьвіскім раёнам і Ляхавіцкім раёнам.
Насельніцтва — 2349 чалавек. Плошча — 3836 га ў т. л. аранай зямлі 3026 га.[1].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
12 кастрычніка 1940 году створаны Шчэпаўшчынскі сельсавет у складзе Клецкага раёну Баранавіцкай вобласьці (з 8 студзеня 1954 году — Менскай вобласьці) з цэнтрам у вёсцы Шчэпаўшчына. 25 сьнежня 1962 году раён скасаваны, сельсавет далучаны да Нясьвіскага раёну. 30 ліпеня 1966 году сельсавет перададзены адноўленаму Клецкаму раёну.
Пазьней вёска Шчэпаўшчына была перайменавана ў Шчэпічы. У сувязі з гэтым сельсавет быў перайменаваны ў Шчэпіцкі.
25 красавіка 2007 году ў склад сельсавету перададзеныя ўсе населеныя пункты — Арда, Даматканавічы, Жылічы, Сьцяпужычы, Якшычы — ліквідаванага Даматканавіцкага сельсавету[2]. 17 траўня 2007 году цэнтар сельсавету перанесены зь вёскі Шчэпічы ў вёску Даматканавічы[3].
Населеныя пункты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1 студзеня 1947 году — 7[4]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Шчэпіцкі сельсавет(недаступная спасылка)
- ^ «Об упразднении Домоткановичского сельсовета Клецкого района». Решение Минского областного Совета депутатов от 25 апреля 2007 г. № 30(рас.)
- ^ «О переносе административно-территориального центра». Решение Клецкого районного Совета депутатов от 17 мая 2007 г. № 21(рас.)
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 22
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Менск: БелЭн, 1997. — 432 с.: іл. ISBN 985-11-0041-2. С. 196
- Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 2 / рэдкал.: Т.У. Бялова (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2011. — 464 с.: іл. ISBN 978-985-11-0554-6. С. 269, 326