Царква Сьвятога Мікалая (Крычаў)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік сакральнай архітэктуры
Царква Сьвятога Мікалая
Мікольская царква
Мікольская царква
Краіна Беларусь
Места Крычаў
Каардынаты 53°41′34.30″ пн. ш. 31°43′11″ у. д. / 53.6928611° пн. ш. 31.71972° у. д. / 53.6928611; 31.71972Каардынаты: 53°41′34.30″ пн. ш. 31°43′11″ у. д. / 53.6928611° пн. ш. 31.71972° у. д. / 53.6928611; 31.71972
Канфэсія праваслаўе і Беларускі экзахат
Эпархія Магілёўская япархія 
Архітэктурны стыль народнае дойлідзтва Беларусі[d]
Першае згадваньне 1682
Дата заснаваньня XIX ст.
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Сайт svnikolski.mogeparhia.by
Царква Сьвятога Мікалая на мапе Беларусі
Царква Сьвятога Мікалая
Царква Сьвятога Мікалая
Царква Сьвятога Мікалая
Царква Сьвятога Мікалая на Вікісховішчы

Царква Сьвятога Мікалая — помнік архітэктуры XIX ст. у Крычаве. Знаходзіцца на Замкавай гары, на высокім левым беразе ракі Сажа, пад адрасам вуліца Сожная. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Царкву ў Крычаве збудавалі ў 1838 годзе з дрэва на месцы старажытнага касьцёла Сьвятога Ільлі, узьведзенага за вялікім князем Казімерам, паводле паданьня, на месцы паганскага капішча. У 1950-я гады царкву капітальна перабудавалі.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Трохзрубную падоўжна-восевую кампазыцыю фармуюць прытвор, малітоўная заля, 5-гранная апсыда з бакавымі рызьніцамі. Галоўны фасад асноўнага выцягнутага прастакутнага зруба завяршаецца баняй на 2-ярусным 8-гранным барабане. Гарызантальна ашаляваныя бакавыя фасады падзяляюцца прастакутнымі аконнымі праёмамі ў ліштвах, вэртыкальнай шалёўкай вылучаецца цокальная і фрызавая часткі фасадаў[1].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  513Г000482